Γιατί βλέπουμε (σχεδόν) όλοι Survivor;

Το ψυχολογικό υπόβαθρο της τηλεοπτικής μανίας.

Προσωπικά, έχω παρακολουθήσει το δημοφιλές reality 10’ λεπτά συνολικά από τη μέρα που ξεκίνησε να προβάλλεται. Αποτελώ όμως μεινονότητα, και τα νούμερα τηλεθέασης το αποδεικνύουν περίτρανα.

Γιατί όμως τόσο πολύς κόσμος παρακολουθεί με φανατισμό το Survivor; Τι προσφέρει το reality στην πραγματικότητα του καθενός;

Βλέπουμε Survivor γιατί:

1. Βρίσκουμε ευκαιρία για κοινωνικοποίηση:

Πέρα από τα σχόλια που ανταλλάσσεις με τους φίλους σου στα κοινωνικά δίκτυα (που είναι και αυτή μια μορφή digital επαφής), πολλές είναι οι παρέες που κανονίζουν να βρίσκονται τα βράδια για να παρακολουθούν το αγαπημένο τους πρόγραμμα ή που πίνουν έναν καφέ την επομένη για να το σχολιάσουν. 
Επιπλέον, γνωρίζεις καινούριο κόσμο- γνωριμίες που ξεκινούν από ένα "Είδες χθες τι έγινε στο Survivor;" στη λογική που παλιά ρωτούσαμε "Τι ζώδιο είσαι;".

2. Αγαπάμε τα παιχνίδια: 

Όσο κι αν μεγαλώνουμε, το παιχνίδι δεν θα πάψει να παίζει ρόλο στη ζωή μας και να αποτελεί αναγκαίο καλό. Εν προκειμένω, το παιχνίδι αναλαμβάνουν άλλοι (δύο αντίπαλες ομάδες) και εσύ συμμετέχεις παρακολουθώντας πώς λειτουργεί η ομάδα, πώς εξελίσσονται οι διαφωνίες και οι αντιπαλότητες, πώς εκφράζονται και αποκαλύπτονται οι χαρακτήρες του καθενός, σε συνθήκες δύσκολες και επίπονες. Κυρίως σε αυτές, χρειάζεσαι πάντα να νιώθεις μέλος μιας ομάδας που σε στηρίζει.

3. Ξεφεύγουμε:

Συζητώντας για τα προβλήματα που έχουν οι Διάσημοι ή οι Μαχητές, ξεχνάς για λίγο τα δικά σου προβλήματα. Με αυτό τον τρόπο, όχι, δεν λύνονται αλλά σίγουρα δεν μπορείς να είσαι από πάνω τους 24/7.
Χρειάζεσαι μια ανάσα.  

4. Μπαίνουμε σε ρόλους:

Σκέφτεσαι εάν θα μπορούσες να μείνεις χωρίς φαγητό, πώς θα λειτουργούσες μέσα σε μια ομάδα, με ποιον χαρακτήρα ταιριάζεις περισσότερο. Μπορεί έτσι να γνωρίσεις λίγο καλύτερα τον εαυτό σου αλλά και τους φίλους σου, καθισμένος στον καναπέ του σπιτιού σου και όχι ιδρώνοντας σε μια παραλία με κοκοφοίνικες.

Ένα τηλεοπτικό προϊόν έχει επιτυχία όταν στοχεύει βαθιά στην ψυχοσύνθεση του θεατή, κι ας φαίνεται επιφανειακό, κι ας είναι για κάποιους "κακό προϊόν". 

Εάν έχεις αναπτύξει την κριτική σου σκέψη, δεν χρειάζεται να είσαι αφοριστική και απόλυτη- μπορείς να το παρακολουθήσεις στο βαθμό που εσύ θέλεις ή να μην το παρακολουθήσεις καθόλου.

Η επιλογή είναι καθαρά δική σου!