Εν αναμονή της 12ης ταινίας του δημιουργού, αναπολούμε τις κορυφαίες στιγμές της πληθωρικής φιλμογραφίας του.
Σε μια εποχή όπου τα brands και οι εταιρίες φέρουν μεγαλύτερο κύρος από τα δημιουργικά ονόματα, ο Christopher Nolan έχει καταφέρει το ακατόρθωτο: Ο δημιουργός από το Λονδίνο αποτελεί ίσως τον μοναδικό σκηνοθέτη της εποχής μας του οποίου η υπογραφή μπορεί να εγγυηθεί τόσο την οικονομική επιτυχία, όσο και την καλλιτεχνική αρτιότητα των έργων του.
Με τάσεις εντυπωσιασμού και έξυπνα gimmicks στο τσεπάκι του, ο Nolan είναι γνωστός για τα εντυπωσιακά πλάνα, τις μεγαλεπήβολες ιστορίες και την πληθωρική αισθητική του. Ο Βρετανός ωτέρ δε διστάζει να δημιουργήσει ταινίες με εύρος και εμβέλεια, εμφυσώντας τα έργα του με ένα μεγαλείο που σε πολλούς μπορεί να φαντάζει υπερφίαλο. H πολύωρη διάρκεια και η αυτάρεσκη ταυτότητα των ταινιών του διχάζουν επανειλημμένα το κοινό, μιας και, αν δε σε «πιάσει» η μαγεία του, το έργο του Nolan μπορεί να γίνει αφάνταστα κουραστικό.
Με τη 12η ταινία του, ο Nolan ετοιμάζεται να βουτήξει στα πιο ριψοκίνδυνα νερά της καριέρας του, εξερευνώντας τη δημιουργία της ατομικής βόμβας, και εμφυσώντας την τραγική ιστορία του Oppenheimer με την χαρακτηριστική του μεγαλειώδη χροιά. Αν μη τι άλλο, ο Nolan αναμένεται να διχάσει για άλλη μια φορά το κοινό και όσο περιμένουμε για την... ώρα μηδέν, αναπολούμε τις κορυφαίες στιγμές της φιλμογραφίας του.
Batman Begins (2005)
Η ταινία που έκανε γνωστό τον Nolan στο ευρύ κοινό, θεωρείται μέχρι και σήμερα μία από τις κορυφαίες υπερηρωικές ταινίες όλων των εποχών: Παρέα με τον σεναριογράφο David S. Goyer, o Nolan ανέστησε το franchise του Batman, αναδημιούργησε σύσσωμο το σινεμά δράσης και απέδειξε πως η ποπ κουλτούρα μπορεί να φλερτάρει άνετα με την υψηλή τέχνη, συνδυάζοντας τις δυσθεώρητες εισπράξεις με το αδιαμφισβήτητο καλλιτεχνικό κύρος. Το «Batman Begins» δεν έμοιαζε με τίποτε άλλο που είχαμε δει μέχρι τότε, και ο μόνος λόγος που δεν είναι ψηλότερα στη λίστα μας, είναι επειδή ο Nolan είναι εδώ, ξεκάθαρα, ακόμη αιχμάλωτος των στουντιακών απαιτήσεων, χωρίς να έχει απλώσει εξ ολοκλήρου τα φτερά του.
Inception (2009)
Ο Nolan ήταν λάτρης των εξυπνακίστικων σεναριακών gimmicks από την αρχή της καριέρας του, ήταν ωστόσο το «Inception» του 2009 που έκανε αυτή του την τάση παροιμιώδη στους κύκλους των σινεφίλ. Το μεγαλεπήβολο sci-fi ταξίδι του Nolan έχει αναρίθμητα αφηγηματικά επίπεδα και μπόλικο δράμα, λυγίζει ωστόσο κάτω από την πληθωρική ταυτότητα του δημιουργού του, καθιερώνοντας την αγάπη του για δαιδαλώδη σενάρια που τραβούν μεν το ενδιαφέρον του κοινού, παραφουσκώνουν δε ενίοτε τις ταινίες του, θάβοντας έτσι την ανθρώπινη πλευρά τους.
Memento (2000)
H ταινία που έβαλε τον Nolan στον κινηματογραφικό χάρτη παραμένει μία από τις κορυφαίες του δημιουργικές στιγμές. Πριν τους διαστημικούς προϋπολογισμούς και τα πανάκριβα ειδικά εφφέ, οι low-budget περιορισμοί του Memento υποχρέωσαν τον Nolan να πει την ιστορία του με πολύ πιο έξυπνο τρόπο, βάζοντας έτσι φωτιά στην καριέρα του.
Interstellar (2014)
Ένα μεγαλειώδες ταξίδι στην άκρη του σύμπαντος, το Interstellar αποτελεί το αποκαρύφωμα της Νολανικής αυταρέσκειας, με τρυφηλά πλάνα πλανητών και διαστημοπλοίων να κατακλύζουν ασταμάτητα την οθόνη. Ο Nolan, στο απόγειο της Χολιγουντιανής του ισχύος, μας παρέδωσε εδώ το πιο αχαλίνωτο φιλμ της καριέρας του (τουλάχιστον μέχρι το «Tenet» του 2020), αλλά κατάφερε να μην περιθωριοποιήσει το ανθρώπινο κομμάτι της υπόθεσης, εστιάζοντας τελικά στη σχέση του πιλότου Cooper (Matthew McConaughey) με την κόρη του, Murph (Jessica Chastain).
The Dark Knight (2008)
Πείτε μας προβλέψιμους, αλλά η επιρροή του «The Dark Knight» στην παγκόσμια ποπ κουλτούρα είναι κάτι παραπάνω από εμβληματική -όχι μόνο στα πλαίσια της Νολανικής φιλμογραφίας, αλλά και στα πλαίσια του σύγχρονου κινηματογράφου γενικότερα. Ο «Σκοτεινός Ιππότης» του Nolan έθεσε ένα στάνταρ που η αμερικανική βιομηχανία ακόμη πασχίζει να αναπαράγει, συνδυάζοντας λαοφιλή ποπ διασκέδαση και ομόφωνη κριτική αποδοχή.
