Ο Χρήστος Καλόγερος φωτογραφίζει το σπάνιο πουλί, όσο εκείνο μοιάζει να ψάχνει τη φωλιά του που έχει πια καταστραφεί.
Τη μεγαλύτερη πυρκαγιά που έχει προκληθεί ποτέ στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτέλεσε η συγκλονιστική καταστροφή που σημειώθηκε στον ακριτικό Έβρο τις δύο εβδομάδες που μας πέρασαν, με τις καμένες εκτάσεις γης να ξεπερνούν σε μέγεθος αυτό της πόλης της Νέας Υόρκης. Ανάμεσα στις περιοχές που επλήγησαν σε τρομακτικό βαθμό ήταν δυστυχώς και το δάσος της Δαδιάς, ένα προστατευόμενο οικοσύστημα υψίστης σημασίας για την περιοχή και πνεύμονάς της, που φαίνεται πως έχει καταστραφεί ολοσχερώς.
Το μέγεθος της καταστροφής αποτύπωσε με τον φακό του Χρήστος Καλόγερος, ο οποίος και φωτογράφησε και βιντεοσκόπησε έναν μαυρόγυπα που ζει στη Δαδιά, όταν αυτός εμφανίστηκε στο δρόμο του. Στο υλικό που ανέβασε στο Facebook ο συγγενής του, Γιώργος Καλόγερος, το σπάνιο πουλί εμφανίζεται να στέκεται σε δρόμο της περιοχής, κοιτάζοντας με απορία το χαμένο τοπίο που κάποτε αποτελούσε το σπίτι του.
https://www.facebook.com/giwrgos.kalogeros.7/posts/pfbid0qGbbyKTxjJNGfYGjiR6X2dkfcK2fFZKs65XP1EtzvCHXiMWszqFzy2PVMvrK7aLPl
Ο μαυρόγυπας όπως και πολλά ακόμη πτηνά είχαν ως μοναδικό τους σπίτι στα Βαλκάνια τον Έβρο, στον οποίο κανείς δεν ξέρει αν κάποτε θα καταφέρουν να επιστρέψουν, δεδομένης της απώλειας 900,000 στρεμμάτων γης.
Σύμφωνα με το WWF Ελλάς, ο μαυρόγυπας (Aegypius monachus), αποτελεί ένα από τα απειλούμενα είδη της ελληνικής πανίδας, μιας που σύμφωνα με το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας (2009) θεωρείται «κινδυνεύον».
Σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργάνωση, από τις αρχές Ιανουαρίου, τα ζευγάρια μαυρόγυπων ξεκινούν τις αναπαραγωγικές τους επιδείξεις και χτίζουν μαζί τη φωλιά τους στις κορυφές των πεύκων. Αυτή μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 2 μέτρα σε διάμετρο και το ένα μέτρο σε ύψος. Το ζευγάρι πτηνών μοιράζεται την «ευθύνη» ανατροφής του νεοσσού, επωάζοντας το μοναδικό αυγό του για 50-55 μέρες, μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαρτίου.
Ο νεοσσός ταΐζεται από τους γονείς του από τον Μάιο και για 3,5 περίπου μήνες ώσπου να πετάξει από τη φωλιά του, ενώ θα ενηλικιωθεί και θα «ανοίξει τις φτερούγες» του για αναπαραγωγή όταν φτάσει τα 5 με 6 χρόνια.
Μέχρι τότε, ταξιδεύει στις γύρω περιοχές μαθαίνοντας τις τροφικές πηγές που εκτείνονται και πέρα από τα σύνορα του Εθνικού Πάρκου Δάσους Δαδιάς ως τον Νέστο και τη γειτονική μας Βουλγαρία.
Οι εικόνες του πτηνού που ήρθαν στη δημοσιότητα μας γεμίζουν θλίψη, οργή και μεγάλη ανασφάλεια ως προς τις συνταρακτικές επιπτώσεις σε κάθε πτυχή της ζωής μετά την καταστροφή, επιπτώσεις που θα είχαν αποφευχθεί αν η προστασία του περιβάλλοντος αποτελούσε πραγματική προτεραιότητα.
