Με αφορμές από Όσκαρ Γκραντ μέχρι Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο
Είναι περιττό να πούμε ότι στην Αμερική έχουν γραφτεί οι μελανότερες σελίδες με περιστατικά αστυνομικής βίας που είχαν αναφορά τους τον θάνατο των θυμάτων. Ένα τέτοιο απάνθρωπο επεισόδιο παρακολούθησε όλος ο πλανήτης πριν λίγους μήνες βλέποντας τον Τζορτζ Φλόιντ να ξεψυχά σε έναν δρόμο από το γόνατο ενός αστυνομικού χωμένο στον λαιμό του. Αυτό που θα μπορούσαμε να σχολιάσουμε όμως είναι πως οι ακροδεξιές πολιτικές που ακμάζουν (αν εξαιρέσουμε το μεγάλο γεγονός του 2020 μετά τη δίκη της Χρυσής Αυγής, ότι ο Τραμπ εξαφανίστηκε από την θέση του πλανητάρχη όπως του έπρεπε) λιγουρεύονται περισσότερες αστυνομικές δυνάμεις, ''τις θεωρούν δίκαιες και τις κάνουν πράξη''...
Βρισκόμαστε μόλις μία μέρα πριν την επέτειο του Πολυτεχνείου και ήδη έχουν σημειωθεί επεισοδιακά σκηνικά. Είδαμε ΜΑΤ να εισβάλλουν στο Πολυτεχνείο (!), αποφασίστηκε ενάντια στο Σύνταγμα (όπως απάντησε η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων) η απαγόρευση των συναθροίσεων ενόψει της επετείου από τον αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας και θα λέγαμε ότι δεν μας εκπλήσσει ιδιαίτερα το φετίχ αστυνομοκρατίας της κυβέρνησης. Αν το σκεφτεί κανείς από τον πρώτο κιόλας κύκλο επεισοδίων της νέας κυβέρνησης η καταστολή και η ενδυνάμωση των σωμάτων ασφαλείας βρίσκονταν στα προεκλογικά σχέδιά της με τα περιστατικά έξαρσης της βίας (βλέπε Ηλία Γκιώνη) να πρωταγωνιστούν καθημερινά (και πόσα άλλα που δεν μαθεύτηκαν ποτέ).
Κι επειδή πολλές φορές δεν είναι όλα στο χέρι μας, η τέχνη έρχεται για άλλη μία φορά να πάρει τη σκυτάλη για να καυτηριάσει και να διασύρει με τον πιο όμορφο τρόπο την ψυχοσύνθεση της αστυνομικής βίας. Παρακάτω ακολουθούν έξι ταινίες (και κάποια ντοκιμαντέρ) που βασίστηκαν σε πραγματικά περιστατικά βίας πολιτικής και αστυνομικής. Στρατιωτικοί νόμοι, επιθέσεις ''στους άλλους'' με πρόσχημα την πάταξη της εγκληματικότητας, αλλά με ουσιαστικό κριτήριο τη φυλή και τη τάξη τους καθώς επίσης και γνωστές αστυνομικές τακτικές άμυνας απέναντι σε υποτιθέμενους εχθρούς για τους οποίους στάθηκαν μοιραίες. Ανάμεσά στις ταινίες και η ελληνική παραγωγή ''Wasted Youth'' που μιλάει αλληγορικά για τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από αστυνομικό το 2008 στα Εξάρχεια.
Δεν Είμαι ο Νέγρος σου, Ραούλ Πεκ, 2016
Ιστορική καταγραφή των φυλετικών διακρίσεων στις ΗΠΑ μέσω των εμπειριών του πολιτικού διανοητή Τζέιμς Μπόλντουιν.
Το Μίσος, Ματιέ Κασοβίτς, 1995
Στον απόηχο των ταραχών εξαιτίας του βάναυσου ξυλοδαρμού ενός φίλου τους, τρεις νεαροί άντρες περνούν ένα επεισοδιακό εικοσιτετράωρο στα προάστια του Παρισιού.
Fruitvale Station, Ράιαν Κούγκλερ, 2013
Η τελευταία μέρα της ζωής του Όσκαρ Γκραντ, ενός 22χρονου Αφροαμερικανού ο οποίος δολοφονήθηκε από αστυνομικό την Πρωτοχρονιά του 2009.
Detroit, Κάθριν Μπίγκελοου, 2017
Το καλοκαίρι του 1967 εκτεταμένες φυλετικές ταραχές ξεσπούν στην πόλη του Ντιτρόιτ, στην οποία κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος. Ένα βράδυ, μια αναφορά για πυροβολισμούς οδηγεί αστυνομικούς και εθνοφρουρούς σε ένα ξενοδοχείο γεμάτο Αφροαμερικανούς, με την ένταση να κλιμακώνεται επικίνδυνα.
Les Miserables, Λατζ Λι, 2019
Μια συνηθισμένη αστυνομική περιπολία στα παρισινά προάστια οδηγείται σε μια βίαιη αντιπαράθεση, την οποία καταγράφει η κάμερα από το drone ενός νεαρού. Για διαφορετικούς λόγους, πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να πάρουν το επίμαχο, επιβαρυντικό για την αστυνομία βίντεο στα χέρια τους.
Wasted Youth, Αργύρης Παπαδημητρόπουλος, Γιαν Φόγκελ, 2011
Αθήνα, καλοκαίρι. Οι δρόμοι ενός 16άρη σκεϊτμπόρντερ και ενός απεγνωσμένου σαραντάρη θα διασταυρωθούν με απρόοπτα αποτελέσματα.
