Σουρεαλισμός- Πραγματικότητα: 1-0 στο καλλιτεχνικό πρότζεκτ «MASK»
Έχει γίνει δεύτερο δέρμα μας τους τελευταίους εννιά μήνες (κλείνουμε χρόνο), γρήγορα προχωρήσαμε από τις κλασικές χειρουργικές σε πιο ευφάνταστες και κοντεύουμε να τις αγαπήσουμε. Μα φυσικά μιλάμε για τις προστατευτικές μάσκες, οι οποίες έγιναν αφορμή για τη δημιουργία ενός καλλιτεχνικού πρότζεκτ που δεν έχει καμία σχέση με όσα έχεις δει στη ζωή σου.
Ο Geoffrey Shamos (ιστορικός τέχνης) και η Lauren Hartog (διευθύντρια της Πινακοθήκης Vicki Myhren του Πανεπιστημίου του Ντένβερ) έβαλαν την εξής άσκηση σε 45 καλλιτέχνες: να επαναπροδιορίσουν την μάσκα προστασίας. Με όπλα τους τη φαντασία και τα συναισθηματικά κατάλοιπα από τη πανδημία, κλήθηκαν να δημιουργήσουν από την αρχή μάσκες και το αποτέλεσμα φανερώνει την σουρεαλιστική ζώνη στην οποίο κινήθηκαν οι συμμετέχοντες...
Και τα κατορθώματά τους πήραν διαστάσεις. Ήδη η ''The Guardian'' διάλεξε τις πιο δυνατές προσπάθειες. Ο ηθικός αυτουργός του πρότζεκτ από την άλλη, ο Shamos, παραδέχτηκε πως ήταν δύσκολη άσκηση για εκείνον να διαλέξει τη καλύτερη. Ξεχώρισε τελικά το «Incalculable Loss» του Trey Duvall, ένα έργο- μνήμα στους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους από τον covid-19. Εξού και ο λόγος που η εν λόγω μάσκα κατασκευάστηκε από βραχιολάκια νοσοκομείου που έφεραν πάνω τους τα ονόματα των θυμάτων...
«Incalculable Loss» του Trey Duvall
Οι προσπάθειες των καλλιτεχνών είναι πραγματικά αποστομωτικές ενώ η έμπνευση μαζί με το έντονο ψυχολογικό αποτύπωμα πάνω στα έργα είναι χαρακτηριστικά. Χαζεύοντας για λίγο τα έργα δεν αποκλείεται να γεννηθεί και σε εμάς κάποια παράξενη ιδέα όπως αυτές. Η τέχνη άλλωστε μπορεί να διακωμωδεί ακόμη και τα πιο βαριά...
«Classical Sculpture Mask» της Kate Marling
«Our Dying Coral Reefs» της Felicia Murray
«Mask for Our Times» του Serge Clottey
«Breathing Apparatus» της Adrienne DeLoe
«Porcupine Fish» της Liz Sexton
«Mask for Our Unseen Smiles» του Scottie Burgess
«Τhe Telephone series» της Freya Jobbins
