Με αφορμή μια συνάντηση με έναν Ολλανδό σε ένα hostel, ο Παναγιώτης μάς γράφει για την διαφορετική νοοτροπία που έχουν οι ξένοι για τα ταξίδια.


Τους έχουμε δει πολλές φορές στον δρόμο. Με ένα τεράστιο σάκο στην πλάτη τους που κάπου εκεί έχουν και καταχωνιασμένο και ένα sleeping bag. Μεταξύ μας, όταν τους βλέπουμε τους ψιλό-κοροϊδεύουμε με αυτά που κουβαλάνε. Στο διπλανό κρεβάτι στο hostel ήταν ένας Ολλανδός με ένα τέτοιο σακίδιο, που ανάμεσα σε άλλα είχε και ένα skateboard μαζί του. Όταν, για πλάκα, πήγα να σηκώσω το σακίδιο του ήταν ασήκωτο για εμένα. Όταν τον ρώτησα πόσο καιρό κάνει διακοπές, μου είπε πολύ απλά ότι κάνει μόνο 2 μήνες! Για να με αποτελειώσει μου είπε ότι για αυτόν το φετινό δεν ήταν τίποτα. Πέρσυ είχε πάει 3 μήνες Αυστραλία, και του χρόνου το σχέδιο είναι να πάει Αργεντινή, Χιλή με το μεγάλο του όνειρο να φτάσει στην Ανταρκτική.


 Ο Ολλανδός είναι φοιτητής όχι περισσότερο από 24 χρονών. Στην παραμονή μου στο hostel μίλησα και με άλλους ταξιδιώτες. Όλοι μου έλεγαν τα ίδια. Είχαν έρθει Σόφια μετά από ταξίδι 15-20 ημερών και στο ενδιάμεσο είχαν επισκεφτεί 5-6 χώρες. Οι περισσότεροι ήταν φοιτητές που κάθε χρόνο σχεδόν κάνουν ένα τέτοιο ταξίδι.


Στο μυαλό μου έφερα τους γνωστούς μου και έκανα μια σύγκριση με τα παιδιά που γνώρισα. Ελάχιστοι , για να μην πω κάνεις, έχουν κάνει κάτι από τα παραπάνω.  Δεν είμαστε ταξιδιάρικος λαός. Δεν είναι στην νοοτροπία μας. Εκεί που ένας μέσος Ολλανδός στα 25 του θα έχει γυρίσει την Ευρώπη, ένας μέσος 25αρης Έλληνας θα έχει γυρίσει 4-5 νησιά και ίσως ορισμένα μέρη στην Ελλάδα. Το ξέρω ότι από την κεντρική Ευρώπη είναι πιο εύκολο να πας για παράδειγμα σε 4-5 Ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και πάλι δεν ξέρω εάν θα ήταν στην νοοτροπία μας τα ταξίδια στο εξωτερικό ειδικά στο μοτίβο, μένω 2 μέρες σε ένα hostel με αγνώστους , και μετά παίρνω το τρένο για την επόμενη πόλη.


Όταν διαβάσετε το άρθρο, αναρωτηθείτε πόσες φορές έχετε πάει εξωτερικό σε τέτοιο στυλ, εσείς ή οι γνωστοί σας. Ή ακόμα καλύτερα ρωτήστε κοπέλες γνωστές σας κατά πόσο θα έμεναν σε hostel (άντρες- γυναίκες μαζί) με άλλα 10 άτομα! Φαντάζομαι ότι δεν είναι μεγάλο το νούμερο.

Εάν μπορούσα να γυρνούσα το χρόνο πίσω, 2 πράγματα θα ήθελα να κάνω. 1-2 συναυλίες που έχασα  και περισσότερα ταξίδια! Αλλά ποτέ δεν είναι αργά.