Ανακάλυψε έναν νέο τρόπο ύπαρξης μέσα από τη γυναικεία σου δύναμη


Μισογυνισμός. Γνωρίζουμε τη λέξη απ’ έξω κι ανακατωτά. Διαγωνίως και καθέτως. Ζούμε σε έναν μισογυνιστικό κόσμο. Οπου οιγυναίκες μισούνται και εμείς οι γυναίκες μισούμε να μας μισούν, όμως - εξακολουθούμε να ζούμε μέσα σε αυτόν τον κόσμο. Μερικές φορές το επιτρέπουμε κιόλας. Εξακολουθούμε να το πολεμούμε μόνο στα μισά του δρόμου και τότε είναι δύσκολο να καταπολεμήσουμε επιτυχώς τη φωτιά με φόβο και υπακοή.

Όλο αυτό, μέσα στο παγκόσμιο αλλά κι εγχώριο κάδρο του κινήματος #MeToo, που στη χώρα μας, έχει τραβήξει τώρα την κουρτίνα σε τραγικές θέες και συμπεριφορές, η ανάγκη να ειπωθούν με το κανονικό τους όνομα οι πράξεις και ν’ αλλάξουν οι πεποιθήσεις είναι πιο έντονη από ποτέ.

Και κάπως έτσι γεννήθηκε ο όρος «μισανδρία». Τι είναι όμως η μισανδρία; Εξ ορισμού: μίσος, αντιπάθεια ή δυσπιστία στους άνδρες.
Η μισανδρία δεν είναι το αντίθετο της μισογυνίας. Δεν είναι ένα εγγενές χαρακτηριστικό. Οι γυναίκες δεν μισούν τους άντρες χωρίς λόγο, καθώς ορισμένοι άνδρες (όχι όλοι) φαίνεται να μισούν και να μην σέβονται τις γυναίκες, σαν αυτό να είναι ένα τελετουργικό κατά την γέννησή τους. Ας το ονομάσουμε προνόμιο.

Η μισανδρία, είναι αυτό που συμβαίνει όταν μια γυναίκα αποφασίζει ότι θέλει να επουλωθεί από την κακοποίηση των ανδρών. Δεν ζήτησε την κακοποίηση, ούτε ζήτησε να αρματωθεί το μίσος που απαιτείται για να την καταπολεμήσει, αλλά πρέπει να πάρει πίσω τη δύναμή της και δεν χρειάζεται να είναι ευγενική όταν το κάνει.
"Μαριναρίστηκε" χρόνια στον μισογυνισμό, πέρασε μια ολόκληρη ζωή όχι μόνο να τον αντέχει, αλλά και να τον προλαμβάνει σε κάθε γωνιά. Οι γυναίκες σ’ ολόκληρη την ιστορία δεν έχουν πάρει ποτέ ανάσα από αυτό. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν έχουν καν πρόσβαση στο χρόνο της επούλωσης τους. Και μερικές φορές ο μόνος τρόπος να φτάσεις ξανά στο σημείο εκκίνησης είναι να καταπολεμήσεις τη φωτιά με τη φωτιά.
Και έτσι είναι με την μισανδρία. Η μισανδρία γίνεται τώρα το πρώτο αληθινό show της γυναίκας για την αγάπη και τη γυναικεία δύναμη. Η μισανδρία δεν είναι το αντίθετο του μισογυνισμού - είναι η απόλυτη άμυνα μιας γυναίκας εναντίον του.

Long story... short
Αν δεν είχε αυτόντον τίτλο για τους άντρες, το λογοτεχνικό ντεμπούτο της Pauline Harmange, ίσως και να είχε περάσει απαρατήρητο. Το φεμινιστικό δοκίμιο, το οποίο βάζει "μπαμ" στο τραπέζι την υπόθεση για την αποφυγή ανδρών ως νόμιμου αμυντικού μηχανισμού κατά της εκτεταμένης μισογυνίας, δημοσιεύθηκε αρχικά στα γαλλικά από κάποιο μη κερδοσκοπικό οργανισμό. Εκτύπωσε μόνο 400 αντίγραφα. Την ημέρα που κυκλοφόρησε ωστόσο, ένας υπάλληλος του γαλλικού υπουργείου Ισότητας των φύλων, ο Ralph Zurmély, έστειλε email στον οργανισμό από τον κυβερνητικό του λογαριασμό:
«Το βιβλίο ήταν προφανώς», έγραψε, «μια ωδή στην μισανδρία». Ο Zurmély, ο οποίος δεν είχε καν διαβάσει το βιβλίο, το χαρακτήρισε ως «υποκίνηση μίσους με βάση το φύλο» και κατέληξε στο συμπέρασμα: «Σας ζητώ να αποσύρετε αμέσως αυτό το βιβλίο από τον κατάλογό σας, υπό την επιφύλαξη νομικής δίωξης».
Η απειλή είχε ήδη πυροδοτηθεί. H απόπειρα λογοκρισίας όμως καταδικάστηκε επισήμως εκτινάζοντας τις πωλήσεις του βιβλίου κατακόρυφα. Με το "Μισώ τους άντρες" να ανεβαίνει πέντε πέντε τα σκαλιά της δημοσιότητας και να γίνεται αστραπιαία μεγάλο κοινωνικό φαινόμενο. Τα γαλλικά ειδησεογραφικά μέσα ενημέρωσης έριξαν τους προβολείς κατευθείαν επάνω του - και έστρεψαν την προσοχή στη λανθασμένη συμπεριφορά, την αντιπάθεια ή τη δυσπιστία των ανδρών. Τότε ένας μεγάλος Γαλλικός εκδοτικός οίκος, ο Seuil, κερδίζει τον πόλεμο υποβολής προσφορών ανατύπωσης, το οποίο έχει πουλήσει απίστευτο αριθμό αντιτύπων από τότε και με τα δικαιώματα μετάφρασης να έχουν φτάσει πλέον στις 17 γλώσσες.
Στην Ελλάδα κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Οξύ.

«Μισώ τους άντρες»: Εναφεμινιστικό μανιφέστο
Ναι, η 25χρονη Γαλλίδα ακτιβίστρια Pauline Harmange (Πολίν Αρμάνζ) δηλώνει απερίφραστα πως μισεί τους άντρες. H συγγραφέας, η οποία διατηρεί επίσης το blog Un invicible été,το επιβεβαιώνει δυνατά και καθαρά, ίσως με ένα προβοκατόρικο ύφος, αλλά όχι χωρίς χιούμορ. Πάνω απ 'όλα, αναλύει προσεκτικά τις έννοιες που χρησιμοποιούνται στο έργο της, που έχουμε διαβάσει. Δίνει, λοιπόν, τον ορισμό της μισανδρίας: «Ένα αρνητικό συναίσθημα ως προς τον ανδρικό αγώνα στο σύνολό του που αντιπροσωπεύεται με τη μορφή ενός φάσματος που κυμαίνεται από απλή δυσπιστία έως εχθρότητα. Τις περισσότερες φορές εκδηλώνεται ως ανυπομονησία με τους άνδρες και απόρριψη της παρουσίας τους στους γυναικείους κύκλους. Και όταν λέω "προς το ανδρικό φύλο", συμπεριλαμβάνω με αυτόν τον όρο όλους τους άνδρες cisgender που έχουν κοινωνικοποιηθεί ως τέτοιοι, και που απολαμβάνουν τα προνόμια των ανδρών χωρίς κανείς να τους αμφισβητεί».

Αποδομήστε τα κλισέ
"Αλλά μακριά από ένα κάλεσμα στο μίσος!". Το βιβλίο είναι πάνω απ 'όλα μια ανοιχτή πόρτα σε άλλα θέματα, ιδέες και έννοιες που θέτουν υπό αμφισβήτηση τις σχέσεις μεταξύ γυναικών και ανδρών. Η Pauline Harmange δεν το κρύβει: Η ίδια είναι bisexual, και τώρα παντρεμένη με έναν άνδρα που δηλώνει πως αγαπάει πολύ. Αλλά το βιβλίο της δίνει και την ευκαιρία να ρίξει φως στη διαδικασία «αποδόμησης» με την την οποία ασχολήθηκε, με τον σύζυγό της, σχετικά με το ψυχικό φορτίο στο ετεροφυλόφιλο ζευγάρι.

Εξηγεί ότι τα κορίτσια διαμορφώνονται έτσι από μια τεράστια βεντάλια κλισέ που τα ωθεί, από νεαρή ηλικία, να έχουν έναν «εραστή», από την πριγκίπισσα που κοιμάται και περιμένει το φιλί ενός πρίγκιπα για να αρχίσει να ζει μέχρι και την μοναχική κακιά μάγισσα που καταβροχθίζει τα παιδιά των άλλων. Τα αγόρια, από την άλλη πλευρά, μεγαλώνουν με ένα πιο απολαυστικό όραμα, χάρη σε έναν φανταστικό πληθυσμό από μοναχικούς ήρωες που επιτυγχάνουν σπουδαία πράγματα, που μερικές φορές έχουν ακόμη και υπερδυνάμεις. Ενθαρρύνονται να είναι πρωταγωνιστές στις συνταρακτικές ζωές τους, να αγκαλιάζουν τα όνειρά τους, να δώσουν τα πάντα για να ανέβουν ψηλά. Με τα μικρά κορίτσια σε όλη αυτήν τη διαδρομή να περιμένουν τον Γοητευτικό Πρίγκιπα.

Το βιβλίο Μισώ τους άνδρες είναι μια ισχυρή έκκληση να «κάνεις τον πόνο σου πυξίδα», προτρέποντας τις γυναίκες να ενώνονται, να υποστηρίζουν και να αλληλοβοηθούνται. "Πιστεύω ότι το μίσος στους άντρες ανοίγει τις πόρτες για την αγάπη προς τις γυναίκες με όλες τις μορφές που μπορεί να πάρει", γράφει η Pauline Harmange. Μια καινούργια πολλά υποσχόμενη εκ νέου κατασκευή, μετά την αποδόμηση.
Το βιβλίο Μισώ τους άντρες είναι το σφυρί που σπάει την κλειδαριά στο κλουβί που επιτρέπει στις γυναίκες να παραμένουν locked.
Γυναίκες, αφεθείτε έξω από το κλουβί. Σπάστε την κλειδαριά.

Άντρες όταν νιώσουμε ελεύθερες, τότε θα ασχοληθούμε μαζί σας. Αλλά μέχρι τότε, δεν μπορεί να υπάρχει επικοινωνία, συμβιβασμός ή ισορροπία ενώ είμαστε ακόμα σε αυτήν τη φυλακή.
Μισώ τους Άντρες (Moi les hommes, je les déteste)
Pauline Harmange
Μετάφραση : Βασιλική Κοκκίνου
Εκδόσεις Οξύ
Θα το βρεις εδώ

Πηγή