Απευθυνόμαστε σ’ αυτούς που θέλουν να φοράνε ένα πολύ εξειδικευμένο τεχνικό ρούχο ή ένα casual ρούχο.
Η 1mation ξεκίνησε να δραστηριοποιείται στη διεθνή αγορά του εξειδικευμένου αθλητικού ρουχισμού πριν 8 χρόνια, έχοντας ως έδρα την Αθήνα. Μετά την επιτυχημένη παρουσία της στον απαιτητικό χώρο των extreme sports, η εταιρεία ξεκίνησε να σχεδιάζει και να παράγει ρούχα και αξεσουάρ με ελληνικά θέματα. Η σειρά Piece-Of-Greece καταπιάνεται κάθε χρόνο μ’ ένα αντικείμενο της ελληνικής καθημερινότητας που έχει σημαδέψει ή συνεχίζει να σημαδεύει τις ζωές των Ελλήνων. Από την άλλη, η συλλογή Urban Freedom έρχεται ν’ αναδείξει την Αθήνα ως adventure προορισμό, εκθέτοντας σε στυλ graffiti, συνήθως extreme γεγονότα που πραγματοποιήθηκαν σε σημεία της πόλης. Κοινό χαρακτηριστικό των παραπάνω: η καταγωγή τους. Σχεδιασμός, νήματα, πλέξη, ραφή και τυπώματα γίνονται αποκλειστικά στην Ελλάδα. Για την 1mation μιλήσαμε με τον Γιάννη Ξυλούρη. Διαβάστε τα όσα ενδιαφέροντα είπε στον Παναγιώτη Λουκά.
Καταρχήν δεν υπήρχαν προσδοκίες, τουλάχιστον εμπορικές, μιας και το «ερέθισμα» ήταν ο τεράστιος ελεύθερος χρόνος που είχα όταν έκλεισα πριν 8 χρόνια «με τη βία» την τότε επιχείρησή μου, βιοτεχνία και κατάστημα επίπλων. Ήθελα να σχεδιάζω ο ίδιος τα ρούχα μου και στάμπες για διάφορα extreme sports που έκανα τότε.
Απευθυνόμαστε σ’ αυτούς που θέλουν να φοράνε ένα πολύ εξειδικευμένο τεχνικό ρούχο αν πρόκειται για κάποιον sport-addict ή ένα casual ρούχο του οποίου η στάμπα-δήλωση (statement) αντιπροσωπεύει κάτι από τον χαρακτήρα του ή τα πιστεύω του και συνήθως με υποδόριο χιούμορ. Το όφελος είναι «η ενόχληση του συνηθισμένου» λόγω της μοναδικότητας που έχουν τα ρούχα μας μιας και βγαίνουν σε μικρές παραγωγές αλλά με τεράστια πραγματικά γκάμα σχεδίων.
Ως πρώην Manager & Marketer είδα πως το να κάνεις πλάνα, business plans ή να έχεις στόχους δεν μετράει όσο η θέληση και η ταχύτητα που εκτελείς τις ιδέες σου. Να μη φοβάσαι την αποτυχία να πειραματίζεσαι και να είσαι ευέλικτος. Τώρα πια οραματίζομαι παρά σχεδιάζω ή βάζω στόχους. Το όραμά μας είναι να μην αναγνωρίζουμε καμία αγορά ως δύσκολη, κορεσμένη ή αδύνατον να κατακτήσουμε. Έτσι με την ίδια άνεση που σχεδιάζουμε εξειδικευμένο τεχνικό ρουχισμό για ποδηλάτες ή αναρριχητές φτιάχνουμε ελληνικά ρούχα με θέμα την Ελλάδα και την τουριστική αγορά.
Πάντα όταν κοιτάς πίσω βλέπεις τα πράγματα πιο ρομαντικά. Βεβαίως ίσως και να είναι. Στην αρχή δεν έχεις προσδοκίες και ότι κάνεις το κάνεις για σένα και μόνο. Μετά έρχεται η ζήτηση. Στην αρχή από κολλητούς για να τους φτιάξεις ένα μπλουζάκι σαν το δικό σου, έπειτα από ένα φίλο του φίλου σου και στο τέλος από ένα μαγαζί. Τότε η δουλειά ήταν το χόμπι μας. Τέσσερεις φίλοι μαζευόμασταν σ’ ένα πατάρι και φτιάχναμε ρούχα. Τώρα όλοι έχουν τις «πρωινές» δουλειές τους και στην ουσία λειτουργώ ως διαχειριστής αυτού του project. Το internet και η εβδομαδιαίες συναντήσεις μας κρατούν αυτή την ομάδα ενωμένη. Για μένα πια αυτή είναι η «πρωινή» μου δουλειά αλλά ακόμα τη βλέπω ως χόμπι. Συνολικά πληρώνω άλλους 2 χομπίστες in-house και άλλους 2 ως third-party.
Η Ελλάδα πάντα έδινε και συνεχίζει να δίνει τα κατάλληλα κίνητρα για οποιαδήποτε επιχειρηματική δραστηριότητα. Είμαστε ευλογημένοι που ζούμε σε τέτοιο περιβάλλον. Πουθενά αλλού δεν θα μπορούσες να εκπαιδευτείς τόσο σύντομα και ταχύρυθμα για τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες της αγοράς όσο εδώ. Η έλλειψη οποιουδήποτε είδους πόρου υλικοτεχνικής και δομικής υποστήριξης είναι το μεγαλύτερο όπλο που σου δίνει η χώρα μας. Σε «ανδρώνει» από την πρώτη στιγμή που έχεις την ιδέα και κάνει τα πάντα για να μην την υλοποιήσεις. Σε πετάει, ή βουτάς αυτοβούλως, σε μία βαθιά θάλασσα χωρίς να ξέρεις κολύμπι και εσύ πρέπει να κολυμπήσεις σαν πρωταθλητής για να ανταγωνιστείς άλλους «συναθλητές» σου! Αυτά είναι και τα κατάλληλα εφόδια-κίνητρα που χρειάζεσαι: πείσμα, οργάνωση με φίλους και συνεταιρισμούς, δημιουργικότητα ελλείψει budget και πολύ δουλειά. Ο τρόπος που αντιμετωπίσαμε τέτοιες προκλήσεις ήταν, και είναι, τι άλλο… το χιούμορ!
Πάντα θεωρούσα πως υπάρχει μόνο μία πρόκληση για κάθε επιχείρηση, τα γρήγορα ανακλαστικά: η συνεχής εξέλιξη και προσαρμογή της.
Εάν μπορούσα να γυρίσω πίσω τον χρόνο, θα ήθελα να είχα κάνει καλύτερα λάθη. Στο μέλλον θα επιθυμούσα να κάνω κάθε φορά νέα λάθη.
Αν κάτι στη ζωή μας το θεωρούμε ως κρίση τότε αυτό σημαίνει πως κάτι δεν κάναμε καλά ή δεν ήμασταν ευτυχισμένοι μ’ αυτό που κάναμε μέχρι τώρα και πρέπει να αναθεωρήσουμε τη στάση μας. Η κρίση είναι ένα είδος κάθαρσης αρκεί να τη δεις τελικά έτσι. Αν ξεπεράσεις το ψυχολογικό δύσκολο κομμάτι της τότε ανακαλύπτεις τόσα πράγματα που δεν ήξερες πως ήσουν ή μπορούσες να κάνεις. Η κρίση δεν δημιουργεί ευκαιρίες, η κρίση είναι η ευκαιρία ν’ αλλάξεις τη ζωή σου, και μια καλή «δικαιολογία» που πάντα –ίσως έψαχνες- να τολμήσεις να υλοποιήσεις μια ιδέα ή να αποκαλύψεις τις δεξιότητες σου στον κόσμο.
