Εκατό δεκατέσσερα χρόνια μετά τη γέννησή της συνεχίζει να παραδίδει μαθήματα ζωής
ΗΦρίντα (ή ορθότερα Φρίδα) Κάλο(Magdalena Carmen Frida Kahlo Calderón) γεννήθηκε στις6 Ιουλίου1907και πέθανε στις13 Ιουλίου1954 κι ήτανΜεξικάναζωγράφος. Στη ζωγραφική της κυριαρχούν τα έντονα χρώματα. Το στιλ που χρησιμοποιεί φαίνεται επηρεασμένο από τους πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν στο Μεξικόαλλά φαίνεται να έχει δεχτεί και επίδρασηευρωπαϊκώνρευμάτων στα οποία συμπεριλαμβάνονται οΡεαλισμός, οΣυμβολισμόςκαι οΥπερρεαλισμός. Αρκετά έργα της είναι αυτοπροσωπογραφίες, μέσα από τις οποίες εκφράζεται ο προσωπικός πόνος και η σεξουαλικότητά της. Είχεκομμουνιστικέςπολιτικές πεποιθήσεις.
Το1929η Φρίντα Κάλο παντρεύτηκε το Μεξικάνο τοιχογράφοΝτιέγκο Ριβέρα, με τον οποίο μοιράζονταν τις ίδιες πολιτικές απόψεις. Ο Ντιέγκο Ριβέρα δώρισε το 1957 το «Γαλάζιο Σπίτι» της στοΚογιοακάν(Coyoacán), στηνΠόλη του Μεξικού, το οποίο λειτουργεί πλέον ως μουσείο.
Ισχυρή προσωπικότητα, συνεχίζει μέχρι σήμερα να εμπνέει όχι μόνο για το έργο της αλλά για τη στάση ζωής της, το ταπεραμέντο της και κυρίως για το πάθος και το μεγαλείο της ψυχής της – τιμώντας σήμερα τα 103 χρόνια από τη γέννησή της θυμόμαστε μερικές από τις φράσεις της που θα σε βοηθήσουν να αξιοποιήσεις τα πιο δυνατά σου σημεία αλλά και να δεις με θάρρος τη ζωή κατάματα!
"Αξίζεις μια αγάπη που να σε αγαπά ξεχτένιστη,
με τα πάντα και τις αιτίες που σε σηκώνουν βιαστικά,
με τα πάντα και τα δαιμόνια που δε σε αφήνουν να κοιμηθείς.
Αξίζεις μια αγάπη που να σε κάνει να νιώθεις σίγουρη,
που να μπορεί να καταναλώσει όλο τον κόσμο αν περπατάει χέρι με χέρι με σένα,
που να νιώθει πως οι αγκαλιές σου πάνε τέλεια με το δέρμα της.
Αξίζεις μια αγάπη που να θέλει να χορεύει μαζί σου,
που να επισκέπτεται τον παράδεισο κάθε φορά που κοιτάει τα μάτια σου,
και που δεν βαριέται ποτέ να διαβάζει τις εκφράσεις σου.
Αξίζεις μια αγάπη που να σε ακούει όταν τραγουδάς,
που να σε στηρίζει στα ρεζιλίκια σου,
που να σέβεται ότι είσαι ελεύθερη,
που να σε συνοδεύει στο πέταγμά σου,
που να μην την τρομάζει η πτώση.
Αξίζεις μια αγάπη που να πάρει τα ψέματα,
που να σου φέρει τον ενθουσιασμό,
τον καφέ
και την ποίηση"
«Πόδια, για τι να τα χρειάζομαι όταν έχω φτερά για να πετάξω;»
«Νομίζω ότι σιγά-σιγά θα μπορέσω να λύσω τα προβλήματά μου και να επιβιώσω».
https://www.instagram.com/p/CAINTmhnuVK/
«Το πιο σημαντικό πράγμα για όλους είναι να έχεις φιλοδοξία και να γίνεις "κάποιος", και ειλικρινά, δεν έχω καμία φιλοδοξία να γίνω οποιοσδήποτε».
«Ο πόνος, η ευχαρίστηση και ο θάνατος δεν είναι παρά μια διαδικασία ύπαρξης. Ο επαναστατικός αγώνας σε αυτήν τη διαδικασία είναι μια πόρτα ανοιχτή στη νοημοσύνη».
https://www.instagram.com/p/B_2KnnYF_oj/
«Ελπίζω η έξοδος να είναι χαρούμενη. Και ελπίζω να μην επιστρέψω ποτέ».
«Μόνο ένα βουνό μπορεί να γνωρίζει τον πυρήνα ενός άλλου βουνού».
«Η ζωγραφική ολοκλήρωσε τη ζωή μου».
«Δεν είμαι άρρωστη. Είμαι σπασμένη. Αλλά χαίρομαι που είμαι ζωντανή τόσο όσο να μπορώ να ζωγραφίζω».
https://www.instagram.com/p/CCQtgGijz6J/
«Τίποτα δεν είναι απόλυτο. Όλα αλλάζουν, όλα κινούνται, όλα περιστρέφονται, όλα πετούν και εξαφανίζονται».
«Να αισθανθούμε την αγωνία του να περιμένουμε την επόμενη στιγμή και να λάβουμε μέρος στο περίπλοκο ρεύμα (των υποθέσεων) χωρίς να γνωρίζουμε ότι κατευθυνόμαστε προς τον εαυτό μας, μέσω εκατομμυρίων πέτρινων πλασμάτων - πουλιών - αστεριών όντων - μικροβίων – όλων των έμβιων όντων με κατεύθυνση προς τον εαυτό μας. "
«Ζωγραφίζω λουλούδια, ώστε να μην πεθάνουν».
«Στο τέλος της ημέρας, μπορούμε να αντέξουμε πολύ περισσότερο από ό,τι νομίζαμε ότι μπορούμε».
https://www.instagram.com/p/CB5pD69jVIl/
«Μακάρι να μπορούσα να κάνω ό,τι μου άρεσε πίσω από την κουρτίνα της “τρέλας”. Τότε: Θα τακτοποιούσα, όλη μέρα, λουλούδια, θα ζωγράφισα τον πόνο, την αγάπη και την τρυφερότητα, θα γελούσα όσο θα αισθανόμουν τη βλακεία των άλλων και όλοι θα έλεγαν: “η καημένη, είναι τρελή!” (Πάνω απ 'όλα θα γελούσα με τη δική μου ηλιθιότητα).
Θα έχτιζα τον κόσμο μου, έτσι που θα συμφωνούσε με όλους τους εσωτερικούς μου κόσμους. Η ημέρα, ή η ώρα, ή το λεπτό που θα ζούσα θα ήταν δικό μου και όλων των άλλων - η τρέλα μου τότε δεν θα αποτελούσε απόδραση από την “πραγματικότητα”».
«Είμαι η δική μου μούσα, είμαι το θέμα που γνωρίζω καλύτερα. Το θέμα που θέλω να μάθω καλύτερα».
«Έπινα γιατί ήθελα να πνίξω τη θλίψη μου, αλλά τώρα τα καταραμένα πράγματα έχουν μάθει να κολυμπούν».
«Πραγματικά, δεν ξέρω αν οι πίνακες μου είναι σουρεαλιστικοί ή όχι, αλλά ξέρω ότι είναι η ειλικρινής έκφραση του εαυτού μου».
https://www.instagram.com/p/CBDaa66n1HS/
«Αξίζετε το καλύτερο, το καλύτερο, επειδή είστε ένας από τους λίγους ανθρώπους σε αυτόν τον άθλιο κόσμο που είναι ειλικρινείς στον εαυτό τους και αυτό είναι το μόνο πράγμα που μετράει πραγματικά».
«Νόμιζαν ότι ανήκω στον σουρεαλισμό, αλλά δεν ήμουν. Ποτέ δεν ζωγράφισα όνειρα. Ζωγράφισα τη δική μου πραγματικότητα».
«Σου αφήνω το πορτραίτο μου, για να έχεις την παρουσία μου όλες τις μέρες και τις νύχτες που θα είμαι μακριά σου».
«Ο Ντιέγκο ήταν τα πάντα: το παιδί μου, ο εραστής μου, το σύμπαν μου. "
«Πρέπει να πολεμήσω με όλη μου τη δύναμη, ώστε τα μικρά θετικά πράγματα που μου επιτρέπει η υγεία μου να δείχνουν ότι βοηθάω την επανάσταση – που είναι ο μόνος πραγματικός λόγος για τη ζωή».
«Συνήθιζα να νομίζω ότι ήμουν το πιο παράξενο άτομο στον κόσμο, αλλά μετά κατάλαβα ότι υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι στον κόσμο, κι άρα πρέπει να υπάρχει κάποιος σαν κι εμένα που να αισθάνεται παράξενος και ελαττωματικός με τους ίδιους τρόπους που το βιώνω. Θα φανταζόμουν αυτόν τον άνθρωπο, και θα φανταζόμουν ότι πρέπει να είναι εκεί έξω και να με σκέφτεται κι εκείνος αντίστοιχα.
Λοιπόν, ελπίζω ότι αν βρίσκεστε εκεί έξω και το διαβάσετε αυτό να ξέρετε ότι, ναι, είναι αλήθεια ότι είμαι εδώ και είμαι εξίσου παράξενο πλάσμα όπως εσύ».
«Υπήρξαν δύο μεγάλα ατυχήματα στη ζωή μου. Το ένα ήταν το τρόλεϊ και το άλλο ήταν ο Ντιέγκο. Ο Ντιέγκο ήταν μακράν το χειρότερο».
«Τίποτα δεν αξίζει περισσότερο από το γέλιο. Είναι δύναμη να γελάς και να εγκαταλείπεις τον εαυτό σου, να είσαι ελαφρύς».
«Η τραγωδία είναι το πιο γελοίο πράγμα».
«Η ζωγραφική μου φέρνει μέσα της το μήνυμα του πόνου».
Τώρα μπορείς να δεις την έκθεση «Faces of Frida» σε συνεργασία με την GoogleΉ να περιηγηθείς στο Γαλάζιο Σπίτι της