Μια ολόκληρη γενιά σε pause ή σε επανεκκίνηση;
Μια ολόκληρη γενιά σε pause ή σε επανεκκίνηση;
Η Gen Z είναι η γενιά που άρχισε κάπως να χαμογελά βλέποντας την τελευταία οικονομική κρίση να δείχνει σημάδια ανάκαμψης, με την οικονομία να σταθεροποιείται και την ανεργία να κυμαίνεται σε μειωμένα επίπεδα σε σχέση με τα τελευταία χρόνια. Οι σημερινοί 20άρηδες (18-25 χρόνων) είναι μια γενιά που και πριν την εμφάνιση του κορωνοϊού και της πανδημίας έχει εμφανίσει ωριμότητα και πρόωρη ενηλικίωση σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές, καθώς έζησαν την οικονομική αστάθεια και τον αγώνα των γονιών τους να βγουν από την οικονομική αβεβαιότητα.
Ως η γενιά επίσης που περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη μεγάλωσε ψηφιακά, μερικοί θεώρησαν ότι ίσως οι συνέπειες της καραντίνας και το άγχος του κορωνοϊού να μην τους άγγιζε τόσο. Ωστόσο αυτό δεν ισχύει και ο κορωνοϊός φαίνεται να αποτελεί ένα κομβικό σημείο για τη διάπλαση αυτής της γενιάς αλλά και για το μέλλον της.
Ήδη εργατικοί, περιβαλλοντολογικά ώριμοι, κοινωνικά ευαισθητοποιημένοι, πολιτικά ενεργοί και ψηφιακά γαλουχημένοι, οι Gen Z παρά τα θετικά χαρακτηριστικά τους ή ίσως και εξαιτίας της πρώιμης ωριμότητάς τους είναι η γενιά που εμφάνισε τα υψηλότερα ποσοστά άγχους αλλά και κατάθλιψης, καθώς είναι ίσως και η πρώτη γενιά που συνειδητοποιεί την κρίσιμη κατάσταση που βιώνει συνολικά ο πλανήτης με τις φυσικές καταστροφές και τα ακραία καιρικά φαινόμενα να γίνονται τακτικά θέματα της επικαιρότητας.
Αυτή τη στιγμή οι ανησυχίες τους, οι φόβοι για το μέλλον τους κι επομένως το άγχος τους έχει χτυπήσει κόκκινο και η διαδικασία της ενηλικίωσής τους έχει μπει στον πάγο, καθώς μεγάλο ποσοστό αναγκάστηκε να παραμείνει ή και να γυρίσει στην εστία τους, δηλαδή στο σπίτι των γονιών τους και στο παιδικό τους δωμάτιο.
Τριάντα δύο εκατομμύρια ενήλικες έζησαν με τους γονείς τους τον Απρίλιο του 2020, ο υψηλότερος αριθμός που καταγράφηκε και περισσότερο από το 80% αυτών που πρόσφατα επέστρεψαν με τους γονείς τους είναι οι Gen Zers. Δηλώνοντας εύγλωττα στις σελίδες των προφίλ τους ότι πλέον μπορεί να μην υποφέρουν οικονομικά, αλλά υποφέρουν διανοητικά και ψυχικά – σχολιάζοντας την αναγκαστική επιστροφή στο πατρικό τους.
Σε ένα οριακό μεταίχμιο ανάμεσα στην παιδικότητα και τη σκληρή ενηλικίωση οι Gen Z βλέπουν τα όνειρά τους για το μέλλον να πατάνε pause. Ξεδίνουν μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ανεβάζουν φωτογραφίες καραντίνας στο Instagram, φτιάχνουν ολόκληρα άλμπουμ μουσικής στο TikTok, αξιοποιούν κάθε εφαρμογή για γνωριμίες, dating μέχρι και σεξ… αλλά βγαίνουν από το lockdown περισσότερο ψηφιακά κουρασμένοι, στα όρια ψυχικής κόπωσης ή και κατάρρευσης και έχοντας ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη από πριν για προσωπική επαφή.
Εγκλωβισμένοι στο σπίτι των γονιών τους βιώνουν αισθήματα αποτυχίας μέχρι και ντροπής για μία κατάσταση ωστόσο που δεν είναι δικό τους φταίξιμο ούτε δική τους ευθύνη. Παρ’ όλα αυτά βλέπουν να κάνουν ένα βήμα στη ζωή τους προς τα πίσω και όχι προς τα μπροστά – βάζοντας cancelled ή loading στις βασικές τους προτεραιότητες, όπως μια σοβαρή σχέση, μια ικανοποιητική θέση εργασίας, ένα δικό τους σπίτι. Πράξεις δηλαδή αυτονομίας και ανεξαρτησίας.
Τα μελλοντικά μεγαλοστελέχη των πολυεθνικών νιώθουν αμήχανα να κάνουν meetings με την εταιρεία τους από το παιδικό τους δωμάτιο, και τον ήχο των γονιών ή των μικρότερων αδερφών τους. Εξίσου περίεργα νιώθουν φοιτητές μεταπτυχιακών και διδακτορικών προγραμμάτων που συνεχίζουν τις σπουδές τους από το παιδικό τους κρεβάτι έχοντας αναγκαστεί λόγω κορωνοϊού να εγκαταλείψουν τη φοιτητική τους εστία. Αλλά και όσοι ήταν έτοιμοι να συζήσουν με τη σχέση τους βλέπουν αυτό το βήμα να μένει προς το παρόν μετέωρο.
Επιπλέον, το νέο οικονομικό κτύπημα προσθέτει ένα έξτρα βάρος στις πλάτες τους. Αρκετοί είδαν τις θέσεις εργασίας να μειώνονται και το ίδιο να συμβαίνει και στις αποδοχές τους και τα ποσοστά ανεργίας να εκτοξεύτηκαν παγκοσμίως τους τελευταίους 3 μήνες. Είτε μόλις αποφοίτησαν από το κολέγιο είτε είναι στην αρχή της καριέρας τους, τα μέλη του Gen Z μπορεί να χρειαστεί να ξανασκεφτούν την επαγγελματική τους πορεία. Πολλοί πρόσφατοι απόφοιτοι είδαν τις προσφορές εργασίας τους να ακυρώνονται ή να βρίσκοντα σε αναστολή ή να μην υπάρχουν καν. Οι νέοι εργαζόμενοι μπορεί να έχουν χάσει τις δουλειές τους. Μια πρόσφατη έρευνα, διαπίστωσε ότι οι εργαζόμενοι κάτω των 25 ετών παρουσίασαν 93% υψηλότερο ποσοστό απολύσεων κατά τη διάρκεια της πανδημίας από εκείνους άνω των 35 ετών.
Αυτή δεν είναι η μόνη διαφορά ανάμεσα στους Millennials και τους Gen Zers, καθώς τελευταίες σχετικές δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ενώ τόσο οι Millennials όσο και οι Gen Z αισθάνονται χαρούμενοι αν και νευρικοί, που τελειώνει αυτή η κρίση, η παλαιότερη γενιά των Millennials αντιμετωπίζει υψηλότερα επίπεδα αρνητικότητας. Για παράδειγμα, σχεδόν οι μισοί από τους Millennials (46%) και το 41% του Gen Z αισθάνονται «προσεκτικοί» μετά το τέλος της καραντίνας. Όμως οι Millennials αισθάνονται επίσης πολύ πιο «ανήσυχοι» από τον Gen Z σχετικά με την προοπτική επανέναρξης των κρατών (41 τοις εκατό έναντι 29 τοις εκατό). Αισθάνονται επίσης πιο «φοβισμένοι» (25 τοις εκατό έναντι 17 τοις εκατό), ευάλωτοι (21 τοις εκατό έναντι 15 τοις εκατό), απροετοίμαστοι (19 τοις εκατό έναντι 13 τοις εκατό) και πανικοβλημένοι (16 τοις εκατό έναντι 9 τοις εκατό). Τέλος νιώθουν μεγαλύτερο άγχος και ανασφάλεια σε σχέση με τους Millenials στο ενδεχόμενο ενός δεύτερου κύματος κορωνοϊού.
Παρ’ όλα αυτά, αντίστοιχες έρευνες παρουσιάζουν τους Gen Zers πιο αισιόδοξους σε σχέση με τους Millennials, πιο έτοιμους επίσης να κάνουν τις αγορές τους με φυσική παρουσία στα καταστήματα, αλλά και με νέα καταναλωτικά ήθη, ακόμα πιο κοινωνικά ευαισθητοποιημένα, με εμφανείς τάσεις να στηρίξουν τοπικές αγορές, μικρές επιχειρήσεις, ενώ φαίνονται ταυτόχρονα πιο διατεθειμένοι να στραφούν ενάντια σε εταιρείες που δεν συμμορφώνονται ή δεν συμφωνούν με τις πεποιθήσεις τους και δεν έχουν πολιτικές φιλικές προς το περιβάλλον ή έχουν ρατσιστική στάση.
https://www.instagram.com/p/CCmgavLIXJC/
Αυτές οι συνθήκες ωστόσο κάνουν την ήδη πρακτική και ρεαλιστική γενιά των Gen Zers ακόμα πιο συνειδητά πρακτική και οικονομικά συνειδητοποιημένη και ώριμη, Σύμφωνα με μια έκθεση, το 91% σκοπεύει να αγοράσει τη δική του κατοικία κάποια μέρα, το 69% πιστεύει ότι η εξοικονόμηση για συνταξιοδότηση θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα και το 66% ανησυχεί για τη συσσώρευση ή την αδυναμία πληρωμής χρέους, με ένα 12% να έχει δει μπει ήδη στη διαδικασία αποταμιευτικού συνταξιοδοτικού προγράμματος.
Η πανδημία είχε και τα καλά της, ωστόσο, καθώς αύξησε τον βαθμό ενσυναίσθησης σε ατομικό επίπεδο, με τα τρία τέταρτα των ερωτηθέντων να δηλώνουν ότι ενδιαφέρονται περισσότερο από πριν για τον συνάνθρωπό τους, αλλά και για δράσεις κοινωνικής συνεισφοράς. Οι νέοι επιλέγουν να εργαστούν σε εταιρείες με ουσιαστικό όραμα που φροντίζουν για τους ανθρώπους τους και πρεσβεύουν τις αξίες της διαφορετικότητας και της συμπερίληψης, της βιωσιμότητας και της ανάπτυξης των δεξιοτήτων.
https://www.instagram.com/p/CCn30QaAhFj/
Βγαίνοντας οι Gen Zers από την περιπέτεια της πανδημίας αν και θα έχουν να αντιμετωπίσουν αβεβαιότητα και αρκετούς αγχωτικούς παράγοντες, θα είναι πιο ώριμοι, πιο κατασταλαγμένοι στις απόψεις τους, θα στηρίζονται στα πόδια τους και θα έχουν μεγαλύτερη ευελιξία στις επιλογές τους που θα τους δώσουν μια θετική πνοή για τη συνέχειά τους. Με τις σπουδές τους να μπορούν να συνεχιστούν on line ή τις νέες θέσεις εργασίας που αναδεικνύεται ότι θα δημιουργηθούν προκειμένου να καλύψουν νέες ανάγκες αλλά και την ευελιξία να δουλεύουν περισσότερο από ποτέ ιντερνετικά, οι Gen Zers μαζεύουν τις δυνάμεις τους και όχι μόνο αισιοδοξούν για ένα καλύτερο αύριο αλλά νιώθουν έτοιμοι να το διεκδικήσουν και να το πραγματοποιήσουν.
