Το καυτό αθηναϊκό καλοκαίρι μέσα από ταινίες που άφησαν το δικό τους αποτύπωμα, ταινίες που αγαπήθηκαν, συζητήθηκαν και μπήκαν στις καρδιές πολλών.


Τσίου (2005)
Δεν γίνεται αθηναϊκό καλοκαίρι χωρίς το «Τσίου», τη θρυλική ανεξάρτητη κωμωδία του Μάκη Παπαδημητράτου. Μετά από τα απόνερα της Ολυμπιάδας, κάποιοι Αθηναίοι και μη, μπατίρηδες που δεν έχουν λεφτά για διακοπές και κόλλησαν στην πόλη, επιστρέφουν στις παλιές συνήθειες: Ο Τσίου πρέπει να βρει τη δόση του το Δεκαπενταύγουστο στο κέντρο της πόλης και μπλέκει σε διάφορες αλλόκοτες καταστάσεις και τύπους. Τι θέλεις στην Ομόνοια το κατακαλόκαιρο, στους 40 βαθμούς; Δεν κυκλοφορεί ψυχή. Πρέπει όμως να ξεμπλέξει γρήγορα. 

Σπιρτόκουτο (2002)
Το «Σπιρτόκουτο» είναι η πρώτη μεγάλη ταινία του Ελληνοκύπριου σκηνοθέτη Γιάννη Οικονομίδη και η αρχή μίας σημαντικής καριέρας που ο ίδιος ο δημιουργός έθεσε τους κανόνες του παιχνιδιού (βλέπε «Η Ψυχή στο Στόμα», «Μαχαιροβγάλτης», «Το Μικρό Ψάρι», «Η Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς»). Εν μέσω καύσωνα, ένα μικροαστικό σπίτι στον Κορυδαλλό είναι έτοιμο να «τιναχτεί στον αέρα» όταν «ανάβουν» τα πάθη και οι διαφωνίες ανάμεσα στα μέλη μίας οικογένειας. Ίσως φταίει και το χαλασμένο air-condition που επιδεινώνει την κατάσταση. Φτιάξ’ το επιτέλους! Ρεαλισμός που σπάει κόκκαλα και ατάκες-φωτιά από τους Ερρίκο Λίτση, Κώστα Ξυκομηνό, Ελένη Κοκκίδου, Αγγελική Παπούλια.

Φτηνά Τσιγάρα (2000)
Η ρομαντική ταινία του Ρένου Χαραλαμπίδη που έχει φανατικούς φίλους και άλλους τόσους εχθρούς. Εμείς είμαστε με τους πρώτους, με την πρώιμη φιλμογραφία του Χαραλαμπίδη να παρουσιάζει τρομερό ενδιαφέρον (No Budget Story, Η Καρδιά του Κτήνους, 4 Μαύρα Κουστούμια). Τι έκανε ο Ρένος Χαραλαμπίδης τα τελευταία 10-12 χρόνια είναι «αλλού… Μωυσή Ευαγγέλιο».

Στην αυγή του 2000, λίγα χρόνια πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, o Νίκος (Ρένος Χαραλαμπίδης), ένας μποέμ τριαντάρης άνεργος γυρνάει τις νύχτες στην Αθήνα, χωρίς πλάνο. Τον περιβάλλουν διάφοροι χαρακτήρες (όπως ο Κώστας Τσάκωνας με κάποιες φοβερές viral ατάκες), μέχρι που μια μέρα γνωρίζει τη Σοφία (Άννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους) σε ένα τηλεφωνικό θάλαμο, μία όμορφη νεαρή γυναίκα γεμάτη αυτοπεποίθηση. Η νυχτερινή Αθήνα φαίνεται πραγματικά όμορφη μέσα από κάποιες σκηνές στα «Φτηνά Τσιγάρα».  

Οι Απέναντι (1981)
Μεγάλη ταινία του Γιάννη Πανουσόπουλου που αποτυπώνει όσο καμία άλλη την αστική απόγνωση της Αθήνας. Άλλοι ετοιμάζονται για διακοπές και άλλοι έχουν εγκλωβιστεί στους τέσσερις τοίχους ενός διαμερίσματος. Ο Χάρης (Άρης Ρέτσος) είναι ένας 20χρονος νέος, χωρίς σχέδια για τη ζωή, που ζει με τη γηραιά μητέρα του σε ένα μικρό διαμέρισμα και κάθε βράδυ παρακολουθεί με ένα τηλεσκόπιο στην απέναντι πολυκατοικία μία παντρεμένη 35χρονη γυναίκα (Μπέτυ Λιβανού). Πού θα οδηγήσει όλο αυτό; Την ερωτεύεται παράφορα. Μπορεί αυτοί οι δύο φαινομενικά διαφορετικοί άνθρωποι να έρθουν κοντά; 



Δεκαπενταύγουστος (2001)
Τρία ζευγάρια, όλοι ένοικοι στην ίδια πολυκατοικία, αποφασίζουν ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο να φύγουν εκτός Αθήνας. Το κάθε ένα με το δικό του σκοπό, ένα από αυτά (Ελένη Καστάνη, Ακύλλας Καραζήσης) αναζητά ένα θαύμα από την Παναγία Σουμελά, ένα άλλο (Μιχάλης Ιατρόπουλος, Θεοδώρα Τζήμου) για να αναθερμάνουν τη σχέση τους, το τρίτο (Αιμίλιος Χειλάκης, Αμαλία Μουτούση), ζευγάρι μεσοαστών θέλει να αποκτήσει ένα παιδί και επισκέπτονται στο εξοχικό τους.

Ένας νεαρός κλέφτης δεν χάνει την ευκαιρία να μπουκάρει στα τρία διαμερίσματα ενώ λείπουν και εκεί ανακαλύπτει – εκτός από κλοπιμαία – μυστικά και ψέματα των ζευγαριών. Έχουν ακόμα κάποιες ώρες μέχρι να φτάσουν στους προορισμούς τους. Μία πολύ ενδιαφέρουσα δραματική ταινία του Κωνσταντίνου Γιάνναρη – με αρκετό κυνικό χιούμορ και έντονο το μεταφυσικό στοιχείο - που παραμένει φρέσκια μέχρι και σήμερα.

Delivery (2004)
Στις αρχές των 00s υπήρξε μια πολύ καλή σοδιά εγχώριων ταινιών, αντίβαρο στη ρηχότητα της ιδιωτικής τηλεόρασης, των lifestyle περιοδικών και των «παχιών αγελάδων» που είχαν μεταλλάξει ολόκληρη τη χώρα. Το «Delivery” είναι μία από τις καλύτερες ταινίες του Νίκου Παναγιωτόπουλου, με πρωταγωνιστή έναν νεαρό άνδρα (Θάνος Σαμαράς) που φτάνει μία ακαθόριστη νύχτα στην Αθήνα με το ΚΤΕΛ, χωρίς σκοπό και σχέδιο. Σύντομα, πιάνει δουλειά σαν ντελιβεράς πίτσας στο κέντρο της πόλης (Ομόνοια, Πλατεία Βάθη και τριγύρω), έρχεται σε επαφή με τους ανθρώπους της νύχτας (όπως η μοναδική Αλεξία Καλτσίκη), έρχεται αντιμέτωπος σε άβολες καταστάσεις, μένοντας συνήθως σιωπηλός.