Η πολιτική δίνει διαχρονικά τροφή στην τέχνη.
Η τέχνη έχει να πει πολλά για τα πολιτικά τεκταινόμενα, πάντα με τον δικό της, συγκεκαλυμμένο συχνά με χιούμορ τρόπο. Η πολιτική σάτιρα είναι ένα αγαπημένο είδος πολλών σεναριογράφων και δημιουργών εν γένει και ανθίζει σε όλες τις περιόδους, καθώς τα μηνύματά της είναι διαχρονικά, θεωρητικά ακίνδυνα και πάντα επίκαιρα. Τελευταία παρεισφρύει σε πολλά τηλεοπτικά προγράμματα, πιο ελεύθερα και απροκάλυπτα αναδεικνύοντας την έντονη ανάγκη των καλλιτεχνών να τοποθετηθούν πάνω στην επικαιρότητα.
Δέκα διαχρονικά τηλεοπτικά προγράμματα που έχουν γίνει διαχρονικές είναι οι εξής:
1. Parks and Recreation
Το Parks and Recreation έχει ένα από αυτά τα σπάνια χαρίσματα, είναι μια μη κυνική σάτιρα. Η αιώνια αισιοδοξία της σειράς ενσαρκώνεται στο χαρακτήρα της Leslie Knope, η οποία εργάζεται για το Τμήμα Πάρκων και Αναψυχής στη φανταστική πόλη Pawnee της Ιντιάνα. Πιστεύει πραγματικά στη δύναμη της κυβέρνησης να βοηθά τους ανθρώπους, ακόμα κι αν αυτοί οι άνθρωποι δεν εκτιμούν πάντα τις προσπάθειές της και μερικές φορές είναι εντελώς ανταγωνιστικοί. Πλαισιωμένη από ένα εξαιρετικό cast, η σειρά είναι μια διασκεδαστική και συχνά διορατική ματιά στις (δυσ) λειτουργίες της κυβέρνησης των μικρών πόλεων.
2. 'Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb'
Ο Stanley Kubrick έχει τη φήμη ενός από τους πιο κυνικούς σκηνοθέτες του 20ου αιώνα. Αυτή η "έλλειψη ευαισθησίας" φαίνεται στο διαχρονικό noir Dr. Strangelove. Είναι μια από τις πιο μαύρες κωμωδίες, που επικεντρώνεται σε μια πυρηνική σύγκρουση που πρόκειται να ξεσπάσει μεταξύ των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης. Ακριβώς αυτή η ενασχόληση με μια πολύ πραγματική απειλή είναι που δίνει στην ταινία την ικανότητα να προκαλεί ανατριχίλα μέσα από την παράλογη αίσθηση του χιούμορ της. Φυσικά, βοηθά επίσης το γεγονός ότι πρωταγωνιστεί ο σπουδαίος Peter Sellers - ένας από τους πιο ταλαντούχους σωματικούς κωμικούς της γενιάς του - σε τρεις διαφορετικούς ρόλους, συμπεριλαμβανομένου του διαταραγμένου χαρακτήρα του τίτλου.
3. 'Don’t Look Up'
Αυτό που λείπει από τη σατιρική αλληγορία του Adam McKay, Don't Look Up, σε λεπτότητα, υπερκαλύπτει την απόλυτη δύναμη των αστεριών, καθώς στην ταινία πρωταγωνιστούν ονόματα βαρύτητας όπως η Meryl Streep, ο Leonardo DiCaprio, ο Timothée Chalamet και πολλοί άλλοι. Στο επίκεντρο της ιστορίας βρίσκεται ένας κομήτης που πρόκειται να καταστρέψει τη Γη αλλά και το γεγονός ότι κανείς δεν φαίνεται ικανός ή πρόθυμος να αντιμετωπίσει το πρόβλημα κατά μέτωπο. Συνδυάζεται έτσι επιδέξια το αιχμηρό χιούμορ του σκηνοθέτη με την ειρωνική ματιά για την αποτυχία της πολιτικής και των απλών πολιτών να λάβουν αρκετά σοβαρά την επικείμενη κλιματική καταστροφή.
4. House of Cards
Το House of Cards είναι μια αμερικανική τηλεοπτική σειρά πολιτικού θρίλερ αλλά στο βάθος της καυστική σάτιρα, που δημιουργήθηκε από τον Beau Willimon. Βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του 1989 του Michael Dobbs. Η ιστορία που διαδραματίζεται στην Ουάσιγκτον, DC παρακολουθεί τη ζωή του Frank Underwood (Kevin Spacey), ενός ανήθικου πολιτικού και Δημοκρατικού από την 5η περιφέρεια του Κογκρέσου της Νότιας Καρολίνας και της εξίσου φιλόδοξης συζύγου του Claire Underwood (Robin Wright). Ο Φρανκ ξεκινά ένα περίπλοκο σχέδιο για να παραμείνει στην εξουσία, με τη βοήθεια της συζύγου του. Η σειρά πραγματεύεται θέματα αδίστακτου πραγματισμού, χειραγώγησης, προδοσίας και εξουσίας και πολλοί είναι εκείνοι που έχουν επισημάνει ότι σατιρίζει την αμερικανική πολιτική πραγματικότητα.
5. The Great Dictator
Ο Charlie Chaplin είναι, χωρίς αμφιβολία, ένας από τους πιο αξιόλογους και ταλαντούχους κωμικούς ηθοποιούς στην ιστορία του Hollywood. Στον Μεγάλο Δικτάτορα, που κυκλοφόρησε το 1940, στόχευσε τους φασίστες δικτάτορες που ήρθαν τότε στην εξουσία στην Ευρώπη, μετατρέποντας άνδρες όπως ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι σε καρικατούρες. Είναι μια ταινία που καταφέρνει να είναι πολύ αστεία και τολμηρή αφήνοντας μια πικρή επίγευση. Όπως έκανε πάντα, ο Chaplin απέδειξε ότι υπήρχε μια μεγάλη δύναμη στην κινούμενη εικόνα.
6. The Campaign
Στο Campaign πρωταγωνιστούν οι κωμικοί Will Ferrell και Zach Galifianakis, οι οποίοι υποδύονται τους εκπροσώπους "Cam" Brady και τον Martin Sylvester "Marty" Huggins, που καταλήγουν να διεκδικούν την ίδια έδρα του Κογκρέσου στη Βόρεια Καρολίνα. Ο Δημοκρατικός βουλευτής Cam Brady, ο οποίος έχει θέσει υποψηφιότητα για την 14η Περιφέρεια στη Βόρεια Καρολίνα, εκτίθεται όταν αποκαλύπτεται ότι έχει σχέση με έναν υποστηρικτή του που ακούγεται σε ένα τηλεφώνημα, βλάπτοντας την επερχόμενη εκστρατεία του για πέμπτη θητεία.
7. The Dictator
Είτε τον αγαπάτε είτε τον μισείτε, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Sacha Baron Cohen είναι ένας λαμπρός κωμικός και σατιρικός, όπως δείχνει στο The Dictator. Στην ταινία, υποδύεται τον ναύαρχο Haffaz Aladeen, μια ξεκάθαρη αναφορά σε πολλούς δικτάτορες του πραγματικού κόσμου, στον ευρύτερο αραβικό κόσμο. Σίγουρα, η ταινία είναι πιο ωμή και πιο χυδαία στη σάτιρά της από πολλές από τους προκατόχους της στο είδος, αλλά εκεί βρίσκεται η περίεργη ιδιοφυΐα της. Επιπλέον, η ταινία αποφεύγει ακόμη και τα λόγια της ευσέβειας της πολιτικής ορθότητας, και υπάρχει κάτι σχεδόν αναζωογονητικό στην προθυμία της να προσβάλει οποιονδήποτε.
8. The Death of Stalin
Χρειάζεται ένα σπάνιο κωμικό ταλέντο για να μετατρέψεις ένα γεγονός όπως ο θάνατος του Ιωσήφ Στάλιν, ενός από τους πιο διαβόητους δικτάτορες του 20ού αιώνα, σε μια παράλογη φάρσα. Όταν πεθαίνει ο Ιωσήφ Στάλιν, οι υφιστάμενοί του αρχίζουν αμέσως να αγωνίζονται για την εξουσία, με αποτελέσματα μεταξύ του βίαιου και του ξεκαρδιστικού. Όπως οι καλύτερες σάτιρες, καταφέρνει να λειτουργεί σε πολλά επίπεδα ταυτόχρονα, επικρίνοντας τον παραλογισμό της σοβιετικής πολιτικής και την εξάρτησή της από μια εναλλακτική θεώρηση της πραγματικότητας καθώς και την άνοδο των «ψευδών ειδήσεων».
9. Man of the Year
Αν και ο Άνθρωπος της Χρονιάς μπορεί να μην θεωρείται μια από τις καλύτερες ταινίες του αείμνηστου Robin Williams, εξακολουθεί να είναι μια διασκεδαστική και προφητική ματιά για τη στενή σύνδεση της ψυχαγωγίας και της πολιτικής στη σύγχρονη εποχή. Ο Williams ενσαρκώνει τον Tom Dobbs, ο οποίος καταφέρνει να εκμεταλλευτεί τη λαϊκή οργή. Στην περίπτωσή του, τελικά το εκμεταλλεύεται για να διεκδικήσει πολιτικό αξίωμα και, λόγω κάποιων τεχνολογικών "σφαλμάτων", γίνεται Πρόεδρος.
10. Wag the Dog
Η ταινία "Ο πρόεδρος, ένα ροζ σκάνδαλο κι ένας πόλεμος" (αγγλικά: Wag the Dog) είναι αμερικανική μαύρη κωμωδία του 1997 σε παραγωγή και σκηνοθεσία του Barry Levinson, με πρωταγωνιστές τους Dustin Hoffman και Robert De Niro. Η ταινία επικεντρώνεται σε έναν υπεύθυνο δημοσιότητας και έναν παραγωγό του Hollywood που επινοούν έναν πόλεμο στην Αλβανία για να αποσπάσουν την προσοχή του εκλογικού σώματος από ένα προεδρικό σεξουαλικό σκάνδαλο.
