Στίχοιμα & Λόγος Τιμής

Εκρηκτικό sold-out στην Τεχνόπολη, με χιλιάδες νέων να δίνουν το παρών για χάρη των δύο μεγάλων ονομάτων του εγχώριου χιπ χοπ, που πρόσφεραν στο κοινό την πίστη ότι μπορείς να ακουστείς, αλλά και να υπάρχεις σε μια ακρωτηριασμένη πόλη και ζωή...

Η πολυαναμενόμενη σύμπραξη δύο μεγάλων ονομάτων του εγχώριου χιπ χοπ έσυρε χιλιάδες μέχρι το μάλλον αμήχανο Γκάζι (αν αναλογιστεί κανείς το πώς κοιτούσαν οι θαμώνες του), για μία sold-out συναυλία, η οποία κράτησε και αρκετό κόσμο στην απέξω. Τρόλεϊ, λεωφορεία και μετρό απ' όλη την Αθήνα μάζευαν και ξέβραζαν παρέες παιδιών (κυρίως) με λογότυπα των Λόγος Τιμής και των Στίχοιμα, με κατεύθυνσή τους την Τεχνόπολη.

Με μαύρες τσάντες να κυριαρχούν, με τις απαραίτητες μπύρες και νερά, με καπνογόνα και μαντεψιές για το ποια τραγούδια παίζουν σε κάθε live τα συγκροτήματα και ποια όχι, όλοι φαινόντουσαν ετοιμοπόλεμοι για το επικείμενο έναυσμα, το οποίο ήχησε ακριβώς στην ώρα του.

Προειδοποιητικές σειρήνες, που 'δίναν και τον ρυθμό στα συνθήματα, ανεμιζόμενες σημαίες που ανέγραφαν «ΑΘΗΝΑ» και είχαν τα λογότυπα από τις μπάντες, μάζεψαν τα μέλη των δύο συγκροτημάτων στη σκηνή, δίνοντας φόρα για την εκκίνηση με το τραγούδι που κυκλοφόρησαν πρόσφατα μαζί, το “Βράχος”. Και το κοινό –σαν να περίμενε απλά να ανοίξει κάποιος την κάνουλα– άρχισε να τινάζεται και να ξεχύνει τις ρίμες πριν αλλά και μαζί με τους ράπερς.

Η βραδιά μοιράστηκε έπειτα σε 4 sets εναλλάξ, με τη σκυτάλη να παίρνουν αρχικά οι Λόγος Τιμής. Με τραγούδια από τον νέο τους δίσκο Νύχτα, μα και με επιλογές από παλαιότερα άλμπουμ και EP όπως “Κάτω Απ' Την Ακρόπολη”, “Το Φυλαχτό”, “Το Περιθώριο” αλλά και τα “Εμμονές”, “Αδερφός Για Αδερφό” και το μόλις λίγων ημερών “Νιώθω Έντονα”. Το Ελεύθερο Πνεύμα (Θανάσης) με το Κοράκι (Λάμπρος), έχοντας στην κονσόλα τους Sativa & Tokesick, συνέθεσαν ένα πολύκροτο φάσμα ήχων, αρκετό για να εκτινάξει τα σώματα και να μην τα πολυαφήσει σε προσγείωση –ούτε αυτά, αλλά ούτε και την ενέργεια και τη δυναμική της συναυλίας.

Αγόρια και κορίτσια κάλυπταν σχεδόν τις ρίμες με τη φωνή τους· φώναζαν, βράχνιαζαν, μπύρες πεταγόντουσαν στον αέρα και αναμετρούνταν στο flow των Λόγος Τιμής. Το κερασάκι στην τούρτα ήρθε όμως στο δεύτερό τους set, όπου ακούστηκαν κομμάτια σαν τα “Παίζει Ραπ”, “Ιούλιος Του 18” και “Περίεργα Παιδιά”. Στο οποίο, προς έκπληξη των περισσότερων, ανέβηκε στη σκηνή και ο Χιπχοπαθής για να ραπάρει, προσθέτοντας λίγη περισσότερη ορμή.

Στο ήδη αναβράζον έδαφος ήρθε έπειτα η σειρά των Στίχοιμα να ξανασηκώσουν ό,τι ισοπεδώθηκε, ώστε να το αποτελειώσουν. Με τη Μαρίνα να κάνει τα decks να βρυχώνται, πυροδοτώντας έτσι το θέρισμα του Xplicit (Βαλάντη) και του Σίφουνα –ο οποίος βρέθηκε μαζί τους στην Τεχνόπολη, μετά τη συνεργασία τους στον πρόσφατο δίσκο Θάλασσα. Το “Εδώ Αθήνα” (από τις Μηχανές του 2012) άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, προκαλώντας την προσδοκώμενη θαλασσοταραχή του πλήθους.

Σώματα που συνέχιζαν να ανταλλάζουν ιδρώτα, τολμηροί που ανέβαιναν σε τρεμάμενες κολώνες για να ανάψουν το καπνογόνο τους, mosh pits που θα ζήλευαν πολλοί μεταλλάδες. Το ένα παλαιότερο τραγούδι διαδεχόταν εντωμεταξύ το νέο: “Θάλασσα”, “Ορίζοντας”, “Στην Αγκαλιά Του Μάρκου”, αλλά και “Ο Ξένος”, “Μηχανές”, “Η Μέρα Που Σκεφτήκαμε Εμάς”, με τους στίχους να φέρνουν συνθήματα όπως «Ο Παύλος ζει, τσακίστε τους Ναζί». Οι ίδιοι οι Στίχοιμα, φυσικά, δεν παρέλειψαν να αναφερθούν στην καταστολή την οποία δέχεται τον τελευταίο καιρό η Πλατεία των Εξαρχείων, προτρέποντας τον κόσμο σε αλληλεγγύη.

Έτσι, μια βραδιά που για τους περισσότερους αποτυπώθηκε εκρηκτική και αλησμόνητη, μας πήγε από το πιο βιωματικό στο κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο του χιπ χοπ, λειτουργώντας σαν διέξοδος, σαν αποκούμπι, σαν έκφραση, αλλά και σαν διεκδίκηση. Αποστρεφόμενοι τον φόβο, Λόγος Τιμής και Στίχοιμα έδωσαν στο κοινό το κουράγιο και την πίστη ότι μπορείς να ακουστείς, αλλά και να υπάρχεις σε μια ακρωτηριασμένη πόλη και ζωή.