Οι καλύτεροι και χειρότεροι τύποι διδασκόντων: οδηγός για πρωτοετείς.
Κάποιοι είναι τα κατάλληλα άτομα στις ανάλογες θέσεις και σε βοηθούν να κατανοήσεις το μάθημα. Άλλοι, πάλι, είναι ό,τι χειρότερο συναντάς στο χώρο της εκπαίδευσης. Μερικούς τύπους καθηγητών τους έχεις ξαναζήσει, στο γυμνάσιο ή στο λύκειο. Και νόμιζες ότι ξεμπέρδεψες, ε;
Ο «χαμένο μάθημα»
Γνωστός και ως καθηγητής «χαμένος χρόνος» ή «ζωή που περνά και χάνεται». Είναι αυτός που σε κάνει να εύχεσαι η διαδικασία της αξιολόγησης στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα όχι απλά να είχε ήδη ξεκινήσει, αλλά να συμπεριλαμβανόταν και μαστίγωμα. Δεν έχει σημασία εάν γνωρίζει το αντικείμενο που διδάσκει ή αν έχει κάνει copy-paste το μάθημα από τη διαθέσιμη βιβλιογραφία. Το θέμα είναι ότι ο συγκεκριμένος καθηγητής δεν έχει καμία απολύτως όρεξη να σε βοηθήσει ούτε να καταλάβεις το μάθημα, ούτε να εξελίξεις τις γνώσεις σου. Το χειρότερο όλων (και για το οποίο οφείλουμε να σε προετοιμάσουμε ψυχολογικά) είναι ότι στο τέλος, θα σε εξετάσει σε κάτι που δεν έχει διδάξει ποτέ!
Αντιμετώπιση: Το όνειρο που βλέπεις ότι τον φιμώνεις και τον εξαφανίζεις όσο ωραίο κι αν είναι, δεν γίνεται να υλοποιηθεί. Ένας αποτελεσματικός τρόπος είναι να βρεις φοιτητές που τον γνωρίζουν από προηγούμενο έτος και να μάθεις από πού βάζει ύλη (βιβλία ή επιστημονικές σελίδες). Διαβάζεις τα απαραίτητα και δίνεις το μάθημα.
Ο «σιγουράκι»
Ο καλυτερότερος καθηγητής, η κορωνίδα της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, το «πράσινο φως» για να περάσεις το μάθημα. Όλοι οι φοιτητές πίνουν νερό στο όνομά του και, φυσικά, είναι το πρώτο όνομα που θα ακούσεις στη σχολή. Θα δεις ότι περνάς με συνοπτικές διαδικασίες τις εξετάσεις από τα μαθήματά του, όπερ σημαίνει ότι έχεις σίγουρο τον βαθμό -γεγονός που υποστηρίζει το προσωνύμιό του. Εντυπωσιακό είναι πως, συνήθως, πρόκειται για καθηγητή που αγαπά τη δουλειά του και μάλιστα είναι πολύ καλός στο αντικείμενό του. Απλώς, για τους δικούς του ψυχολογικούς λόγους -που συνοψίζονται επιστημονικά στο «’ντάξει μωρέ»-, δεν τον αφορά να περάσει μόνο αυτούς που διαβάζουν νυχθημερόν το μάθημά του.
Αντιμετώπιση: Πλάκα μας κάνεις!
Ο «ξέρω αλλά δεν μπορώ»
Είναι ο καθηγητής που αμφιβάλλεις εάν κατέχει το αντικείμενο της διδασκαλίας του και αυτό επειδή δεν μπορεί να στο μεταδώσει. Παρατηρείς ότι ειδικά στις παραδόσεις που παρακολουθούν πολλά άτομα, αδυνατεί να σχηματίσει μια ολοκληρωμένη πρόταση (και εσύ συμπληρώνεις τα κενά κατά βούληση) και το μάθημα τελειώνει χωρίς να έχει καταφέρει να διδάξει.
Αντιμετώπιση: Εν όψει εξετάσεων, δώσε βάση στις σημειώσεις γιατί εκεί συχνά βρίσκεις τα αποστάγματα της σοφίας του. Στις εξετάσεις, συνήθως, δεν βάζει ακραία θέματα και παρουσιάζει τάσεις επιεικούς βαθμολογίας.
Ο «Εγώ ο απαισιότατος»
Κομπλεξικός και απολύτως αντιπαθής. Γνωστός ως «Σέλντον» (από την τηλεοπτική σειρά Big Bang Therory) και ως «Καθηγητής Σνέιπ» (βλ. Χάρι Πότερ). Διδάσκει άπειρα χρόνια το ίδιο μάθημα και δεν έχει καμία σημασία εάν είναι σημαντικό ή όχι. Κατά τη γνώμη του διδάσκει το αντικείμενο χωρίς τη γνώση του οποίου θα σταματήσει να γυρίζει η Γη-ακόμα και αν πρόκειται για το εντελώς ήσσονος σημασίας μάθημα. Συνήθως πρόκειται για καθηγητή που κάνει μέτρια παράδοση, ωστόσο βάζει εξαιρετικά υψηλό δείκτη δυσκολίας, λες και θέλει επί τούτου να αποδείξει ότι είσαι ανίκανος να περάσεις.
Αντιμετώπιση: Καλό θα είναι να αποφύγεις την αντιπαράθεση, εκτός και αν πραγματικά συντρέχει λόγος, όπως πχ να έχεις αδικηθεί. Διαβάζεις ακόμα και τους αστερίσκους από τις σημειώσεις, δείχνεις ότι ενδιαφέρεσαι για το μάθημά του και ότι είναι τιτανομέγιστος στην παράδοση του μαθήματος. Τότε, λογικά θα σε περάσει.
Συνοψίζοντας
Μπορεί να συναντήσετε διαταραγμένες προσωπικότητες που βγάζουν τα απωθημένα τους στους φοιτητές. Μπορεί να συναντήσετε και αδαείς που θα σας παριστάνουν τους έξυπνους, κάθε δοθείσης ευκαιρίας. Σε γενικές γραμμές πάντως, ιδίως οι πρωτοετείς θα βρείτε το επίπεδο της διδασκαλίας ανώτερο του αναμενόμενου, κάτι που ισχύει ακόμη και για τους νέους καθηγητές. Δώστε τη δέουσα σημασία στο μάθημά τους, για να αποκτήσετε εφόδια όχι μόνο για το αντικείμενο που σπουδάζετε, αλλά και για τη ζωή σας.
