Η δια ζώσης επικοινωνία επιτρέπεται ακόμη συνταγματικά (!) και είναι στη δική σου ευχέρεια να την εκμεταλλευτείς όπως πρέπει...
Το ερώτημα που βασανίζει τόσο κόσμο τον τελευταίο χρόνο δεν είναι άλλο από το «πώς να σκοτώσω το χρόνο μου στη καραντίνα;». Έχει φτάσει ξανά άνοιξη, έχεις εξαντλήσει όλες τις εναλλακτικές όπως το περπάτημα, το TikTok, τους πειραματισμούς στα μαλλιά σου, τους λόφους της πόλης σου και έχεις μείνει να αναρωτιέσαι τι άλλο μένει να κάνεις. Αν τα social media ήταν παρηγοριά μία φορά προ-κορωνοϊού και παραμέναμε μονίμως συνδεδεμένοι σε Facebook και Instagram, κι ας ήμασταν σε συναυλίες, διακοπές, καφέδες και μπαρ, τώρα έχει γίνει μονόδρομος κι ας έχουμε τόσο υλικό στη διάθεσή μας στο Netflix και το Cinobo.
Πραγματικά όμως, τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι το να λιώνουμε στις εφαρμογές 24/24, αυτό μας πάει κάπου μακριά από το mood της καραντίνας και της κλεισούρας;
Στη πραγματικότητα, εντείνει ακόμη πιο πολύ τα αισθήματα νοσταλγίας για μέρη τα οποία περπατήσαμε, μαγαζιά που χτίσαμε με τις οικονομίες μας και συναυλιακούς χώρους που φιλοξένησαν τόσες στιγμές μας. Από την άλλη, κυρίως στο Instagram, αναμετριόμαστε με τα απωθημένα μας κάθε λίγο και λιγάκι για όσα δεν προλάβαμε να δούμε, για μέρη που δεν κόψαμε ακόμη εισιτήρια. Η ψυχολογία όλων μας είναι αρκετά εύθραυστη για να ασχολούμαστε με όσα κάναμε και νοσταλγούμε και όσα δεν κάναμε και μετανιώνουμε. Μπορεί να μην έχουμε τόσες επιλογές πια εκεί έξω για να αρπάξουμε και να ζήσουμε ονειρικά σαββατοκύριακα, όμως έχουμε ακόμη έχουμε σταθερούς ανθρώπους να μας περιμένουν για μία βόλτα στον ήλιο.
Το log out επιβάλλεται όχι μόνο στο σπίτι, αλλά και έξω
Δεν είναι αρκετό το να βγούμε για τον καθιερωμένο περίπατο ή μία πιο μακρινή βόλτα. Απαραίτητο για να ξεφύγουμε λίγο από όσα γίνονται σε κάθε επίπεδο, είναι να αποσυνδεθούμε από τα προφίλ μας. Πόσες φορές, χάλασες την ατμόσφαιρα στη βόλτα σου όταν σκόνταψες πάνω σε άλλό ένα σκηνικό βίας στην οθόνη σου (αν όχι στη βόλτα σου); Τα νέα πλέον δεν είναι ευχάριστα και η αλήθεια είναι ότι μόνο εμάς τους ίδιους αφορούν και μάλιστα άμεσα όσα γίνονται. Όμως, οφείλουμε σε κάθε μαύρη συνθήκη να δίνουμε στον εαυτό μας τον αέρα του. Είναι σχεδόν αναπόφευκτο πλέον το να ανοίξεις την αρχική σου σελίδα και να μη πέσεις πάνω σε μία δυσάρεστη πληροφορία. Έχεις όμως τη δυνατότητα να απεξαρτηθείς από όλο αυτό, να πάρεις την απόστασή σου, και αυτό δεν σε καθιστά ανεύθυνο ή αναίσθητο.
Ακόμη, το log out δίνει την ευκαιρία να σταματήσετε να στέλνετε σεντόνια ηχητικών μηνυμάτων με τους φίλους σου και να τα πείτε κάπου έξω. Υποτίθεται πως τα social media σου δίνουν όλες τις επιλογές πλέον. Δεν είναι απαραίτητο να δακτυλογραφείς επί ένα τέταρτο για να μεταφέρεις τα τελευταία νέα σου στην ομαδική συνομιλία με τους φίλους σου αλλά μπορείς να τους εκνευρίσεις διπλά στέλνοντάς τους ηχητικά μηνύματα. Στη πραγματικότητα όμως όλες αυτές οι επιλογές δεν σε διευκολύνουν, αλλά μας απομονώνουν ακόμη πιο πολύ. Η επιλογή που θα σου δώσει τη μεγαλύτερη ικανοποίηση είναι η δια ζώσης, επιτρέπεται ακόμη συνταγματικά (!) και είναι στη δική σου ευχέρεια να την εκμεταλλευτείς όπως πρέπει...
