Η Πατρινή Γιώτα Γεωργοπούλου δεν εγκατέλειψε το όνειρό της και πήρε πτυχίο στα 60 της - «Ήμουν η «μαμά» του τμήματος»
Από τότε που ήταν παιδί είχε όνειρο να ακολουθήσει τουριστικές σπουδές. Μπορεί να πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να τα καταφέρει όμως πλέον η Πατρινή Γιώτα Γεωργοπούλου κρατά εδώ και δυο μέρες στα χέρια το πτυχίο από τη σχολή των ονείρων της, το Τμήμα Διοίκησης Τουρισμού, του πανεπιστημίου Πατρών.
Μητέρα τριών παιδιών και γιαγιά, κατάφερε να εργάζεται και παράλληλα να παρακολουθεί τα μαθήματά της έχοντας στο πλευρό της την οικογένεια της.
H Γιώτα Γεωργοπούλου απάντησε σε μια μίνι συνέντευξη σε ορισμένες ερωτήσεις του αχαϊκού thebest.gr. Μπορούμε να τις διαβάσουμε παρακάτω. Πραγματικά έχουν ενδιαφέρον
- Πώς μπήκατε στη σχολή σας;
Το 2011 βρέθηκα στο Γυμνάσιο δεύτερης ευκαιρίας όπου πήγα για δύο χρόνια ενώ πήγα για τέσσερα χρόνια σε νυχτερινό σχολείο. To 2017 έδωσα Πανελλήνιες εξετάσεις για να μπω στη σχολή των ονείρων μου. Ενώ ήταν κλειστή για χρόνια, άνοιξε τη χρονιά που έδινα εξετάσεις. Δε μου φάνηκε καθόλου τυχαίο. Ήταν η διοίκηση τουρισμού και χρειάστηκαν πέντε χρόνια μέχρι να πάρω το πτυχίο μου. Η επιστροφή στο σχολείο ήταν πολύ σημαντική για εμένα. Όταν έγινε, είχα μεγαλώσει πλέον τα παιδιά μου. Και πάντα ήμουν αυστηρή με το διάβασμά τους γιατί είχα καταλάβει πόσο σημαντική είναι η γνώση. Τελικά τα παιδιά μου με διάβαζαν όταν επέστρεψα στο σχολείο, θυμάμαι ο γιος μου με βοηθούσε στα μαθηματικά. Μάλιστα ήμουν πολύ καλή μαθήτρια, υπήρξα και σημαιοφόρος κάποια στιγμή.
- Τι σας κέντριζε στον τουρισμό;
Από τότε που πήγαινα Γυμνάσιο, μου άρεσε ό,τι είχε να κάνει με τον τουρισμό, η επαφή με τον κόσμο, τα ταξίδια. Στην Ελλάδα άλλωστε ο τουρισμός είναι η μόνη βαριά μας βιομηχανία. Δεν κατάφερα να ασχοληθώ σε μικρότερη ηλικία και ήταν απωθημένο.
- Πώς σας φάνηκε τελικά η σχολή;
Παρακολουθούσα κάθε μέρα τα μαθήματα από το πρωί, μέχρι το μεσημέρι. Τα διαδικτυακά μαθήματα μόνο με δυσκόλεψαν γιατί θέλω πάντα την ανθρώπινη επαφή, με τους καθηγητές, με τους συμφοιτητές. Είναι μία φανταστική σχολή στην οποία μπαίνουν κάθε χρόνο περίπου 120 άτομα απ΄ όλη την Ελλάδα.
- Πώς ήταν η συνύπαρξη με τους συμφοιτητές σας;
Μπορεί να υπήρχε μία διαφορά ηλικίας αλλά πέρασα υπέροχα μαζί τους. Γνώρισα παιδιά τα οποία τα λάτρεψα, από όλα τα μέρη της Ελλάδας. Ήμουν η «μαμά» του τμήματος.
- Υπήρχαν δυσκολίες;
Δεν σταμάτησα να εργάζομαι ως καθαρίστρια σε ένα σχολείο. Ως μητέρα τριών παιδιών, όλα αυτά τα χρόνια που ήμουν στο σχολείο και τη σχολή, είχα πολλές υποχρεώσεις που σίγουρα δυσκόλευαν τα πράγματα. Τα παιδιά μου με βοήθησαν πολύ, όπως και ο σύζυγός μου
- Σκέφτεστε να αξιοποιήσετε το πτυχίο σας;
Θέλω να δουλέψω σε ένα ταξιδιωτικό γραφείο, θέλω να οργανώνω εκδρομές. Γνωρίζω αρκετό κόσμο και θα ήθελα όσο περισσότερους μπορώ στο μαγικό κόσμο των ταξιδιών.
- Τι άλλο στόχο έχετε;
Να μάθω ξένες γλώσσες. Το πρώτο όνειρό μου πραγματοποιήθηκε. Βέβαια είμαι 60 χρονών πλέον.
- Έχετε ακούσει αρνητικά σχόλια;
Φυσικά, έχω ακούσει πολλούς να αναρωτιούνται τι θέλω το πτυχίο σε αυτή την ηλικία. Όμως εγώ τελείωσα το σχολείο και σπούδασα για εμένα. Δεν ήθελα να αποδείξω κάτι, είχα όμως ανάγκη τη γνώση. Όταν τα παιδιά μου άνοιξαν τα φτερά τους, πραγματοποίησα το όνειρό μου, δεν εγκατέλειψα. Αυτό είναι το μήνυμα που θέλω να στείλω. Η ζωή είναι αγώνας, μην τα παρατάτε ποτέ.
