Ο λόγος που λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά, σύμφωνα με μια νέα έρευνα.
Ποιες ταινίες όμως να επιλέξουμε όταν έχουμε τις «μαύρες» μας;
Σου έχει τύχει ποτέ να αρχίσεις να βλέπεις μια ταινία με άσχημη διάθεση και μέχρι το τέλος της να νιώθεις εντελώς διαφορετικά; Το ψυχοθεραπευτικό εφέ του κινηματογράφου επιβεβαιώνει μια έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην επιθεώρηση «Mass Communication and Society». Οι ερευνητές, από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο, διαπίστωσαν ότι οι ταινίες που είναι γεμάτες συναίσθημα μάς βοηθούν να αντιμετωπίσουμε τις δοκιμασίες της ζωής.
Οι επιστήμονες εστίασαν, συγκεκριμένα, σε φιλμ με αισιόδοξα μηνύματα, όπου οι χαρακτήρες βρίσκουν έναν σκοπό στη ζωή τους και κατακτούν την ευτυχία. Όπως επισημαίνει μάλιστα ο επικεφαλής ερευνητής, Τζάρεντ Οτ, δεν είναι η πρώτη έρευνα αυτού του είδους που γίνεται. Η θεραπεία μέσα από τον κινηματογράφο δεν είναι καινούρια υπόθεση.
Οι ειδικοί παρακολούθησαν την επίδραση είκοσι ταινιών με κορυφαίες αξιολογήσεις, σε πάνω από 1.000 εθελοντές 18-94 ετών. Από τη μία ήταν ταινίες που θεωρούνται αισιόδοξες όπως «Η λίστα του Σίντλερ» και «Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ». Από την άλλη, λιγότερο «φωτεινές» κινηματογραφικές δημιουργίες όπως οι «Pulp Fiction» και «Fight Club».
Όχι αναπάντεχα, όσοι παρακολούθησαν τις «αισιόδοξες» ταινίες ήταν πιθανότερο να ισχυριστούν, στο τέλος, ότι πλέον μπορούσαν να κατανοήσουν καλύτερα τις δυσκολίες της ζωής και να βρουν το κίνητρο για να βοηθήσουν τον εαυτό τους και τους άλλους. «Όταν εστιάζουμε σε παγκόσμια ζητήματα που αφορούν το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος είναι λογικό να ταυτίζονται περισσότεροι με αυτό» σχολίασε ο Οτ.
Μερικές ακόμα προτάσεις για μια ψυχοθεραπευτική κινηματογραφική βραδιά: «Little Miss Sunshine», «Η ζωή του Πι», «Φόρεστ Γκαμπ» και «Η Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού». Αν και ακόμα και από πιο «ανάλαφρες» ταινίες μπορούμε να πάρουμε μαθήματα ζωής – ή τουλάχιστον να αποδράσουμε, για δύο ώρες, από τα προβλήματά μας.
Φωτογραφία: Myke Simon / Unsplash
