Πορτραίτα αντρών και γυναικών γεμάτα αίμα, θυμό και πόνο
Πριν λίγους μήνες καταλάβαμε με τον πιο σκληρό τρόπο πως ακόμη και σήμερα, το 2020, κάποιος μπορεί να δολοφονηθεί με κριτήριο τη φυλή του, τις προτιμήσεις του ή τη κοινωνική του τάξη. Δεν παέι πολύς καιρός από τότε που είδαμε τον Τζορτζ Φλόιντ να ξεψυχάει σε ένα πεζοδρόμιο από το γόνατο εντός αστυνομικού στο λαιμό του. Τα περιστατικά που παρακολουθήσαμε από εκείνη την ακραία δολοφονία και μετά με αστυνομικούς να επαναλαμβάνουν σαν challenge αυτή τη ''μέθοδο'' ήταν αναρίθμητα.
Κι επειδή η τέχνη αφορμάται από ό,τι συμβαίνει στο κόσμο (ακόμη κι από τα πιο σκληρά), ο Arinze Stanley αποφάσισε μέσα από μία σειρά υπερρεαλιστικών πορτραίτων να παρουσιάσει «μία σχεδόν ψυχεδελική εμπειρία του να είσαι μαύρος τον 21ο αιώνα». Χρησιμοποιώντας μόνο το μολύβι σχεδίασε τα πορτραίτα μαύρων αντρών και γυναικών, τα οποία αν δεν ξέραμε πώς ζωγραφίστηκαν, θα παίρναμε όρκο πως πρόκειται για φωτογραφίες παρά για καμβάδες. Ο τρόπος που αποτυπώνεται το αίμα και η εκφραστικότητα των προσώπων σου δίνουν την αίσθηση πως πρόκειται για ζωντανά σώματα.
Το αίσθημα ανατριχίλας που σου προκαλεί η ψυχεδελική αισθητική που επιλέγει ο καλλιτέχνης για να παρουσιάσει αυτό το φαινόμενο που κανονικά θα έπρεπε να θεωρούταν δεδομένο ότι όλοι πάνω σ' αυτόν τον κόσμο απολαμβάνουμε ίσα δικαιώματα και ελευθερίες, μόνο δέος μας προκαλεί. Τη δραματικότητα του project εντείνει ακόμη πιο πολύ η επιλογή του ασπρόμαυρου το οποίο δεν αφήνει καμία λεπτομέρια να πέσει κάτω από τα χαρακτηριστικά των προσώπων και κυρίως των έντονων συναισθημάτων που εκδηλώνουν. Ελπίζουμε πως τέτοια πρότζεκτ θα ευαισθητοποιήσουν με τον πιο συγκινητικό και δυναμικό τρόπο όσους ενστερνίζονται ρατσιστικές απόψεις και συνεχίζουν να τις διαχέουν στη κοινωνία του σήμερα...
