Έχουμε πληρώσει ως τώρα πάνω από 1,5 εκατ.ευρώ σε πρόστιμα, αλλά η κυβέρνηση κάνει ότι δε βλέπει τι συμβαίνει καθώς είναι απασχολημένη με τα ιδιωτικά ΑΕΙ...
Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση και ο υπουργός Παιδείας προσπαθούν με κάθε τρόπο να φέρουν ιδιωτικά πανεπιστήμια στη χώρα, δε λένε κουβέντα για την πλέον σκανδαλώδη, κοστοβόρα και διαχρονική παράλειψη του Ελληνικού Κράτους, η οποία ήδη έχει κοστίσει στους φορολογούμενους πάνω από 1,5 εκ.ευρώ σε πρόστιμα και ακόμα δεν έχει αντιμετωπιστεί.
Μιλάμε για τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων σχολών μηχανικών των πρώην ΤΕΙ, ζήτημα που «καίει» εκατοντάδες χιλιάδες αποφοίτους των πρώην ΤΕΙ αλλά και νυν φοιτητές ορισμένων ΑΕΙ όπως το ΠΑΔΑ και γιαυτό προ ημερών, μιλώντας στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ ο υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης ξεπέρασε με αόριστες υποσχέσεις, χωρίς καμιά δέσμευση, το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων που δεν έχουν αποδοθεί στους αποφοίτους των «πανεπιστημιοποιημένων» πρώην ΤΕΙ και είπε ότι «υπάρχουν επιτροπές που εργάζονται για αυτά», χωρίς να δώσει κανένα χρονοδιάγραμμα πέρα από ένα «σύντομα θα έχουμε λύση». Το μονο που έχει ακουστεί είναι ότι οι εργασίες της Επιτροπής για τον καθορισμό της αντιστοιχίας Τμημάτων Σχολών Πανεπιστημίων (πρώην ΤΕΙ) με Τμήματα Πολυτεχνικών «προχωρούν με ταχείς ρυθμούς». Μόνο που δεν είναι τόσο ταχείς ώστε να προλάβουν τα πρόστιμα...
Και brain drain...
Μάλιστα, για ορισμένες ειδικότητες των πρώην ΤΕΙ, αδυναμία εξεύρεσης λύσεως ωθεί χιλιάδες επιστήμονες και εργατικό δυναμικό που έχουν αποφοιτήσει ως Α.Ε.Ι. Τ.Τ. (Τ.Ε.Ι.) στο εξωτερικό καθότι εκεί το πτυχίο τους φέρει τον χαρακτηρισμό «Πανεπιστήμια Εφαρμοσμένων Τεχνολογιών – University of Applied Sciences». Κατά τα άλλα θα κάνουμε ιδιωτικά ΑΕι για να μη φεύγουν οι νέοι μας εξω. Επιπλέον, η αδράνεια του ελληνικού κράτους να τα ρυθμίσει δεν είναι ανέξοδη -έχει ήδη κοστίσει πανω από 1,5 εκ.ευρώ ε πρόστιμα όπως προείπαμε και παράλληλα αναδεικνύει την κοροϊδία μιας κυβέρνησης που ενώ δεν έχει φροντίσει τόσα χρόνια τώρα να λύσει το ζήτημα αυτό, επιχειρεί να θεσπίσει ιδιωτικά πανεπιστήμια. Σύμφωνα μάλιστα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (Ελληνική Στατιστική Αρχή) και του Ι.Ο.Β.Ε. (ΙΔΡΥΜΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ & ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ) ο συνολικός αριθμός των αποφοίτων των πρώην Α.Ε.Ι. Τεχνολογικού Τομέα (Τ.Ε.Ι.), από ιδρύσεώς τους έως και σήμερα, εκτιμάται άνω των 400.000. Φανταστείτε όλοι αυτοί οι απόφοιτοι να αρχίσουν να ζητάνε αποζημιώσεις.
Για παράδειγμα, μόλις πριν λίγες μέρες, στις 28 Φεβρουαρίου, ο υπηρεσιακός γραμματέας του ΥΠΑΙΘΑ κ.Ι.Βλάσσης, εξέδωσε 2 αποφάσεις με τις οποίες πληρώνουμε συνολικά πάνω απο 23.000 ευρώ, για αποζημιώσεις αποφοίτων πρώην ΤΕΙ που δεν έχουν επαγγελματικά δικαιώματα. Και ανάλογες αποφάσεις έχουν εκδοθεί πολλές...
Ακόμα δύο αποφάσεις αποζημίωσης
Με την πρώτη απόφαση (ΕΔΩ) εγκρίθηκε η δέσμευση πίστωσης ύψους δέκα χιλιάδων οκτακοσίων πενήντα τριών ευρώ (€10.853,00) σε βάρος της πίστωσης του προϋπολογισμού εξόδων του Ε.Φ.1020-208-0000000 αναλυτικά ως εξής: € 10.000,00 στον Α.Λ.Ε. 2390589001 «Λοιπές αποζημιώσεις σε εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων ή συμβιβαστικών πράξεων» και € 853,00 στον Α.Λ.Ε. 2690201001 «Τόκοι από εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων ή συμβιβαστικών πράξεων» οικονομικού έτους 2024, για την καταβολή χρηματικής αποζημίωσης σε αποφοίτους του Τμήματος Μηχανικών Ανακαινίσεως και Αποκαταστάσεως Κτιρίων του Τ.Ε.Ι Πατρών για αποκατάσταση ηθικής βλάβης σε εκτέλεση της αριθμ. 6829/2023 απόφασης του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών.
Με τη δεύτερη απόφαση του κ.Ι.Βλάσση (ΕΔΩ) εγκρίθηκε η δέσμευση πίστωσης ύψους δώδεκα χιλιάδων πεντακοσίων ευρώ (€ 12.500,00) σε βάρος της πίστωσης του προϋπολογισμού εξόδων του Ε.Φ.1020-208-0000000 στον Α.Λ.Ε. 2390589001 «Λοιπές αποζημιώσεις σε εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων ή συμβιβαστικών πράξεων» οικονομικού έτους 2024, για την πληρωμή δαπάνης που αφορά σε εκτέλεση της αρ. 38/2023 απόφασης του Τριμελούς Συμβουλίου του Συμβουλίου της Επικρατείας για καταβολή χρηματικής αποζημίωσης λόγω μη συμμόρφωσης της Διοίκησης προς την 4917/2012 απόφαση του Δ’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας (μη έκδοση Προεδρικού Διατάγματος για τον καθορισμό των επαγγελματικών δικαιωμάτων) σε πτυχιούχους Τμημάτων Μηχανικών Τ.Ε.Ι.
Πληρώνουμε εκατομμύρια για την ανεπάρκεια του κράτους
Φυσικά, δεν είναι μόνο αυτές οι αποφάσεις, αλλά πολλές περισσότερες, με αποτέλεσμα το κράτος να έχει πληρώσει ήδη πάνω από 1,5 εκ.ευρω σε αποζημιώσεις για την ανεπάρκειά του πιυ αφορά χιλιάδες μηχανικούς των οποίων τα επικαιροποιημένα επαγγελματικά δικαιώματα εξακολουθούν να αγνοούνται...
Ενδεικτικά παραδείγματα από το δικηγορικό γραφείο της κ.Μαργαρίτας Παναγοπούλου:
* Με την με αρ.671/2021 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, κρίθηκε ότι, όσο το Ελληνικό Δημόσιο δεν εκδίδει το προεδρικό διάταγμα αναγνώρισης των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων μηχανικών του Τμήματος Μηχανικών Ανακαίνισης και Αποκατάστασης Κτιρίων των τ.ΤΕΙ Πατρών και Λάρισας, δηλαδή όσο εξακολουθεί να παρανομεί, η παραγραφή της αξίωσης αποζημίωσης τούτων, από την προκαλούμενη ηθική τους βλάβη, αναγεννάται κάθε έτος, ανεξαρτήτως του χρόνου λήψεως του πτυχίου τους. Για 31 προσφεύγοντες το Δικαστήριο κρίνει ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις επιδίκασης χρηματικής ικανοποίησης για ηθική βλάβη για τον παραπάνω λόγο, το ύψος της οποίας ανέρχεται στο εύλογο και προσήκον ποσό των 2.000 ευρώ για καθένα από αυτούς
* Με το 24/2021 πρακτικό του Τριμελούς Συμβουλίου Συμμόρφωσης του ΣτΕ επιβλήθηκε χρηματική ποινή ύψους 60.000€ στα καθ’ων Υπουργεία Παιδείας και Θρησκευμάτων, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Υποδομών και Μεταφορών, Ανάπτυξης και Επενδύσεων για την συνεχιζόμενη μη συμμόρφωσή τους στην 2040/2017 απόφαση του ΣτΕ και για την αδικαιολόγητή παράλειψή τους να προβούν σε έκδοση του προεδρικού διατάγματος αναγνώρισης των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων του Τμήματος Μηχανικών Ανακαίνισης και Αποκατάστασης Κτιρίων των ΤΕΙ Πατρών και Λάρισας
* Με τις με αρ. Α2407-2409/6.12.2022 αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας για δεύτερη φορά ακυρώθηκε από το ΣτΕ η παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας της Διοικήσεως να εκδώσει το προεδρικό διάταγμα καθορισμού των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων Μηχανικών ΤΕ-του Τμήματος Μηχανικών Ανακαίνισης και Αποκατάστασης Κτιρίων δυνάμει της νέας ισχύουσας εξουσιοδοτικής διατάξεως του άρθρου 257 ν.4610/2019 που ψηφίστηκε μετά την ΣτΕ 2040/2017.
* Τον Ιανουάριο του 2023 η με αρ.Α272/2023 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, αναγνώρισε αποζημίωση ύψους 2.000 ευρώ σε έκαστο ενάγοντα, Μηχανικό Ανακαίνισης και Αποκατάστασης Κτιρίων, λόγω της μη εκδόσεως του προεδρικού διατάγματος απονομής των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων
Η πιο σκανδαλώδης, κοστοβόρα και διαχρονική παράλειψη του Ελληνικού Κράτους
Την κατάσταση όπως αυτή έχει διαμορφωθεί μέχρι και σήμερα για 14 ειδικότητες μηχανικών, αναλύει με ενημέρωση προς τα μέλη του ο Επιστημονικός & Επαγγελματικός Σύλλογος Μηχανικών Ανακαίνισης & Αποκατάστασης Κτιρίων (ΣΥ.Μ.Α.Α.Κ.)
Διαβάστε παρακάτω το πλήρες κείμενο (γραμμένο στα τέλη 2023) της ενημέρωσης του Συλλόγου:
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Μία ακόμη χρονιά φτάνει στο τέλος της. Η 11η χρονιά στην ιστορία του ΣΥ.Μ.Α.Α.Κ., η 23η στην ιστορία της ειδικότητας του Πτ/χου Μηχανικού Ανακαίνισης & Αποκατάστασης Κτιρίων και η 40η στην ιστορία των Τ.Ε.Ι. Ήταν όμως και η 40η χρονιά όπου η πολιτεία επιμένει να αρνείται να ρυθμίσει τα του επαγγέλματος των Πτυχιούχων Μηχανικών.
Ο Υφυπουργός Υποδομών κ. Ταχιάος δήλωσε σε δημόσια συζήτηση προ ολίγων ημερών ότι «Χρειαζόμαστε μελετητές και δεν έχουμε. Χρειαζόμαστε μηχανικούς και δεν έχουμε». Οφείλουμε να του απαντήσουμε – όχι πως δεν το γνωρίζει – ότι μηχανικούς και μελετητές έχουμε και μάλιστα μερικές δεκάδες χιλιάδων, από τους οποίους όμως η κυβέρνησή του, όπως και οι προηγούμενες, στερούν ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ τα επαγγελματικά τους δικαιώματα.
Οι διοικούντες γνωρίζουν πολύ καλά το θέμα, αφού ειδικά την τελευταία πενταετία καλούνται συνεχώς να καταβάλουν αποζημιώσεις σε Πτυχιούχους Μηχανικούς που προσφεύγουν πλέον μαζικά στην δικαιοσύνη. Μόνο μέσα στο 2023 έχουν δημοσιευθεί 12 αποφάσεις επί ομαδικών προσφυγών, στα Δ.Πρωτοδικεία και στο ΣτΕ, όπου είτε απλώς διαπιστώνουν την παράλειψη της πολιτείας να κατοχυρώσει τα επαγγελματικά δικαιώματα ειδικοτήτων Πτυχιούχων Μηχανικών είτε επιβάλουν πρόστιμα στην Διοίκηση για την άρνησή της να το κάνει, καθώς και αποζημίωση για την ηθική βλάβη που τους έχει προκαλέσει όλα αυτά τα έτη, στερώντας τους το δικαίωμά τους να μετάσχουν ισότιμα με τους άλλους αποφοίτους ΑΕΙ στην οικονομική ζωή της χώρας. Μόνο η πλέον πρόσφατη απόφαση του Δ.Πρωτοδικείου Αθηνών, πριν λίγες μέρες, προσέθεσε στον σχετικό λογαριασμό περί τα 130.000 ευρώ.
Τα πρόστιμα αυτά, τα οποία πληρώνουμε εμείς οι φορολογούμενοι κι όχι ασφαλώς τα στελέχη των υπουργείων και οι πολιτικές ηγεσίες που ευθύνονται γι’ αυτήν τους την παράλειψη, επιβάλλονται με δικαστικές αποφάσεις, τις οποίες η Πολιτεία απαξιώνει όπως απαξιώνει δεκαετίες τώρα τους Πτυχιούχους Μηχανικούς. Τα πρόστιμα αυτά (όσα γνωρίζουμε εμείς τουλάχιστον) έχουν πλέον ξεπεράσει σε σύνολο το 1,5 εκ ευρώ και είναι μόνο η αρχή, αφού η διαρκής εμμονή της Διοίκησης να μην συμμορφώνεται προς το περιεχόμενο των δικαστικών αποφάσεων, γεννά συνεχώς το δικαίωμα νέων αποζημιώσεων. Οι προσφεύγοντες έως τώρα ξεπερνούν τους 2.500 πτυχιούχους από διάφορες ειδικότητες κι ο αριθμός αυτός αυξάνεται συνεχώς.
Με βάση τις αποφάσεις του ΣτΕ, έχει κριθεί ότι η Διοίκηση έχει δέσμια υποχρέωση να κατοχυρώσει τα επαγγελματικά δικαιώματα των ανωτέρω πτυχιούχων εκδίδοντας το προβλεπόμενο από τις σχετικές διατάξεις νόμων προεδρικό διάταγμα, η δε άρνησή της να το κάνει συνιστά παράβαση της κείμενης νομοθεσίας και μιας πεντάδας άρθρων του Συντάγματος. Μόνο μέσα στο 2022 εκδόθηκαν 4 αποφάσεις του ΣτΕ που ξανα-διαπιστώνουν την αδικαιολόγητη, πέραν κάθε έννοιας κράτους δικαίου και αντισυνταγματική παράλειψη της Πολιτείας να εκδώσει τα επίμαχα προεδρικά διατάγματα για άπαντες τις ειδικότητες Πτυχιούχων Μηχανικών.
Το Τριμελές Συμβούλιο Συμμόρφωσης του ΣτΕ καλείται συνεχώς να εξετάζει αιτήσεις από τους ήδη αιτούντες Πτυχιούχους, καθώς το ελληνικό κράτος από το 2017 (που εκδόθηκε η πρώτη απόφαση), αρνείται να συμμορφωθεί, καταλήγοντας ανά τακτά χρονικά διαστήματα να του επιβάλλονται διοικητικά πρόστιμα.
Ταυτόχρονα, η υπόθεση απασχολεί και τα Δ. Πρωτοδικεία της χώρας, τα οποία μετά και από υπόθεση που έφθασε στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών λόγω ενός ζητήματος παραγραφής που ετέθη στο πρώτο βαθμό, έχουν κρίνει ότι όσο η πολιτεία δεν απονέμει επαγγελματικά δικαιώματα στους Πτυχιούχους Μηχανικούς των Τ.Ε.Ι. κάθε 5ετία τούτοι μπορούν να κάνουν αγωγή αποζημίωσης γιατί υφίσταται εξακολουθητική αδικοπραξία και συναφώς ζημία του Ελληνικού Δημοσίου. Με λίγα λόγια, οι προσφεύγοντες στα Διοικητικά Δικαστήρια, δεν αποζημιώνονται μία φορά, αλλά μπορούν να προσφεύγουν ξανά και ξανά για όσο καιρό η Διοίκηση επιμένει να μην συμμορφώνεται και να τους στερεί τα συνταγματικά τους δικαιώματα.
Με ενδιαφέρον επίσης αναμένονται και οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (το 2020 κατατέθηκαν οι πρώτες προσφυγές), όπου σε λίγες εβδομάδες θα προστεθούν δεκάδες ακόμη προσφυγές κατά του ελληνικού κράτους και της άρνησής του να συμμορφωθεί με αποφάσεις των δικαστηρίων του.
Εν κατακλείδι, πρόκειται για την πιο σκανδαλώδη, κοστοβόρα και διαχρονική παράλειψη του Ελληνικού Κράτους να αναγνωρίσει επαγγελματικά δικαιώματα σε Πτυχιούχους Μηχανικούς Τ.Ε.Ι. (14 ειδικότητες σύνολο), αφήνοντας εκτός επαγγελματικής ζωής εκατοντάδες χιλιάδες αποφοίτους δημόσιων Α.Ε.Ι. και προτιμώντας να ζημιώνει εαυτό πληρώνοντας χρηματικές ποινές και αποζημιώσεις στους εν λόγω αποφοίτους. Οι δικαστικές αποφάσεις αποδεικνύουν ότι υπάρχει ΔΟΜΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ στην Ελλάδα όταν φθάνουμε στην εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων που ακυρώνουν παράλειψη της ελληνικής Διοίκησης να κάνει κάτι, η οποία αρνείται πεισματικά να συμμορφωθεί σε αυτές. Ο ν.3068/2002 που ήρθε σε συνέχεια πιλοτικής απόφασης του ΕΔΔΑ να λύσει το πρόβλημα της συμμόρφωσης προς δικαστικές αποφάσεις στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με την συνταγματική αναθεώρηση του 2001 που έβαλε στο άρθρο 95 παρ.5 την υποχρέωση της Διοίκησης να συμμορφώνονται σε δικαστικές αποφάσεις, στην περίπτωση των Πτυχιούχων Μηχανικών Τ.Ε.Ι. αποδεικνύονται ανεπαρκέστατα μέσα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, η οποία προστασία κατά το ΕΔΔΑ περιλαμβάνει ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ.
Αυτά ως απάντηση στους πολιτικούς μας που δηλώνουν συχνά – πυκνά – και ΑΝΕΡΥΘΡΙΑΣΤΑ – ότι η Ελλάδα είναι Κράτος Δικαίου κι ότι οι αποφάσεις της δικαιοσύνης γίνονται σεβαστές από την εκάστοτε κυβέρνηση…
Ασφαλώς, η αδράνεια αυτή της πολιτείας δεν είναι ζήτημα παράλειψης, αλλά σκόπιμη και συνειδητή επιλογή η οποία πηγάζει από την πρόθεσή της να προστατέψει τα συμφέροντα ανταγωνιστικών επαγγελματικών κλάδων και των επαγγελματικών φορέων τους, για μικροπολιτικούς λόγους, στερώντας το δικαίωμα πρόσβασης στο επάγγελμα χιλιάδων νέων επιστημόνων – επαγγελματιών, ζημιώνοντας, ταυτόχρονα, υπέρμετρα τα κρατικά ταμεία και τους Έλληνες φορολογούμενους.
Η τύχη των επιτροπών του άρθρου 257 ν4610/19 αγνοείται. Να θυμίσουμε ότι συγκροτήθηκαν (με τρία χρόνια καθυστέρηση) τον Μάρτιο του 2022, ξεκίνησαν να συνεδριάζουν τον Απρίλιο του 2023 και μέχρι και σήμερα δεν έχουν καταλήξει σε κάποια εισήγηση. Τι κι αν η ανωτέρω εξουσιοδοτική διάταξη ορίζει συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο 5 μηνών από την συγκρότησή τους προκειμένου να το έχουν κάνει. Άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα της διάκρισης στην μεταχείριση της πολιτείας μεταξύ των Πτυχιούχων και των Διπλωματούχων Μηχανικών, είναι το γεγονός ότι για τους δεύτερους η αντίστοιχη διαδικασία που προβλέφθηκε σε διάταξη νόμου το Νοέμβριο του 2016 οδήγησε στην δημοσίευση του σχετικού π.δ. τον Οκτώβριο του 2018, δηλαδή σε διάστημα λιγότερο από δύο χρόνια. Οι ενστάσεις μας άλλωστε για την, απροκάλυπτα, ετεροβαρή εκπροσώπηση εις βάρος των Πτυχιούχων Μηχανικών στα γνωμοδοτικά όργανα του άρθρου 257 και για τις πιθανότητες να οδηγηθούμε σε ένα ακόμη φιάσκο, είναι γνωστές και τις είχαμε διατυπώσει έγκαιρα και επανειλημμένως.
Τα παραπάνω αναφέρονται απλώς για να στοιχειοθετηθεί η συστηματική και σκόπιμη κωλυσιεργία και καθυστέρηση της διαδικασίας προκειμένου να μην καταλήξουμε ποτέ σε λύση. Αντίθετα, η Διοίκηση επιδίδεται σε ευκαιριακές κινήσεις – πυροτεχνήματα – τις οποίες πράττει κάθε φορά που επίκειται κάποια σημαντική δίκη προκειμένου να τις εμφανίσει ενώπιον των δικαστών ζητώντας πίστωση χρόνου για να επέλθει η υποτιθέμενη συμμόρφωσή της.
Και αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχει, ακόμη και σήμερα, η παραμικρή βούληση της πολιτικής ηγεσίας να αναγνωρίσει τα επαγγελματικά μας δικαιώματα. Αυτό, άλλωστε, είναι κάτι που έχει εντυπωθεί καλά στην συνείδησή μας όλα αυτά τα χρόνια όπου εισπράττουμε περιφρόνηση, απαξίωση, έως και προσβολές. Όλα αυτά είναι που μας οδήγησαν στην δικαιοσύνη. Και είμαστε περήφανοι που σχεδόν όλη η νομολογία που έχει διαμορφωθεί υπέρ των Πτυχιούχων Μηχανικών, προήλθε από νομικές ενέργειες που υλοποιήθηκαν υπό την αιγίδα και συντονισμό του ΣΥ.Μ.Α.Α.Κ. Είμαστε πεπεισμένοι ότι είναι το μόνο όπλο που διαθέτουμε για να αμυνθούμε απέναντι στις ‘’τριτοκοσμικού’’ χαρακτήρα συνθήκες που μας έχουν οδηγήσει σε αυτή την πολυετή επαγγελματική ομηρεία. Και θέλουμε, εκ νέου, να καλέσουμε κάθε συνάδελφο, κάθε ειδικότητας, να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο, εκτιμώντας ότι σύντομα, ο λογαριασμός των οικονομικών κυρώσεων θα φθάσει τόσο ψηλά, που καμία πολιτική ηγεσία δεν θα μπορεί να τον κρύβει κάτω από το χαλί.
Αγαπητοί συνάδελφοι, μία ακόμη χρονιά κλείνει χωρίς αναγνωρισμένα επαγγελματικά δικαιώματα για τους Πτυχιούχους Μηχανικούς Τ.Ε.Ι. Την ίδια στιγμή ο Υφυπουργός του νούμερο ένα υπεύθυνου Υπουργείου Υποδομών, παραπονιέται σε δημόσια συζήτηση για το ότι δεν έχουμε αρκετούς μελετητές – μηχανικούς. Δεδομένου ότι γνωρίζει πολύ καλά, ότι η υποτιθέμενη αυτή έλλειψη είναι τεχνητή, με ευθύνη πρωτίστως του δικού του υπουργείου, δυσκολευόμαστε να διακρίνουμε την σκοπιμότητα της δήλωσης αυτής. Εκτός κι αν στρώνει τον δρόμο για την πλήρη επαγγελματική αναγνώριση άλλων κατηγοριών πτυχιούχων, όπως των κολλεγίων λόγου χάρη, για τους οποίους διαφαίνεται μία ιδιαίτερη σπουδή να τακτοποιηθούν, εν αντιθέσει με το δικό μας ζήτημα, για το οποίο δεν γίνεται οποιαδήποτε νύξη.
Κλείνοντας αυτήν την ‘’απολογιστικού’’ τύπου επιστολή, θέλουμε να προαναγγείλουμε την δημοσίευση ολοκληρωμένης πρότασης για την συνολική ρύθμιση του επαγγέλματος των Πτυχιούχων Μηχανικών από τον ΣΥ.Μ.Α.Α.Κ., αμέσως μετά τις ημέρες των γιορτών. Την πρόταση θα κοινοποιήσουμε σε όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές καλώντας τους να τοποθετηθούν δημόσια και ευελπιστώντας έτσι να εκκινήσει ένας διάλογος ο οποίος έχει καθυστερήσει για δεκαετίες.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι όσο δεν μας αποδίδονται τα αυτονόητα, εμείς θα συνεχίζουμε να εντείνουμε τον δικαστικό αγώνα, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή η πίεση των καταδικαστικών αποφάσεων θα γίνει τόσο αφόρητη, που θα εξαναγκάσει την διοίκηση να πράξει αυτά που οφείλει, θέλει δεν θέλει.
