Φοιτητική στέγη: Πόσο ακριβή και δυσεύρετη έχει γίνει στην Αθήνα και στις μεγάλες πόλεις της επαρχίας
«Όταν λέμε φοιτητικά διαμερίσματα εννοούμε τα μικρά διαμερίσματα 40 με 50 τετραγωνικά μέτρα, ηλικίας γύρω στα 40 χρόνια, με ένα ή δύο υπνοδωμάτια, τα οποία βρίσκονται είτε κοντά στα κέντρα των πόλεων είτε κοντά στα πανεπιστήμια», δήλωσε στην ΕΡΤ ο εκτιμητής ακινήτων Γιάννης Ξυλάς.
«Δεν μιλάμε για τα διαμερίσματα που είναι μέσα σε φοιτητικές εστίες, γιατί απλούστατα είναι πάρα πολύ σπάνια. Θέλω να σας πω δύο νούμερα για να καταλάβουν οι τηλεθεατές μας πόσο σπάνιο είναι να βρει ένας φοιτητής σήμερα διαμέρισμα μέσα σε μία φοιτητική εστία» πρόσθεσε.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν στην Ελλάδα περίπου 430.000 φοιτητές. Είτε προπτυχιακοί, είτε μεταπτυχιακοί, είτε διδακτορικοί. Σε αυτούς τους 430.000 φοιτητές αντιστοιχούν μόλις 12,5 χιλιάδες φοιτητικές κατοικίες μέσα στα πανεπιστήμια. Αν κάνει κάποιος τη διαίρεση βλέπει ότι τα πανεπιστήμια καλύπτουν μόλις το 3% των αναγκών των φοιτητών σε στέγη. Άρα λοιπόν, οι φοιτητές αναγκαστικά ψάχνουν για σπίτια έξω από τα πανεπιστήμια.
Αυτό έχει δημιουργήσει μία στρέβλωση όπου υπάρχει εξαιρετικά μεγάλη ζήτηση, χωρίς να υπάρχει προσφορά. Αυτό έχει οδηγήσει τις αξίες πάρα πολύ ψηλά. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε σχέση με πέρυσι, εφέτος στις μετρήσεις που κάνουμε σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλο, Κομοτηνή, Πάτρα και Ηράκλειο οι αξίες έχουν αυξηθεί 18,7%, ενώ από το 2014 σε βάθος δεκαετίας λοιπόν, οι αξίες έχουν αυξηθεί κατά 62%. Η δε Αθήνα κρατάει τα σκήπτρα με μία αύξηση στη δεκαετία κατά 80%.
Βεβαίως υπάρχει βελτίωση στην ποιότητα των προσφερόμενων διαμερισμάτων, διότι οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες έχουν καταλάβει ότι για να μπορέσουν να πάρουν ψηλότερα ενοίκια, κάνουν ανακαίνιση και πολλές φορές βάζουν μέσα στους λογαριασμούς του ενοικίου και τους λογαριασμούς των κοινοχρήστων και των ΔΕΚΟ.
«Αυτό που θέλω να πω είναι ότι πάρα πολλές εταιρείες αυτή τη στιγμή κατασκευάζουν ιδιωτικές φοιτητικές εστίες που είναι σε μία λογική ξενοδοχειακή του allinclusive. Δηλαδή ο φοιτητής μαζί με το νοίκι πληρώνει όλα τα κοινόχρηστα, όλους τους λογαριασμούς, την καθαριότητα και τη φύλαξη».
Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό για τους γονείς, διότι προτιμούν τα παιδιά να βρίσκονται σε οργανωμένες εστίες που κυρίως έχει 24ωρη φύλαξη, από το να πάνε να βρουν μόνα τους ένα διαμέρισμα κάπου στο κέντρο της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης.
Οι τελευταίες τάσεις μιλάνε για συγκατοίκηση, διότι τα νοίκια έχουν γίνει τόσο ακριβά, όπου οι φοιτητές πλέον θέλουν να συγκατοικούν. Και ιδιαίτερα αξιοσημείωτο είναι ότι οι φοιτητές μας πια, ψάχνουν το πού θα σπουδάσουν, όχι με βάση το γνωστικό αντικείμενο, αλλά με βάση πού θα βρουν εύκολα σπίτι.
«Βλέπουμε χαρακτηριστικά σε κάποιες κάρτες ότι ενώ το 2014 ένα φοιτητικό σπίτι στην Αθήνα είχε ενοίκιο 5 ευρώ το τετραγωνικό το μήνα, αυτή τη στιγμή το ενοίκιο έχει φτάσει κοντά στα 10 ευρώ/τετραγωνικό. Δηλαδή ένα σπίτι 50 τετραγωνικών ενοικιάζεται κοντά στα 500 ευρώ τον μήνα.
Αν συγκρίνουμε τα ενοίκια από το 2019, η αύξηση στην Αθήνα είναι 23%. Σήμερα στη Θεσσαλονίκη το ενοίκιο φοιτητικών κατοικιών είναι περίπου 9 ευρώ το τετραγωνικό το μήνα, και στην Πάτρα γύρω στα 8 ευρώ/τετραγωνικό, σε Ηράκλειο, Βόλο και Κομοτηνή με γύρω στα 7 ευρώ το τετραγωνικό το μήνα.
Αυτό σημαίνει ότι εκτός από λίγα τα σπίτια είναι και ακριβά. Άρα φαίνεται ότι η τάση για συγκατοίκηση είναι μονόδρομος. Όπως επίσης φαίνεται ότι η μεσοπρόθεσμη τάση των επενδυτών είναι να μπούνε μέσα στην φοιτητική κατοικία, διότι η ζήτηση δημιουργεί χαμηλό ρίσκο, άρα καλές αποδόσεις» επισήμανε.
Σχετικά με τις ηλικίες των φοιτητικών διαμερισμάτων, πρόκειται για παλαιά διαμερίσματα με μέση ηλικία στη Θεσσαλονίκη, στο κέντρο κυρίως, πάνω από 50 χρονών, στην Αθήνα 48 χρονών διαμερίσματα, ενώ στο Βόλο είναι σχετικά νεότερα, ενώ στην Πάτρα και στην Κομοτηνή είναι επίσης στα 20 με 30 χρόνια.
