Το Σάββατο 15 Οκτωβρίου οι Poets of Rhythm επιστρέφουν στη χώρα μας ! Απο την Noiz Productions και ξανά στο Bios (Πειραιώς 84) θα μας ταξιδέψουν στις ρίζες της αφρικάνικης μουσικής παράδοσης, με εξωτικούς ρυθμούς από την Αιθιοπία, το Μαρόκο και την Δυτική Αφρική περιτυλιγμένους από funk και jazz αισθητική μέσα από το alter ego τους… Karl Hector & The Malcouns!!
Συνέντευξη-Επιμέλεια: Κέλλυ Παπακωνσταντίνου
{youtubejw width="469"}WYZ3B3pFW2U{/youtubejw}
{youtubejw width="469"}Ga6mVFD1mhQ{/youtubejw}
{youtubejw width="469"}dIST_proD2g{/youtubejw}
Αν ερχόταν κάποιος και σας ζητούσε να πείτε «ποια ακριβώς είναι η μουσική που παίζετε», πως θα το εκφράζατε με απλά λόγια;
Είναι μουσικές που φέρνουν τον κόσμο κοντά. Ζούμε σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο, αλλά ακόμα θέλω να έχω κόσμο που σκέφτεται την κουλτούρα του και την κληρονομιά του και να επαγρυπνούν, γιατί η μουσική βιομηχανία μπορεί να επιτύχει πλύση εγκεφάλου με μουσική χωρίς νόημα, την οποία εξαναγκάζει να αρέσει.
Λέγεται ότι σας αρέσει να μετακινείστε με το βαν σας, παίζετε μουσική όπου γουστάρετε, οι επικοινωνίες με e-mails δεν είναι το καλύτερο σας, ακολουθείτε μια νοοτροπία παιδιών των λουλουδιών. Κατά πόσο αληθεύει αυτό;
Δεν θα έλεγα ότι είμαι χίπις, αλλά όντως έχω έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής. Ως μουσικός και καλλιτέχνης δεν υπάρχουν πολλές επιλογές, όταν φτιάχνεις πειραματικά μουσική. Οι μέρες με το βαν έχουν περάσει εδώ και καιρό, αλλά έχουμε φορτωμένο ταξιδιωτικό πρόγραμμα και μου αρέσουν οι διάφορες τεχνικές ηχογράφησης.
Παρότι κατάγεστε από τα κατάβαθα της Γερμανίας, έχετε εξελίξει και εξελιχθεί και οι ίδιοι μέσα από ‘μαύρους’ ήχους. Πως προέκυψε αυτό;
Άρχισα να ακούω μαύρη μουσική και να διαβάζω για την κουλτούρα αυτή σε νεαρή ηλικία. Όταν ξεκίνησα να συλλέγω δίσκους, απορρόφησα ένα μεγάλο αριθμό από εκπροσώπους των μαύρων ήχων. Αυτό ήταν στην προ –διαδικτυακή εποχή, όπου είχα να ταξιδέψω και να ψάξω για τις μουσικές που μου έδιναν ένα δυνατό συναισθηματικό δέσιμο με αυτές. Για να εκφράσω αυτά τα συναισθήματα στυλιζάρισα την δική μου μουσική και έτσι άρχισα να παίζω raw funk. Αργότερα Jazz και Ethnic, ήταν αυτά που ήρθαν να γεμίσουν τις ηχογραφήσεις.
Τι έχει αλλάξει από το Practice What You Preach (1993) μέχρι σήμερα, τόσο για εσάς τους ίδιους, όσο και για την μουσική βιομηχανία γενικότερα;
Σήμερα, τα πάντα είναι διαθέσιμα μέσω ενός mouse click. Για την μουσική βιομηχανία αυτό είναι κακό, γιατί μπορείς να λάβεις τόσο πολύ μουσική δωρεάν, κάτι που δεν ενοχλεί όταν θες να μελετήσεις κάτι ή να κάνεις έρευνα. Το 1993 έπρεπε να ταξιδέψεις στην Αφρική για να ακούσεις Afro Funk πράγματα και αν ήσουν σε θέση να τα βρεις κιόλας. Σήμερα πας στο YouTube και είναι όλα εκεί και μάλιστα σου δίνει και συστάσεις να ακούσεις και άλλα πράγματα σχετικά με αυτό που έχεις ψάξει αρχικά.
Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που σας έρχονται στο μυαλό όταν ακούτε τα ακόλουθα: Sahara Swing, Ninja Tune, side projects, DJ Shadow, βινίλιο.
Sahara Swing: Ο δεύτερος δίσκος που βγήκε με καθυστέρηση, αλλά και με πολύ μεγάλη επιρροή.
Ninja Tune: Τόσα πολλά πράγματα που δεν γίνεται να τα θυμάμαι όλα!
DJ Shadow: Ωραίος τύπος με μία απίστευτη συλλογή δίσκων.
Side Projects: Όλα αγαπημένα και ακούγονται πολύ καλύτερα από οτιδήποτε ψηφιακό.
Stones Throw Records: Ένα πολύ ισχυρό όνομα στο τώρα.
Η λογική λέει πως για να αναπτύξετε τόσο την μαύρη μουσική που παίζετε, θα πρέπει να έχετε ταξιδέψει πολύ στις γενέτειρες αυτών των ήχων. Ποιες οι πιο συναρπαστικές εμπειρίες από τα «μουσικά» σας ταξίδια;
Είναι πολλά αλλά το πιο πρόσφατο ήταν αυτό που περάσαμε χρόνο σε ένα μικρό χωριό στην Γκάνα νωρίτερα φέτος και ζήσαμε την εμπειρία της αγνότητας και της ομορφιάς του μέρους, σε επίπεδο καθημερινής ζωής.
Κατά καιρούς δημιουργείτε side projects, συνεργαζόμενοι με πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους από το παγκόσμιο μουσικό στερέωμα. Τι ιδιαιτερότητες και τι δυσκολίες μπορεί να έχει ένα side project;
Το πιο δύσκολο είναι να συλλάβεις την μαγεία της στιγμής, γιατί είναι κάτι που δεν μπορείς να το βγάλεις βεβιασμένα. Όταν η μουσική γίνεται κάτι παραπάνω από αυτούς που την εκτελούν, αυτό ξέρεις πως είναι ο στόχος. Είναι πιο εύκολο να επιτύχεις σε μία ζωντανή εμφάνιση, παρά μέσα σε ένα στούντιο. Ο όρος “tape rolling” δεν είναι ο σωστός για να υποστηρίξει το πνευματικό κομμάτι.
Τι περιμένετε από την τωρινή σας εμφάνιση στην χώρα μας;
Ανοίξτε το μυαλό σας, την καρδιά σας και την ψυχή σας. Η μουσική είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι, αφού είναι ικανή να συνδέσει ανθρώπους που μιλάνε διαφορετικές γλώσσες και έρχονται από διαφορετικούς κόσμους. Έτσι, ελπίζω ο κόσμος να καταλάβει τις ιστορίες που λέμε και να περάσουν καλά. Αν ο καθένας τραγουδήσει μαζί μας “more mess on my thing”, όπως την τελευταία φορά, όλα θα γίνουν ένα…
Το Σάββατο 15 Οκτωβρίου οι Poets of Rhythm επιστρέφουν στη χώρα μας ! Απο την Noiz Productions και ξανά στο Bios (Πειραιώς 84) θα μας ταξιδέψουν στις ρίζες της αφρικάνικης μουσικής παράδοσης, με εξωτικούς ρυθμούς από την Αιθιοπία, το Μαρόκο και την Δυτική Αφρική περιτυλιγμένους από funk και jazz αισθητική μέσα από το alter ego τους… Karl Hector & The Malcouns!!
Συνέντευξη-Επιμέλεια: Κέλλυ Παπακωνσταντίνου
{youtubejw width="469"}WYZ3B3pFW2U{/youtubejw}
{youtubejw width="469"}Ga6mVFD1mhQ{/youtubejw}
{youtubejw width="469"}dIST_proD2g{/youtubejw}
Αν ερχόταν κάποιος και σας ζητούσε να πείτε «ποια ακριβώς είναι η μουσική που παίζετε», πως θα το εκφράζατε με απλά λόγια;
Είναι μουσικές που φέρνουν τον κόσμο κοντά. Ζούμε σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο, αλλά ακόμα θέλω να έχω κόσμο που σκέφτεται την κουλτούρα του και την κληρονομιά του και να επαγρυπνούν, γιατί η μουσική βιομηχανία μπορεί να επιτύχει πλύση εγκεφάλου με μουσική χωρίς νόημα, την οποία εξαναγκάζει να αρέσει.
Λέγεται ότι σας αρέσει να μετακινείστε με το βαν σας, παίζετε μουσική όπου γουστάρετε, οι επικοινωνίες με e-mails δεν είναι το καλύτερο σας, ακολουθείτε μια νοοτροπία παιδιών των λουλουδιών. Κατά πόσο αληθεύει αυτό;
Δεν θα έλεγα ότι είμαι χίπις, αλλά όντως έχω έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής. Ως μουσικός και καλλιτέχνης δεν υπάρχουν πολλές επιλογές, όταν φτιάχνεις πειραματικά μουσική. Οι μέρες με το βαν έχουν περάσει εδώ και καιρό, αλλά έχουμε φορτωμένο ταξιδιωτικό πρόγραμμα και μου αρέσουν οι διάφορες τεχνικές ηχογράφησης.
Παρότι κατάγεστε από τα κατάβαθα της Γερμανίας, έχετε εξελίξει και εξελιχθεί και οι ίδιοι μέσα από ‘μαύρους’ ήχους. Πως προέκυψε αυτό;
Άρχισα να ακούω μαύρη μουσική και να διαβάζω για την κουλτούρα αυτή σε νεαρή ηλικία. Όταν ξεκίνησα να συλλέγω δίσκους, απορρόφησα ένα μεγάλο αριθμό από εκπροσώπους των μαύρων ήχων. Αυτό ήταν στην προ –διαδικτυακή εποχή, όπου είχα να ταξιδέψω και να ψάξω για τις μουσικές που μου έδιναν ένα δυνατό συναισθηματικό δέσιμο με αυτές. Για να εκφράσω αυτά τα συναισθήματα στυλιζάρισα την δική μου μουσική και έτσι άρχισα να παίζω raw funk. Αργότερα Jazz και Ethnic, ήταν αυτά που ήρθαν να γεμίσουν τις ηχογραφήσεις.
Τι έχει αλλάξει από το Practice What You Preach (1993) μέχρι σήμερα, τόσο για εσάς τους ίδιους, όσο και για την μουσική βιομηχανία γενικότερα;
Σήμερα, τα πάντα είναι διαθέσιμα μέσω ενός mouse click. Για την μουσική βιομηχανία αυτό είναι κακό, γιατί μπορείς να λάβεις τόσο πολύ μουσική δωρεάν, κάτι που δεν ενοχλεί όταν θες να μελετήσεις κάτι ή να κάνεις έρευνα. Το 1993 έπρεπε να ταξιδέψεις στην Αφρική για να ακούσεις Afro Funk πράγματα και αν ήσουν σε θέση να τα βρεις κιόλας. Σήμερα πας στο YouTube και είναι όλα εκεί και μάλιστα σου δίνει και συστάσεις να ακούσεις και άλλα πράγματα σχετικά με αυτό που έχεις ψάξει αρχικά.
Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που σας έρχονται στο μυαλό όταν ακούτε τα ακόλουθα: Sahara Swing, Ninja Tune, side projects, DJ Shadow, βινίλιο.
Sahara Swing: Ο δεύτερος δίσκος που βγήκε με καθυστέρηση, αλλά και με πολύ μεγάλη επιρροή.
Ninja Tune: Τόσα πολλά πράγματα που δεν γίνεται να τα θυμάμαι όλα!
DJ Shadow: Ωραίος τύπος με μία απίστευτη συλλογή δίσκων.
Side Projects: Όλα αγαπημένα και ακούγονται πολύ καλύτερα από οτιδήποτε ψηφιακό.
Stones Throw Records: Ένα πολύ ισχυρό όνομα στο τώρα.
Η λογική λέει πως για να αναπτύξετε τόσο την μαύρη μουσική που παίζετε, θα πρέπει να έχετε ταξιδέψει πολύ στις γενέτειρες αυτών των ήχων. Ποιες οι πιο συναρπαστικές εμπειρίες από τα «μουσικά» σας ταξίδια;
Είναι πολλά αλλά το πιο πρόσφατο ήταν αυτό που περάσαμε χρόνο σε ένα μικρό χωριό στην Γκάνα νωρίτερα φέτος και ζήσαμε την εμπειρία της αγνότητας και της ομορφιάς του μέρους, σε επίπεδο καθημερινής ζωής.
Κατά καιρούς δημιουργείτε side projects, συνεργαζόμενοι με πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους από το παγκόσμιο μουσικό στερέωμα. Τι ιδιαιτερότητες και τι δυσκολίες μπορεί να έχει ένα side project;
Το πιο δύσκολο είναι να συλλάβεις την μαγεία της στιγμής, γιατί είναι κάτι που δεν μπορείς να το βγάλεις βεβιασμένα. Όταν η μουσική γίνεται κάτι παραπάνω από αυτούς που την εκτελούν, αυτό ξέρεις πως είναι ο στόχος. Είναι πιο εύκολο να επιτύχεις σε μία ζωντανή εμφάνιση, παρά μέσα σε ένα στούντιο. Ο όρος “tape rolling” δεν είναι ο σωστός για να υποστηρίξει το πνευματικό κομμάτι.
Τι περιμένετε από την τωρινή σας εμφάνιση στην χώρα μας;
Ανοίξτε το μυαλό σας, την καρδιά σας και την ψυχή σας. Η μουσική είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι, αφού είναι ικανή να συνδέσει ανθρώπους που μιλάνε διαφορετικές γλώσσες και έρχονται από διαφορετικούς κόσμους. Έτσι, ελπίζω ο κόσμος να καταλάβει τις ιστορίες που λέμε και να περάσουν καλά. Αν ο καθένας τραγουδήσει μαζί μας “more mess on my thing”, όπως την τελευταία φορά, όλα θα γίνουν ένα…
