Από τη στιγμή που περνάς για πρώτη φορά τις πύλες της σχολής σου, ονειρεύεσαι τη στιγμή που θα τις διασχίσεις για τελευταία φορά: κρατάς το πτυχίο σου που το έχεις πάρει με άριστα, οι άλλοι φοιτητές ζητωκραυγάζουν το όνομά σου, οι καθηγητές είναι συγκινημένοι, ένα ζέπελιν πετά με το όνομά σου γραμμένο πάνω του. Οκ, ξύπνα τώρα και διάβασε τι ακριβώς θα γίνει την ημέρα της ορκωμοσίας σου. (True story bro..)
Και.. το παίρνεις το ρημάδι το πτυχίο! Να που απέδωσαν τα ξενύχτια (σε πάρτι που σε βρήκαν την επόμενη μέρα σε ξένο σπίτι), οι άπειρες ώρες (που πέρασες παίζοντας candy crash) και η εντατική προσπάθεια που κατέβαλες για να περάσεις όλα τα μαθήματα (τι νόμιζες; Ότι θα έπαιρνες πτυχίο από την καφετέρια;). Ποστάρεις σε όλους τους λογαριασμούς σου στα social media την ονειρεμένη λέξη «Πτυχίοοοοοο!!!!» με σέλφι που αλληθωρίζεις από ευτυχία. Μόνο που το πολυπόθητο χαρτί δεν το παίρνεις την ίδια μέρα που ανακοινώνουν τα αποτελέσματα. Συνεπώς, δώσε χρόνο στον εαυτό σου να περάσει από τα εξής στάδια, από τα οποία δεν γλιτώνεις!
# 1. Ο τελευταίος βαθμός.
Έδωσες το τελευταίο μάθημα και περιμένεις τη βαθμολογία. Είσαι σίγουρος ότι έγραψες πάνω από 5, αλλά αν έχεις κάνει λάθος; Εκεί σε πιάνει ο πανικός και αρχίζεις να τρως τα νύχια σου από την αγωνία. Αν ο καθηγητής ξύπνησε στραβά και σου έβαλε 3; Αν το κάνει επίτηδες γιατί είναι στριμμένος; Έρχεται η στιγμή να πάρεις τη βαθμολογία και.. ναι, είναι πάνω από 5! Πανηγυρίζεις σαν τρελός και παίρνεις γονείς και φίλους, ακόμα και τις πρώην σου, και τους ανακοινώνεις ότι επιτέλους είσαι ένας πτυχιούχος! Είναι η μέρα που το κινητό σου κάνει ρεκόρ κλήσεων. Μεγαλύτερο και από την ημέρα που έχασες την παρθενιά σου.
#2. Το κόκκινο χαλί.
Οι προετοιμασίες για την ημέρα της ορκωμοσίας ξεκινούν αυτόματα, πρωτίστως με μια σειρά ερωτημάτων που βασανίζουν το μυαλό σου λες και ετοιμάζεσαι για τα βραβεία Όσκαρ. Τι θα φορέσεις; Να κουρευτείς; Να ξυριστείς; Να βάψεις τα μαλλιά σου μπλε; Πού θα γιορτάσεις με τους δικούς σου; Θα τους καλέσεις όλους; Πρέπει να τους κεράσεις όλους; Εσύ θα κεράσεις; Ποιους θα καλέσεις; Σαφώς το καλύτερο είναι να τα διαχωρίσεις: γεύμα με τους γονείς και βραδινή έξοδο με φίλους. Το πρώτο θα κυλήσει όμορφα και ομαλά, με τους γονείς σου χαρούμενους να σου δίνουν συμβουλές για το νέο κύκλο ζωής που απλώνεται μπροστά σου. Το δεύτερο θα έχει ξεσάλωμα: ποτά, χορό και άπειρες σέλφι αγκαλιά με τους στενούς σου φίλους, όχι μόνο τους παλιούς κολλητούς αλλά και αυτούς που απέκτησες κατά τη διάρκεια των σπουδών σου, που μοιραστήκατε το άγχος και την τρέλα της φοιτητικής ζωής.
#3. Η μεγάλη μέρα.
Φοράς τα καλά σου. Συστήνεις τους γονείς σου στους επίσης πτυχιούχους φίλους σου που στέκονται χαμογελαστοί με μαλλί κομμωτηρίου και σινιέ ρούχα. Οι γονείς σου τους βλέπουν σαν τα πιο καλά παιδιά του κόσμου και είναι. Μόνο που πίσω από τις σοβαρές συστάσεις ποτέ δεν θα μάθουν για το πόκερ που παίζατε επί 14 ώρες σερί και έχασες τα 200 ευρώ που σου είχαν στείλει για το νοίκι, για την κοπάνα που κάνατε και που τελικώς βρεθήκατε στη Θεσσαλονίκη να πίνετε μέχρι υπερχειλίσεως, για τη γκρίνια σου κάθε φορά που έτρωγες χυλόπιτα και ήταν δίπλα σου να σε στηρίξουν, για τον κολλητό σου-ναι, αυτόν τον αριστούχο με το κοστούμι- που πήγατε πρώτη φορά σε στριπτιτζάδικο και ξύπνησες την επόμενη μέρα δίπλα στην περίφημη Σούγκαρ, που το πραγματικό της όνομα ήταν Λίτσα. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα μάθουν και δεν χρειάζεται. Επίσης, καλό θα ήταν να μην τους δείξεις τις φωτογραφίες. Μόνο το πτυχίο!
