Σε μια σουρεαλιστική συνύπαρξη αντοχής και sci-fi κατάστασης, 21 ανθρωπόμορφα ρομπότ έτρεξαν, σκόνταψαν και έπεσαν στη μισή διαδρομή του μαραθωνίου στο Πεκίνο.
Ενώ οι 12.000 άνθρωποι κάλυπταν τα 13,1 μίλια του αγώνα, οι ρομπότ αγωνίζονταν με πλήρη υποστήριξη, αλλαγές μπαταριών, μέλη δεμένα με ταινία και μερικά από αυτά… με λουρί!
Ο αγώνας, που διαφημίστηκε ως ο πρώτος ημίμαραθώνιος στον κόσμο με ρομπότ που τρέχουν δίπλα σε ανθρώπους (σε ξεχωριστή πίστα), οργανώθηκε από την κυβέρνηση του Πεκίνου και διάφορες ομάδες ρομποτικής. Στο τέλος, μόνο έξι ρομπότ κατάφεραν να ολοκληρώσουν τη διαδρομή. Τα περισσότερα, όμως, δεν άντεξαν ούτε τα πρώτα 15 λεπτά της μετάδοσης.
Η πιο γρήγορη ολοκλήρωση ήρθε από το Tiangong Ultra, ένα δίποδο ρομπότ που κατασκευάστηκε από την UBTech και το Beijing Humanoid Robot Innovation Center. Μετά από μια πτώση και τρεις αλλαγές μπαταρίας, έφτασε στη γραμμή του τερματισμού σε 2 ώρες, 40 λεπτά και 42 δευτερόλεπτα – μόλις κάτω από το όριο για βραβείο συμμετοχής ανθρώπου!
Στα ρομπότ δεν υπάρχει θέμα ταχύτητας αλλά ισορροπίας
Ο Άλαν Φερν, καθηγητής ρομποτικής στο Πανεπιστήμιο Oregon State, δήλωσε στο WIRED ότι ο αγώνας δεν είχε να κάνει με την ταχύτητα, αλλά με την μηχανική αξιοπιστία. "Το εντυπωσιακό με την πορεία από τον 5K στον ημίμαραθώνιο είναι το πρόβλημα της αντοχής του εξοπλισμού," είπε. "Μέχρι πριν από πέντε χρόνια, δεν ξέραμε πραγματικά πώς να κάνουμε τα ρομπότ να περπατούν με αξιοπιστία. Τώρα ξέρουμε, και αυτός ο αγώνας είναι μια καλή απόδειξη."
Αλλά δεν ήταν όλα τέλεια. Σχεδόν κάθε ρομπότ έπεσε τουλάχιστον μία φορά, ενώ η υπερθέρμανση ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα. Οι ανθρώπινοι χειριστές έπρεπε να επέμβουν συνεχώς – να αλλάζουν μπαταρίες, να ψεκάζουν τα ρομπότ με ψυκτικό και σε μερικές περιπτώσεις να τα κρατάνε όρθια με… λουριά για κατοικίδια!
Όπως το έθεσε ο Φερ: "Θέλεις να σκεφτείς τα ρομπότ σαν να τρέχεις ένα τηλεκατευθυνόμενο αυτοκίνητο στον αγώνα. Αλλά τα ρομπότ δεν έχουν τροχούς."
Κάποια ρομπότ, όπως το Xuanfeng Xiaozi από την εταιρεία Noetix, κατάφεραν να φτάσουν στη γραμμή του τερματισμού μετά από μια σειρά απίθανων αποτυχιών. Το κεφάλι του έπεσε στη μέση του αγώνα και το ξανακόλλησαν με ταινία. Στο τέλος, είχε μια θερμοφόρα στο στήθος και περπατούσε στραβά, αλλά το κατάφερε και πέρασε τη γραμμή, ενώ το ρομπότ που τερμάτισε δεύτερο το περίμενε για 10 λεπτά!
Ο αγώνας των ρομπότ δεν ήταν απλώς μια επίδειξη των τεχνολογικών φιλοδοξιών της Κίνας – έδειξε και πόσο δρόμο έχει ακόμα να διανύσει η τεχνολογία. Όπως προέβλεψε ο Φερ πριν τον αγώνα: "Θα εκπλαγώ αν κάποια από αυτές τις εταιρείες καταφέρει να ολοκληρώσει τον αγώνα χωρίς να αντικαταστήσει το ρομπότ." Και, όπως φαίνεται, είχε απόλυτο δίκιο.
