The Art of Skateboarding.
Λίγο παραπλανητικός ο τίτλος του άρθρου. Όντως το skateboarding από μόνο του μπορεί να δηλωθεί και ως μια μορφή τέχνης και σίγουρα δήλωση αυτοέκφρασης κι ελευθερίας. Ποιος όμως δεν έχει συνδέσει στο μυαλό του το skateboarding με τα χαρακτηριστικά (και πολλές φορές κλασικά) σχέδια των σανίδων; Και μη μας πείτε ότι δεν έχετε διαλέξει ποτέ τις σανίδες σας και λόγω του σχεδίου; Θα λέτε ψέματα!
Η μαζική παραγωγή του σανίδων στα τέλη της δεκαετίας του ’70 στην Καλιφόρνια έφερε και την άνθηση στο design. Δεν αγόραζες απλά ένα κομμάτι ξύλο (πολλά κομμάτια, για την ακρίβεια) αλλά ένα ολοκληρωμένο προϊόν. Και πριν από αυτό υπήρχε σχετική παραγωγή αλλά και πολύ «χειροποίητο» custom design.
Οι Wes Humpton και Jim Phillips μπορούν να θεωρηθούν από τους πρώτους που έδωσαν το δικό τους καλλιτεχνικό στίγμα που θα ακολουθούσε όλες τις γενιές μέχρι και σήμερα. Ουσιαστικά έδωσαν οντότητα και εικόνα σε εταιρίες όπως Dogtown και Santa Cruz. Ποιος μπορεί να φανταστεί αυτές τις εταιρίες χωρίς το σταυρό και την ιδιαίτερη gang style γραμματοσειρά του Humpton για την Dogtown (και αργότερα στην SMA skateboards) και το “Screaming Hand” του Jim Phillips για τη Santa Cruz; Όλη η ιστορία του skateboarding σε δύο εικόνες. 
Το ίδιο ειδικό βάρος έχουν και ονόματα όπως ο Pushead (με τις κλασικές νεκροκεφαλές για τη Zorlac skateboards αλλά και τους Metallica και The Misfits), John Lucero (ιδρυτής της Lucero skateboards που αργότερα έγινε η γνωστή μας Black Label), V. Courtlandt Johnson (ο σχεδιαστής του διάσημου Ripper logo της Powell) , C.R. Stecyk III, Ron Cameron και Neil Blender. 
Οι skate artists “δεύτερης γενιάς” (δικός μας ο όρος γι’ αυτούς που ακολούθησαν από τα μέσα των 80’s και αργότερα) είναι εξίσου σημαντικοί με τους παραπάνω πρωτοπόρους. Μπορείτε να διαβάσετε για τους Andy Howell και Evan Hecox στο feature του Βασίλη Γρυπάρη στις επόμενες σελίδες, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ονόματα όπως Mark Gonzales με τους sketchy χαρακτήρες του, τον μοναδικό Ed Templeton (τον ιδρυτή της Toy Machine) με τα εικαστικά και φωτογραφικά του έργα, Todd Bratrud με τα εντυπωσιακά illustrations του (ίσως ο πιο busy σύγχρονος skate artist), τα graphics και φωτογραφίες των Andy Mueller (το μυαλό πίσω από το δημιουργικό της Girl και Lakai) και Andy Jenkins…
Και όσο υπάρχει skateboarding, θα υπάρχει και art! (Σύγχρονο γνωμικό)
Στην Ελλάδα δεν έχουμε πολλά παραδείγματα σχεδίων σε σανίδες, μιας και η παραγωγή είναι (ακόμα) πολύ μικρή. Μην ξεχνάμε βέβαια τις δύο skate art εκθέσεις που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο. Tο 7PLY PROJECT της Propaganda και τη “Skateboard Art Crimes” έκθεση του Αλέξη Φλωράκη. Αν μη τι άλλο, υπάρχει κίνηση!
(Μάνος Νομικός)
The Art of Skateboarding.
Λίγο παραπλανητικός ο τίτλος του άρθρου. Όντως το skateboarding από μόνο του μπορεί να δηλωθεί και ως μια μορφή τέχνης και σίγουρα δήλωση αυτοέκφρασης κι ελευθερίας. Ποιος όμως δεν έχει συνδέσει στο μυαλό του το skateboarding με τα χαρακτηριστικά (και πολλές φορές κλασικά) σχέδια των σανίδων; Και μη μας πείτε ότι δεν έχετε διαλέξει ποτέ τις σανίδες σας και λόγω του σχεδίου; Θα λέτε ψέματα!
Η μαζική παραγωγή του σανίδων στα τέλη της δεκαετίας του ’70 στην Καλιφόρνια έφερε και την άνθηση στο design. Δεν αγόραζες απλά ένα κομμάτι ξύλο (πολλά κομμάτια, για την ακρίβεια) αλλά ένα ολοκληρωμένο προϊόν. Και πριν από αυτό υπήρχε σχετική παραγωγή αλλά και πολύ «χειροποίητο» custom design.
Οι Wes Humpton και Jim Phillips μπορούν να θεωρηθούν από τους πρώτους που έδωσαν το δικό τους καλλιτεχνικό στίγμα που θα ακολουθούσε όλες τις γενιές μέχρι και σήμερα. Ουσιαστικά έδωσαν οντότητα και εικόνα σε εταιρίες όπως Dogtown και Santa Cruz. Ποιος μπορεί να φανταστεί αυτές τις εταιρίες χωρίς το σταυρό και την ιδιαίτερη gang style γραμματοσειρά του Humpton για την Dogtown (και αργότερα στην SMA skateboards) και το “Screaming Hand” του Jim Phillips για τη Santa Cruz; Όλη η ιστορία του skateboarding σε δύο εικόνες.
Το ίδιο ειδικό βάρος έχουν και ονόματα όπως ο Pushead (με τις κλασικές νεκροκεφαλές για τη Zorlac skateboards αλλά και τους Metallica και The Misfits), John Lucero (ιδρυτής της Lucero skateboards που αργότερα έγινε η γνωστή μας Black Label), V. Courtlandt Johnson (ο σχεδιαστής του διάσημου Ripper logo της Powell) , C.R. Stecyk III, Ron Cameron και Neil Blender.
Οι skate artists “δεύτερης γενιάς” (δικός μας ο όρος γι’ αυτούς που ακολούθησαν από τα μέσα των 80’s και αργότερα) είναι εξίσου σημαντικοί με τους παραπάνω πρωτοπόρους. Μπορείτε να διαβάσετε για τους Andy Howell και Evan Hecox στο feature του Βασίλη Γρυπάρη στις επόμενες σελίδες, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ονόματα όπως Mark Gonzales με τους sketchy χαρακτήρες του, τον μοναδικό Ed Templeton (τον ιδρυτή της Toy Machine) με τα εικαστικά και φωτογραφικά του έργα, Todd Bratrud με τα εντυπωσιακά illustrations του (ίσως ο πιο busy σύγχρονος skate artist), τα graphics και φωτογραφίες των Andy Mueller (το μυαλό πίσω από το δημιουργικό της Girl και Lakai) και Andy Jenkins…
Και όσο υπάρχει skateboarding, θα υπάρχει και art! (Σύγχρονο γνωμικό)
Στην Ελλάδα δεν έχουμε πολλά παραδείγματα σχεδίων σε σανίδες, μιας και η παραγωγή είναι (ακόμα) πολύ μικρή. Μην ξεχνάμε βέβαια τις δύο skate art εκθέσεις που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο. Tο 7PLY PROJECT της Propaganda και τη “Skateboard Art Crimes” έκθεση του Αλέξη Φλωράκη. Αν μη τι άλλο, υπάρχει κίνηση!
(Μάνος Νομικός)
