Η Τάνια Σκραπαλιώρη είδε τη νέα πολυσυζητημένη σειρά του Netflixκι ένιωσε ανάμικτα συναισθήματα στο κενό μεταξύ παρωδίας και κωμωδίας.
Η Τάνια Σκραπαλιώρη είδε τη νέα πολυσυζητημένη σειρά του Netflixκι ένιωσε ανάμικτα συναισθήματα στο κενό μεταξύ παρωδίας και κωμωδίας. Αλλά, ευτυχώς, θα έχουμε για πάντα τον John Malkovich.
«Ένα εντυπωσιακά κακό show», που «αποτυγχάνει παταγωδώς να μπει στη σωστή τροχιά» και «ήρθε για να απογοητεύσει». Αυτοί είναι ως επί το πλείστον οι τίτλοι που φιγουράρουν στις κριτικές της φετινής κωμωδιακής ναυαρχίδας του Netflix, Space Force. Της σειράς πουφιλοδόξησε να ενώσει μεγάλες τηλεοπτικές και καλλιτεχνικές δυνάμεις κάτω από την ελκυστική σημαία μιας παρωδίας που εξαπολύεικωμικά, πλην τσουχτερά, πυρά κατά της κυβερνητικής παρωδίας του Προέδρου Trump και της φανταχτερής και ευτράπελης διαστημικής πολιτικής του. Με τον δείκτη των κριτικών στο Rotten Tomatoes να κλείνει μόλις στο 39% και τη βαθμολογία στο IMDbνα καθηλώνεται σε εξαιρετικά μέτρια για τη δημοφιλή πλατφόρμα επίπεδα (6.8), δεν σου ανοίγει ιδιαίτερα η όρεξη να πατήσεις play.Ηπεριέργεια, ωστόσο, να διαπιστώσεις αν μια σύγχρονη κωμωδία που συγκεντρώνει στο δυναμικό της τον Steve Carell, τον John Malkovich και τον εγκέφαλο του The Office, Greg Daniels είναι τόσο κακή όσο λέγεται, νικάει κράτος. Χωρίς να το πολυκαταλάβεις, βρίσκεσαι να έχεις δει τα 10 επεισόδια της πρώτης σεζόν σε δύο μέρες, ένα σε κάθε γεύμα, και όλως περιέργως, να τα έχεις ευχαριστηθεί μια χαρά.
May the Space Force be with you
“Boots on the moon ASAP”. Αυτό η καπριτσιόζικη εντολή του POTUS (President of the United States) είναι το εναρκτήριο λάκτισμα του πρώτου επεισοδίου του Space Force που στέλνει τον Steve Carell με τη στολή του Αρχιστράτηγου Mark Naird σε μια διαστημική στρατιωτική βάση κάπου σε ένα άνυδρο, άοσμο αμερικανικό πουθενά για να τα βγάλει πέρα με ένα μάτσο επιστήμονες και μια ντουζίνα αστρονομικά ακριβές εκτοξεύσεις με στόχο τον (στρατιωτικό) εποικισμό του φεγγαριού.
Επιστρατεύοντας τον βασικό δημιουργό (Greg Daniels) και τον πρωταγωνιστή (Steve Carell) της αμερικανικής εκδοχής του υπερεπιτυχημένου sitcom The Office το Space Force του Netflix ποντάρειστην καυστική σάτιρα της ομώνυμης μιλιταριστικής φαντασίωσης του Προέδρου Trump για μια στρατιωτική διαστημική διοίκηση στα πρότυπα του πεζικού, της πολεμικής αεροπορίας και του πολεμικού ναυτικού που θα διασφαλίζει τα αμερικανικά συμφέροντα στο διάστημα και θα κάνει τον ίδιο κυρίαρχο του γαλαξία. Αγνοώντας, κατά την προσφιλή του συνήθεια, οποιαδήποτε συνθήκη δικαίου και διεθνών σχέσεων που ορίζει και περιορίζει τις πολιτικές και στρατιωτικές του ονειρώξεις.
Με all-star ανθρώπινο δυναμικό και αγαθές προθέσεις λοιπόν το Space Force προσπαθεί να εκτοξευθεί στους δύσκολους και γεμάτους παγίδες αιθέρες της σάτιρας, με την άθελη μεν γοητευτική δε αδεξιότητα που χαρακτηρίζει τις περιπέτειες των πρωταγωνιστών του.
Σάτιρα–Κωμωδία, σημειώσατε διπλό
Hσάτιρα είναι αμείλικτη. Υπό αυτήν την έννοια, το Space Force έχει χάσει τον στόχο και συντρίβεται στα εδάφη μιας ακόμη κωμωδίας που καυτηριάζει τα τεκταινόμενα σε έναν συγκεκριμένο κοινωνικό ή εργασιακό χώρο, εν προκειμένω σε μια στρατιωτική βάση. Χαρακτηριστικό της αποτυχίας του αυτής είναι ότι αν κάποιος αγνοεί το υπόβαθρο των διαστημικών βλέψεων του Donald Trump, οριακά θα καδράρει τον σημερινό Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών ως το κεντρικό πρόσωπο που παρωδείται, καθώς η απόδοσή του με ήπιες, γενικόλογες ποιότητες θα μπορούσε να αναφέρεται σε οποιονδήποτε υπερφίαλο προκάτοχό του. Από την άλλη,το όποιο χιούμορ πέφτει σε ένα αμήχανο κενό μεταξύ των μεγάλων κωμικών που το αρθρώνουν και του αδρού σατιρικού στόχου.
Αν και δεν καταφέρνει να ανεβάσει τον πήχη στο ύψος σειρών όπωςτο Veep, προσεγγίζονταςπερισσότερο, ίσως, μια αναβαθμισμένη εκδοχή του Η Μεγάλη των Μπάτσων Σχολή, το Space Force παραμένει σε πολλά σημεία μια γνήσια απολαυστική αμερικανική κωμωδία. Ο Steve Carell δίνει ρέστα (παρά τις κριτικές περί του αντιθέτου) στον ρόλο του (καλοκάγαθου) στρατόκαυλουπουτρέχει πίσω από μια ντουζίνα άλλων κοινωνικά απροσάρμοστων χαρακτήρων και προσπαθεί να προσαρμοστεί στις επιστημονικές συνθήκες του διαστήματος. Στο ρόλο του ελέφαντα στο δωμάτιο και επί κεφαλής επιστήμονα της Space Force, βρίσκεται με όλες τις δέουσες τιμές ο John Malkovich, που είναι ένα κεφάλαιο μόνος του.
Στο μυαλό του John Malkovich
Η ερμηνεία του John Malkovich στον ρόλο του εκκεντρικού επί κεφαλής του επιστημονικού τμήματος της Space Force, Dr. Andrian Mallory, είναι το νο. 1 πράγμα που έχει πάει καλά στη σειρά και ίσως το μοναδικό που έπιασε με άνεση τους στόχους και άφησε και κάβα για τη δεύτερη σεζόν. Με στιλ, εκφορά του λόγου και ύφος για φίλημα και ρεσιτάλ εκφραστικών δυνατοτήτων, ο John Malkovich παίρνει σε μεγάλο βαθμό πάνω του την επιβίωση της σειράς, κλέβοντας -όπως είναι αναμενόμενο- τις εντυπώσεις ακόμα και από τον Carell.
Το υπέροχο μυαλό του John Malkovich λάμπει ξανά σε όλα τα μήκη και τα πλάτη ενός ρόλου που γράφτηκε μεν πάνω του, αλλά εξελίσσεται απρόσμενα υπέροχα μέσα από την ενσάρκωσή του, και χτίζοντας μαζί με τα αδιαμφισβήτητα υποκριτικά προσόντα του Carell ένα αχτύπητο δίδυμο, που θέλεις να βλέπεις ξανά και ξανά, ακόμα και αν παράτησες τη σειρά μετά το πρώτο επεισόδιο.
Ραντεβού για τη ρεβάνς
Το Netflix πράγματι επένδυσε πάρα πολλά στο Space Force, ελπίζοντας και σε ένα βαθμό προεξοφλώντας μια μεγάλη επιτυχία. Και μπορεί η συνδυασμένη ανταπόκριση κοινού και κριτικών να μην το δικαίωσε μέχρι στιγμής, όμως είναι πολλά τα λεφτά και τα σχέδια πίσω από αυτό το φιλόδοξο project για να δειλιάσει από τις κακές κριτικές. Υπάρχουν αρκετά καλά στοιχεία στην παραγωγή του Space Force πίσω και μπροστά από τις κάμερες αδικημένα και κρυμμένα κάτω από ένα χαλί χλιαρής παρωδίας.Ίσως αν στη δεύτερη σεζόν (πουέχει ήδη σφραγιστεί και δρομολογηθεί) οι σεναριογράφοι αποφύγουν χονδροειδή αστεία, όπως την προσπάθεια εκπαίδευσης ενός χιμπαντζή – αστροναύτη να επισκευάσει έναν δορυφόρο κάπου στο διάστημα, το Space Force πάρει τη ρεβάνς που αξίζει κάνοντας τους όλους να γελάσουν στο τέλος.