Πως μπορείς να μιλήσεις σε ένα CEO μεγάλης εταιρείας.
Πρόσφατα βρέθηκα σε ένα Networking Event, που είχε σαν κεντρικό σύνθημα το ακόλουθο: «Προσκαλούνται designers, developers, marketeers, entrepreneurs, startup enthusiasts, programmers και όποιοι άλλοι δημιουργικά ανήσυχοι, για να διαπιστώσουν στην πράξη πως οι καλύτερες γνωριμίες συμβαίνουν εκεί που δεν το περιμένουμε.
Ξεχάστε τις τυπικότητες, αφήστε το laptop στο γραφείο και ελάτε σε μια βραδιά πιο παραγωγική απ’ ότι φαντάζεστε! Μέσα από το Not Another Networking Event θα έχετε την ευκαιρία να επικοινωνήσετε την ιδέα σας και -γιατί όχι- να βρείτε υποστηρικτές, να ενταχθείτε σε μια ομάδα με καινοτόμες προτάσεις ή απλά να γνωρίσετε ενδιαφέροντες και δημιουργικούς ανθρώπους του χώρου».
Με το που έφτασα το πρώτο που έκανα ήταν να γράψω σε ένα καρτελάκι το όνομα μου. Μάλιστα τα καρτελάκια είχαν και διαφορετικό χρώμα για να ξεχωρίζουμε. Πράσινο για designers, κίτρινο για developers κ.ο.κ. Το δεύτερο που μας ζήτησαν να κάνουμε ήταν αυτό που υπάρχει στην φωτογραφία δηλαδή να γράψουμε το τι κάνουμε και το τι ψάχνουμε.
Και μετά από μια σύντομη ομιλία, άρχισε η δικτύωση. Ανάμεσα στα άτομα ήταν και κάποιος που δεν είχε απλά ένα start up, αλλά κάτι το μεγαλύτερο. Άνετος και χαλαρός έπινε την μπίρα του και μιλούσα με όλους. Μάλιστα στην φωτογραφία, έγραφε ότι ψάχνει για developers. Φαντάζομαι την ίδια την αγγελία στο site του. Θα είχε γίνει χαμός. Θα είχε δεχθεί πάνω από 100 βιογραφικά. Πόσα από αυτά τα διάβασε; Σε πόσα από αυτά θα έδωσε σημασία; Πόσα mail θα «χάθηκαν» κάπου στην πορεία; Δεν ξέρω εάν από αυτό το event προέκυψε κάποια ευκαιρία για δουλειά. Αυτό που ξέρω είναι ότι περισσότερες ευκαιρίες θα είχες πάντως εάν πήγαινες σε ένα τέτοιο event , παρά στέλνοντας ένα ξερό βιογραφικό. Στο event τους περισσότερους τους ήξερα φατσικά. Οι ίδιοι και οι ίδιοι βρισκόμαστε στα διάφορα event. Με την ανεργία να έχει φτάσει στα ύψη, πίστευα ότι θα μπορούσε να μάζευε περισσότερο κόσμο. Αλλά που να τρέχουμε τώρα βραδιάτικα...
