Μια ένθερμη ομάδα υποστηρικτών του πλεξίματος αναδύεται από τους νέους.
Στροφή στις χειροτεχνίες κάνουν οι νέοι ως έναν τρόπο να αποσυνδεθούν από την ψηφιακή υπερφόρτωση και να αποκτήσουν μια βαθύτερη σύνδεση με τη δημιουργικότητα και την αυτάρκεια. Διάφοροι εκπρόσωποι της Gen - Z από την Ελλάδα και το εξωτερικό δηλώνουν ότι ξεπέρασαν την «έντονη εξάρτησή τους από τα social media» με το πλέξιμο και το βελονάκι. Τα χόμπι αυτά πολλές φορές έχουν την αφετηρία τους στην πανδημία Covid-19, όταν πολλοί νέοι αποφάσισαν αντί να περνούν όλη τη μέρα μπροστά από μια οθόνη να πιάσουν βελόνες και να δημιουργήσουν.
Η Eden, βοηθός ενός νομικού από το Μάντσεστερ, είναι μία από τους πολλούς νέους που μειώνουν τον χρόνο μπροστά στις οθόνες και καταφεύγουν σε δημιουργικές δραστηριότητες όπως το πλέξιμο, το ράψιμο και το κέντημα. «Νιώθω ότι είναι πολύ πιο παραγωγικό και καλό για την ψυχική μου υγεία», αναφέρει.
Σε μια εποχή όπου η γενιά της αισθάνεται απογοητευμένη λόγω της αβεβαιότητας στην αγορά εργασίας και της αδυναμίας απόκτησης κατοικίας είναι ζωτικής σημασίας να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στο σκοτάδι της εποχής και σε μια δημιουργική ασχολία που προσφέρει ικανοποίηση.
Άλλοι κατέφυγαν σε αυτό το χόμπι λόγω προβλημάτων υγείας που τους κράτησαν καθηλωμένους στο κρεβάτι ή επειδή έχουν περιβαλλοντική συνείδηση και προτιμούν να ανανεώνουν τα ρούχα που ήδη έχουν από το να τα πετούν όταν παλιώνουν. Άλλοτε πάλι, το πλέξιμο αντικαθιστά το scrolling κατά τη διάρκεια των μετακινήσεων από και προς το γραφείο.
Ο Jonathan Lasham, ένας μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Ελσίνκι, εγκατέλειψε το scrolling στα social media κατά τη διάρκεια των μετακινήσεών του και το αντικατέστησε με το πλέξιμο. Δηλώνει ότι πλέον φτάνει στη δουλειά του ήρεμος και χαλαρός, πλέκοντας κάλτσες για να τις κάνει δώρα. «Το πλέξιμο με γειώνει και με κάνει να νιώθω ειρηνικά», σημειώνει.
Το πλέξιμο μπορεί να αποτελεί τέλος έναν τρόπο για να αντιληφθεί κανείς τα οφέλη της χειρονακτικής εργασίας αλλά και για να απελευθερωθεί από την αίσθηση μοναξιάς και το άγχος.
Η Emma Clement, σύμβουλος τεχνολογίας από το Νιούκαστλ, ξεκίνησε το πλέξιμο το 2013 ως τρόπο χαλάρωσης κατά τη διάρκεια των σπουδών της. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, είχε την ευκαιρία να εξελίξει τις δεξιότητές της και να δημιουργήσει πρωτότυπα έργα, όπως ένα κάλυμμα τουαλέτας με σχέδιο τηγανητού αυγού και ένα μάλλινο πουλόβερ από νήματα που της έφερε ο σύντροφός της από τα νησιά Φώκλαντ. «Το πλέξιμο είναι ένας τρόπος να εκφράσεις την προσωπικότητά σου μέσα από το χρώμα, το σχέδιο και το υλικό», αναφέρει.
Η Clement ενθαρρύνει τους νέους να δοκιμάσουν το πλέξιμο αν νιώθουν ότι περνούν υπερβολικό χρόνο στο κινητό τους ή αν αισθάνονται μοναξιά: «Πιάστε ένα βελονάκι, πηγαίνετε σε μια τοπική λέσχη πλεξίματος και βρείτε κι άλλους ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα».
