To 48×17 Cycles και η Trimble Racing παρουσιάζουν:
The 1896 Classic Marathon Race Revival
(μόνο ποδήλατα πίστας και fixed gear)
Σάββατο 16 Ιουνίου 2012.
48×17 Cycles, Βεϊκου 2, Μακρυγιάννη.
Πιστεύουμε ότι υπάρχει ένα κενό στους αγώνες fixed gear μεγάλων αποστάσεων παγκοσμίως. Έχουμε δει touring σε track bikes, group ride μεγάλων αποστάσεων και alleycat. Θέλαμε να συνδυάσουμε όλα αυτά σε ένα event που να θυμίζει κάτι απ’ τα παλιά. Ένας σκληρός fixed gear αγώνας, ο πρώτος στην Ελλάδα, ένας φόρος τιμής στην αγνή εποχή της ποδηλασίας, ένας αγώνας που θα αναδείξει τον επόμενο θριαμβευτή των track bikes.
Διαδρομή
Εκκίνηση: 48×17 Cycles, Ακρόπολη, Βεϊκου 2.
Η διαδρομή θα καλύψει την απόσταση από την Ακρόπολη μέχρι την λίμη Μαραθώνα και πίσω.
Τερματισμός: 48×17 Cycles, Ακρόπολη.
Κάθε αγωνιζόμενος θα πρέπει να ακολουθήσει την δηλωμένη διαδρομή. Αυτή τη διαδρομή θα παρουσιαστεί στις επόμενες μέρες και σε γενικές γραμμές καλύπτει την απόσταση από την Ακρόπολη μέσω Κηφισίας προς τον Αγ. Στέφανο, έως τη λίμνη του Μαραθώνα. Οι αγωνιζόμενοι θα πρέπει να περάσουν το φράγμα στην άλλη πλευρά της λίμνης, να πάρουν το control και να επιστρέψουν από τον ίδιο δρόμο προς τα πίσω. Όποιαδήποτε εκτροπή από αυτή την διαδρομή θα αποκλείσει τον αγωνιζόμενο αμέσως. Τελετάρχες θα υπάρχουν σε διάφορα σημεία οδικώς αλλά και σε σταθερά και έχουν το δικαίωμα να αποκλείσουν οποιονδήποτε αγωνιζόμενο αποκλίνει από τους κανόνες.
Ο αγώνας είναι ανοιχτός σε θεατές, θα υπάρχει μουσική, ποτά και διάφορες εκπλήξεις στον χώρο γύρω από το 48×17 Cycles καθώς θα περιμένουμε τους αναβάτες να επιστρέψουν.
Ιστορική Αναδρομή
Το αγώνισμα της ποδηλασίας έκανε την “επίσημη” εμφάνισή του στους πρώτους Σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Περιλάμβανε ένα αγώνισμα δρόμου και αγωνίσματα πίστας, που διεξάγονταν στο νεόκτιστο τότε ποδηλατοδρόμιο του Φαλήρου (σημερινό Στάδιο Καραισκάκη). Αυτή ήταν η πρώτη φορά που το αθηναϊκό κοινό παρακολούθησε αγωνιστική ποδηλασία. Ταχύτητες, φρένα και ντεραγιέ δεν είχαν ακόμα ανακαλυφθεί και όλα τα ποδήλατα χρησιμοποιούσαν fixed γρανάζια.
Το μοναδικό αγώνισμα δρόμου έλαβε χώρα στις 12 Απριλίου και ήταν 87 χιλιόμετρα, καλύπτοντας την απόσταση προς τον Μαραθώνα και πίσω. Πέντε Έλληνες δήλωσαν συμμετοχή, ένας από αυτούς ο Αριστείδης Κωνσταντινίδης, καθώς και μερικοί ποδηλάτες από το εξωτερικό όπως ο Γερμανός August von Gödrich και ο Βρετανός Edward Battel. Ο Κωνσταντινίδης ήταν ένας από τους πρώτους θιασώτες του ποδηλάτου στη χώρα και μέλος του πρώτου συλλόγου ποδηλασίας.
Κερδισε τον αγώνα καλύπτοντας τα 87 χιλιόμετρα από την Αθήνα στον Μαραθώνα και πίσω σε 3:22:31. Το ποδήλατό του παρουσίασε τεχνικό πρόβλημα και ο μύθος λέει ότι δανείστηκε ένα ποδήλατο από έναν θεατή για να τελειώσει τον αγώνα.
Ο Κωνσταντινίδης προηγούνταν από την αρχή μέχρι την πρώτη του πτώση, που έδωσε την ευκαιρία στον Battel να περάσει πρώτος. Στην συνέχεια και οι δυο τους έπεσαν ξανά. Η πτώση του Battel δε ήταν τόσο δυνατή που τον έριξε από την πρώτη θέση στην τρίτη, αφού Κωνσταντινίδης και Godrich τον προσπέρασαν κι οι δυο. Ο Κωνσταντινίδης μπήκε στην Αθήνα με μώλωπες και ματωμένος παρ όλα αυτά θριαμβευτής, χαρίζοντας στην Ελλάδα ένα από τα πιο φημισμένα χρυσά της μετάλλια, ενώ ο κόσμος τον επεφυμούσε μέχρι τη γραμμή του τερματισμού
To 48×17 Cycles και η Trimble Racing παρουσιάζουν:
The 1896 Classic Marathon Race Revival
(μόνο ποδήλατα πίστας και fixed gear)
Σάββατο 16 Ιουνίου 2012.
48×17 Cycles, Βεϊκου 2, Μακρυγιάννη.
Πιστεύουμε ότι υπάρχει ένα κενό στους αγώνες fixed gear μεγάλων αποστάσεων παγκοσμίως. Έχουμε δει touring σε track bikes, group ride μεγάλων αποστάσεων και alleycat. Θέλαμε να συνδυάσουμε όλα αυτά σε ένα event που να θυμίζει κάτι απ’ τα παλιά. Ένας σκληρός fixed gear αγώνας, ο πρώτος στην Ελλάδα, ένας φόρος τιμής στην αγνή εποχή της ποδηλασίας, ένας αγώνας που θα αναδείξει τον επόμενο θριαμβευτή των track bikes.
Διαδρομή
Εκκίνηση: 48×17 Cycles, Ακρόπολη, Βεϊκου 2.
Η διαδρομή θα καλύψει την απόσταση από την Ακρόπολη μέχρι την λίμη Μαραθώνα και πίσω.
Τερματισμός: 48×17 Cycles, Ακρόπολη.
Κάθε αγωνιζόμενος θα πρέπει να ακολουθήσει την δηλωμένη διαδρομή. Αυτή τη διαδρομή θα παρουσιαστεί στις επόμενες μέρες και σε γενικές γραμμές καλύπτει την απόσταση από την Ακρόπολη μέσω Κηφισίας προς τον Αγ. Στέφανο, έως τη λίμνη του Μαραθώνα. Οι αγωνιζόμενοι θα πρέπει να περάσουν το φράγμα στην άλλη πλευρά της λίμνης, να πάρουν το control και να επιστρέψουν από τον ίδιο δρόμο προς τα πίσω. Όποιαδήποτε εκτροπή από αυτή την διαδρομή θα αποκλείσει τον αγωνιζόμενο αμέσως. Τελετάρχες θα υπάρχουν σε διάφορα σημεία οδικώς αλλά και σε σταθερά και έχουν το δικαίωμα να αποκλείσουν οποιονδήποτε αγωνιζόμενο αποκλίνει από τους κανόνες.
Ο αγώνας είναι ανοιχτός σε θεατές, θα υπάρχει μουσική, ποτά και διάφορες εκπλήξεις στον χώρο γύρω από το 48×17 Cycles καθώς θα περιμένουμε τους αναβάτες να επιστρέψουν.
Ιστορική Αναδρομή
Το αγώνισμα της ποδηλασίας έκανε την “επίσημη” εμφάνισή του στους πρώτους Σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Περιλάμβανε ένα αγώνισμα δρόμου και αγωνίσματα πίστας, που διεξάγονταν στο νεόκτιστο τότε ποδηλατοδρόμιο του Φαλήρου (σημερινό Στάδιο Καραισκάκη). Αυτή ήταν η πρώτη φορά που το αθηναϊκό κοινό παρακολούθησε αγωνιστική ποδηλασία. Ταχύτητες, φρένα και ντεραγιέ δεν είχαν ακόμα ανακαλυφθεί και όλα τα ποδήλατα χρησιμοποιούσαν fixed γρανάζια.
Το μοναδικό αγώνισμα δρόμου έλαβε χώρα στις 12 Απριλίου και ήταν 87 χιλιόμετρα, καλύπτοντας την απόσταση προς τον Μαραθώνα και πίσω. Πέντε Έλληνες δήλωσαν συμμετοχή, ένας από αυτούς ο Αριστείδης Κωνσταντινίδης, καθώς και μερικοί ποδηλάτες από το εξωτερικό όπως ο Γερμανός August von Gödrich και ο Βρετανός Edward Battel. Ο Κωνσταντινίδης ήταν ένας από τους πρώτους θιασώτες του ποδηλάτου στη χώρα και μέλος του πρώτου συλλόγου ποδηλασίας.
Κερδισε τον αγώνα καλύπτοντας τα 87 χιλιόμετρα από την Αθήνα στον Μαραθώνα και πίσω σε 3:22:31. Το ποδήλατό του παρουσίασε τεχνικό πρόβλημα και ο μύθος λέει ότι δανείστηκε ένα ποδήλατο από έναν θεατή για να τελειώσει τον αγώνα.
Ο Κωνσταντινίδης προηγούνταν από την αρχή μέχρι την πρώτη του πτώση, που έδωσε την ευκαιρία στον Battel να περάσει πρώτος. Στην συνέχεια και οι δυο τους έπεσαν ξανά. Η πτώση του Battel δε ήταν τόσο δυνατή που τον έριξε από την πρώτη θέση στην τρίτη, αφού Κωνσταντινίδης και Godrich τον προσπέρασαν κι οι δυο. Ο Κωνσταντινίδης μπήκε στην Αθήνα με μώλωπες και ματωμένος παρ όλα αυτά θριαμβευτής, χαρίζοντας στην Ελλάδα ένα από τα πιο φημισμένα χρυσά της μετάλλια, ενώ ο κόσμος τον επεφυμούσε μέχρι τη γραμμή του τερματισμού
