Οι καθηγητές θεωρούν ότι οι διαγραφές φοιτητών θα προκαλέσουν σοβαρές αδικίες και ανισότητες μεταξύ των φοιτητών.
Ο νόμος Ν. 4957/2022 που προβλέπει στο άρθρο 76 την διαγραφή των αιώνιων φοιτητών έχει προκαλέσει πολλές αντιδράσεις μεταξύ των φοιτητών και του εκπαιδευτικού προσωπικού της χώρας. Πρόσφατα, καθηγητές όλων των τμημάτων Μαθηματικών της χώρας κοινοποίησαν την διαφωνία τους πάνω στην εφαρμογή του νόμου καθώς όπως πιστεύουν θα έχει ως συνέπεια την όξυνση των διαφορών ανάμεσα στους φοιτητές. Το βασικό τους επιχείρημα πίσω απ' αυτή τη θέση είναι ότι δεν έχουν όλοι οι μαθητές τις ίδιες ανάγκες και τις ίδιες ικανότητες.
Αναλυτικά η δήλωση των καθηγητών:
Σχετικά με το Άρθρο 76, του Ν. 4957/2022, περί «διαγραφής των φοιτητριών/ών που υπερβαίνουν το ανώτατο όριο φοίτησης ν+2 έτη», θα θέλαμε να επισημάνουμε τα ακόλουθα:
1. Ο οριζόντιος τρόπος με τον οποίο η συγκεκριμένη διάταξη αντιμετωπίζει όλα τα διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα, διαφορετικά ΑΕΙ, διαφορετικά Τμήματα και, κυρίως, διαφορετικές κατηγορίες φοιτητριών/ών έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία αδικιών και ανισοτήτων.
Η διάταξη δεν αναφέρει το κριτήριο με το οποίο επελέγησαν τα ν+2 έτη αντί κάποιου άλλου ορίου, καθώς και το όφελος από τις επιδιωκόμενες διαγραφές φοιτητριών/ών.
2. Η συγκεκριμένη διάταξη φέρνει τεράστια αναστάτωση στη λειτουργία των ΑΕΙ λόγω:
Των έκτακτων εξεταστικών περιόδων και αντίστοιχων μέτρων, στα οποία πολλά Τμήματα θα καταφύγουν, προκειμένου να βοηθήσουν τις/τους φοιτήτριες/ές που κινδυνεύουν με διαγραφή.
Της εύλογης πίεσης που θα εξασκηθεί από τις/τους διαγραφόμενες/ους φοιτήτριες/ές προς τις Διοικήσεις των Τμημάτων, που θα εκδώσουν την πράξη διαγραφής τους, αλλά και προς όλα τα μέλη ΔΕΠ.
Της μετατροπής του ρόλου των ακαδημαϊκών δασκάλων, οι οποίοι, αντί να ασχολούνται με την εκπαίδευση των φοιτητριών/ών τους, καλούνται να λάβουν αντι-ακαδημαϊκές και μη-τεκμηριωμένες αποφάσεις για το μέλλον τους.
Όλα τα προηγούμενα θα επιδράσουν αρνητικά στην εκπαιδευτική διαδικασία, υποβαθμίζοντας τελικά το επίπεδο των σπουδών, ενώ θα έχουν (και) αρνητικές επιπτώσεις στις σχέσεις μεταξύ διδασκόντων και διδασκομένων.
3. Ειδικότερα για τα (τετραετούς φοίτησης) Τμήματα Μαθηματικών της Χώρας, ο μέσος όρος αποφοίτησης ξεπερνάει τα 6.5 έτη. Αν εφαρμοζόταν η συγκεκριμένη διάταξη, με επίσημα στοιχεία από τις Μονάδες Διασφάλισης Ποιότητας (ΜΟ.ΔΙ.Π.) των Ιδρυμάτων, περισσότεροι του 50% των φοιτητριών/ών που πήραν το πτυχίο τους μεταξύ Σεπτεμβρίου 2023 και Σεπτεμβρίου 2024 δεν θα το είχαν επιτύχει γιατί θα είχαν προηγουμένως διαγραφεί.
Έτσι, η συγκεκριμένη διάταξη θα οδηγήσει εκτός ακαδημαϊκής εκπαίδευσης πολλές/ούς φοιτήτριες/ές υποβαθμίζοντας με αυτόν τον τρόπο το επιστημονικό δυναμικό της χώρας.
4. Τελικά, η συγκεκριμένη διάταξη:
Υποβαθμίζει το Δημόσιο Πανεπιστήμιο, το οποίο, παρά την ελλιπή χρηματοδότηση και στήριξή του από την Ελληνική Πολιτεία, προσφέρει, για σχεδόν δύο αιώνες, υψηλού επιπέδου εκπαίδευση, που αναγνωρίζεται (και) από τα Ιδρύματα της Αλλοδαπής, στα οποία οι απόφοιτες/οί του συνεχίζουν μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές. Πολλές/οί δε απόφοιτες/οι των Ελληνικών Δημόσιων Πανεπιστημίων ακολουθούν ακαδημαϊκή σταδιοδρομία σε Πανεπιστήμια της Αλλοδαπής.
Δημιουργεί ευνοϊκές προοπτικές για τα υπάρχοντα, καθώς και για τα υπό ίδρυση, ιδιωτικά κολλέγια, στα οποία ενδεχομένως θα καταφύγουν οι εν δυνάμει διαγραφείσες/φέντες φοιτήτριες/ές.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, θεωρούμε ότι το Άρθρο 76, του Ν. 4957/2022, δεν λύνει κανένα από τα προβλήματα της Ανώτατης Εκπαίδευσης, αλλά δημιουργεί πολλά επιπρόσθετα, και για αυτό ζητάμε την απόσυρσή του.
