4.000 συμμετέχοντες τελικά είναι καλό νούμερο; Οι καφετέριες πάντως στον δρόμο ήταν γεμάτες...
Τον Απρίλιο του 2016 πραγματοποιήθηκε το «Πανόραμα Επιχειρηματικότητας και Σταδιοδρομίας» που μετρά φέτος την 6η χρονιά επιτυχούς παρουσίας. Το τριήμερο πολυσυνέδριο απευθυνόταν σε νέους και νέες, 18-35 ετών, ανεξαρτήτως εκπαιδευτικής κατεύθυνσης, με στόχο να ενημερώσει σχετικά με τις τάσεις και τις επαγγελματικές επιλογές και προοπτικές που προσφέρουν δεκαπέντε κλάδοι της οικονομίας (Ναυτιλία, Τουρισμός, Γεωργία, Design, Πληροφορική, Logistics, Banking, Υψηλή Τεχνολογία, Τρόφιμα, Digital Marketing, Διαφήμιση/Επικοινωνία, Αθλητική Επιχειρηματικότητα, Ασφάλειες, Εξαγωγές, Φαρμακευτικός κλάδος) και ταυτόχρονα, μέσω του πολυεπίπεδου περιεχομένου του, να αναδείξει την Ελλάδα της καινοτομίας και της εξωστρέφειας.
Όπως έχω γράψει ξανά στο παρελθόν τα τελευταία 12 χρόνια είμαι εκπαιδευτής σε διάφορα ΙΕΚ /ΚΕΚ στους τομείς Οικονομίας-Διοίκησης. Λίγο πολύ ήταν το target group και των μαθητών που έχω/είχα όλα αυτά τα χρόνια στα ΙΕΚ. Κοιτώντας το πρόγραμμα, είχε 36 θεματικές εισηγήσεις, 190 εισηγητές, 9 συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης, 7 workshops, τουλάχιστον 15 συζητήσεις χωρίς ατζέντα, 34 Business Days. Επιπρόσθετα στο φετινό Πανόραμα υπήρχαν σημαντικές εταιρείες οι οποίες στα περίπτερα τους μπορούσαν να ενημερώσουν για τις θέσεις εργασίας ή τις θέσεις πρακτικής που προσφέρουν. Ανάμεσά τους η Παπαστράτος, Accenture, ΟΤΕ, IRI, Intralot, Vodafone, EY και Ελληνικά Πετρέλαια. Πίστευα ότι θα έβρισκα αρκετούς πρώην και νυν μαθητές μου και γενικότερα καταρτιζόμενος σε ΙΕΚ από διάφορες ειδικότητες. Πόσους συνάντησα; Θα σας το πω στο τέλος.
Μιλώντας με τους υπευθύνους της διοργάνωσης μου ανέφεραν ότι ο αριθμός των συμμετεχόντων ήταν περίπου στα 4000 άτομα, ίδιος με τον περσινό. Τώρα αυτό είναι θετικό ή αρνητικό; Μήπως λόγω κρίσης θα έπρεπε να υπήρχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον για ένα τέτοιο event; Το εισιτήριο είχε για τις 3 μέρες 5 ευρώ για μία ημέρα ή 10 ευρώ για όλο το τριήμερο και ήταν Παρασκευή/Σαββάτο/Κυριακή. Νομίζω ότι ο καθένας που θα είχε ένα σχετικό ενδιαφέρον θα μπορούσε με κάποιο τρόπο να διαθέσει αυτό το ποσό κόβοντας για παράδειγμα 2-3 καφέδες. Η τοποθεσία ήταν βολική (Μέγαρο Μουσικής) και εκείνες τις ημέρες δεν υπήρχε καμία απεργία σε ΜΜΜ ούτε κάποιες πορείες σε δρόμους κτλ. Το μόνο «μειονέκτημα» που υπήρχε ήταν ότι για Απρίλιο είχε παρά πολύ καλό καιρό.
Στο Πανόραμα Επιχειρηματικότητας και Σταδιοδρομίας παρευρέθηκα και τις 3 μέρες. «Θυσίασα» μια σειρά από δεκάδες άλλες δραστηριότητες για να είμαι εκεί; Τι κέρδισα προσωπικά; Από τις 36 θεματικές εισηγήσεις προσωπικά με ενδιέφεραν οι 20 και παρακολούθησα τις 10. Από τα 7 workshops παρακολούθησα τα 3 κ.ο.κ. Τα είχα όλα αυτά αμέση ανάγκη; Η απάντηση είναι όχι. Πήγα όμως γιατί μια τυχαία κουβέντα που άκουσα σε ένα workshop, μια επισήμανση σε μια ερώτηση που έγινε σε μια συζήτηση, μια γνωριμία με διαφόρους ανθρώπους και ανταλλαγή business card ήταν κάτι που μπορεί να φανούν χρήσιμα στο μέλλον.
Ένα από τα πράγματα που δυστυχώς πια παρατηρώ είναι ότι αυτά τα 4.000 άτομα που βρέθηκαν στα Πανόραμα είναι περίπου τα ίδια. Όπως στις συναυλίες που πηγαίνω τόσα χρόνια υπάρχουν «φάτσες» που πια τους συναντάω τόσα χρόνια, έτσι και στα διάφορα event είναι σχεδόν οι ίδιοι και οι ίδιοι. Μάλιστα με αρκετούς κάνουμε και πλάκα λέγοντας το κλασικό «πάλι εσύ εδώ»;
Όσο και να λέμε ότι η κρίση είναι ευκαιρία και διάφορα άλλα, που μας δηλώνουν τα διάφορα startup που έχουμε κάνει συνεντεύξεις, η πραγματικότητα δείχνει κάπως διαφορετική. Είναι τυχαίο ότι στις 3 ημέρες που ήμουν εκεί ΔΕΝ συνάντησα κανέναν μαθητή μου; Βέβαια υπάρχει περίπτωση να ήμουν εγώ σε ένα workshop και κάποιος από τα ΙΕΚ στο διπλανό workshop , αλλά και πάλι κάπου στο φουαγιέ θα συναντιόμασταν. Όταν το είχα αναφέρει το event σε διάφορα ΙΕΚ, αρκετοί μου είχαν πει τα κλασικά, «καλά, το ΠΣΚ θα γίνει;», «που να τρέχουμε τώρα», «τι θα μας προσφέρει το event», «έχουμε δουλειές» και άλλες δικαιολογίες.
Στα οικονομικά υπάρχει το «κόστος ευκαιρίας». Να θυσιάσεις κάτι για να κερδίσεις κάτι άλλο. Πηγαίνοντας και τις 3 ημέρες στο Πανόραμα πέρναγα από διάφορες καφετέριες. Είπαμε ότι είχε καλό καιρό, και φυσικά οι νέοι ηλικίας 18-35 τις είχαν γεμίσει. Την στιγμή που γράφω το κείμενο, πληροφορήθηκα για την πορεία των Business Day. Πρόκειται για εκπαιδευτικές επισκέψεις φοιτητών και απόφοιτων διαφόρων πανεπιστημίων (Πολυτεχνείο, Οικονομικές Σχολές, Σχολές Θετικών Επιστημών κτλ) σε πολυεθνικές επιχειρήσεις οι οποίες συνοδεύονται από παρουσιάσεις-σεμινάρια ανώτατων στελεχών των επιχειρήσεων (πολύ συχνά των ίδιων των Διευθύνοντων Συμβούλων) στις οποίες γίνονται οι επισκέψεις. Όσοι θυσίασαν ένα «cafe» εκείνο το 3ημέρο, ίσως τώρα να είναι στην Cosco, στη Wind, στο Πλαίσιο, στον Παπαστράτο, Ολυμπιακή Ζυθοποιία και σε αρκετές άλλες εταιρίες. Θα προσλάβουν αυτές οι εταιρίες άτομα; Μπορεί ναι, μπορεί και όχι, αλλά τουλάχιστον όσοι παρευρέθησαν έκαναν την προσπάθεια τους.
Τελειώνοντας το κείμενο κοιτάω πάλι κάποιες business card που πήρα από το Πανόραμα. Για να στείλω ένα e-mail στην κυρία «τάδε» για να κανονίσουμε μια συνάντηση για κάτι που ίσως να έχει ένα επιχειρηματικό ενδιαφέρον. Θα μου απαντήσει ποτέ; Ποτέ δεν ξέρεις…
