Σε ολόκληρη τη Γη αποθηκεύονται σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους δείγματα ζωής που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν, από σπόρους μέχρι έμβρυα ζώων
Αρχαίοι παγετώνες συνεχίζουν να λιώνουν στους Πόλους, το 60% των πρωτευόντων θηλαστικών απειλείται από εξαφάνιση και όλο και περισσότεροι επιστήμονες τάσσονται υπέρ της άποψης ότι διανύουμε τη λεγόμενη Ανθρωπόκαινο εποχή, στη διάρκεια της οποίας για πρώτη φορά στην ιστορία της Γης οι ανθρώπινες δραστηριότητες αλλάζουν ριζικά τα οικοσυστήματά της.
Στο μεταξύ, ειδικοί σε όλο τον κόσμο έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου να διασώσουν δείγματα από όσο το δυνατόν περισσότερα απειλούμενα είδη ζωής σε χιλιάδες σύγχρονες Κιβωτούς, αποθήκες ειδικά διαμορφωμένες για τη φύλαξη βιολογικού υλικού, «βιοτράπεζες» όπως αποκαλούνται.
Σκοπός των επιστημόνων, σύμφωνα με ένα σχετικό αφιέρωμα των New York Times με τίτλο «Arks of the Apocalypse» (Κιβωτοί της αποκάλυψης), είναι να διασώσουν αυτά τα είδη. Ελπίζοντας πως οι μελλοντικές γενιές ανθρώπων θα είναι αρκετά εξελιγμένες ώστε να αξιοποιήσουν το βιολογικό υλικό που θα κληρονομήσουν.
Ελπίζοντας, επίσης, πως τίποτα δεν θα απειλήσει την ακεραιότητα αυτών των μοντέρνων Κιβωτών και το περιεχόμενό τους - ούτε πλημμύρες, ούτε πυρκαγιές, ούτε σεισμοί, ούτε πόλεμοι, ούτε διακοπές ρεύματος εξαιτίας κάποιας ενεργειακής κρίσης, ούτε αρρώστιες, ούτε, απλά, η ανθρώπινη αμέλεια.
Ωστόσο, όπως σχολίασε στους New York Times οι Oliver Ryder, διευθυντής μιας «βιοτράπεζας» στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια (του λεγόμενου Παγωμένου Ζωολογικού Κήπου), είναι βέβαιο ότι με το πέρασμα του χρόνου κάτι θα πάει στραβά. «Πάντα κάτι πηγαίνει στραβά».
Δεν θα ήταν σίγουρα πιο αποτελεσματικό, αντί να απειλούμε να μετατρέψουμε κάθε μορφή ζωής στον πλανήτη σε μουσειακό είδος, να την προστατεύσουμε εξαρχής; Μήπως όμως είναι ήδη αργά για να θέτουμε τέτοια ερωτήματα;
Η Παγκόσμια Τράπεζα Σπόρων (πάνω και στην κεντρική φωτό), στο νησί Spitsbergen της Νορβηγίας, μπορεί να φυλάξει μέχρι 2,25 δις σπόρους από διαφορετικά είδη σε θερμοκρασίες γύρω στους 0 βαθμούς Κελσίου.
Τα αμφίβια, εξαιρετικά ευάλωτα στις αλλαγές του οικοσυστήματός τους, έχουν εξασφαλίσει τη δική τους, ομώνυμη Κιβωτό (Amphibian Ark), που αυτή τη στιγμή μετρά 180 εγκαταστάσεις σε 32 χώρες.
Στο Ίδρυμα Αποκατάστασης Κοραλλίων έχουν εγκατασταθεί πάνω από 400 «δέντρα» κοραλλίων. Εκεί, τα κοράλλια περνούν τους πρώτους μήνες της ζωής τους στο φιλόξενο βυθό της Φλόριντα και στη συνέχεια μεταφέρονται στον ωκεανό.
Ο θάνατος των κοραλλιογενών υφάλων δυσχεραίνει τη φυσική γονιμοποίηση των κοραλλίων. Γι' αυτό έχει δημιουργηθεί στο Κορολάντο των ΗΠΑ μια βιοτράπεζα όπου τα ωάριά τους, αφού αποψυχθούν, γονιμοποιούνται τεχνητά.
Πάνω από 16.000 δείγματα μητρικού γάλακτος από πρωτογενή θηλαστικά φυλάσσονται στον Εθνικό Ζωολογικό Κήπο του Ιδρύματος Σμιθσόνιαν στις ΗΠΑ. Το μητρικό γάλα είναι κρίσιμο για την επιβίωση αυτών των ειδών, πολλά από τα οποία απειλούνται από εξαφάνιση.
Στον Παγωμένο Ζωολογικό Κήπο του Σαν Ντιέγκο (ΗΠΑ) φυλάσσονται ζωντανά κύτταρα από πάνω από 1.000 διαφορετικά είδη.
Αρχαίες κολόνες πάγου που διατηρούνται σε ένα εργαστήριο στο Κολοράντο επιτρέπουν στους επιστήμονες να μελετήσουν οργανικά και άλλα στοιχεία που έχουν εγκλωβιστεί στο εσωτερικό τους εδώ και χιλιάδες χρόνια. Η παλαιότερη από αυτές έχει ηλικία 417.000 ετών.
Πηγή: Allyou.gr
