Η μεταμόρφωση του εγωισμού σε ένα υγιές Εγώ
Ένα χρόνο μετά την πανδημία κι εκτός από το ότι έχεις ξεπεράσει πολλές φορές τα όρια των αντοχών σου, έχεις κατορθώσει να επανεφεύρεις τον εαυτό σου και να μεταμορφωθείς ξανά και ξανά σε κάτι νέο. Λες κι ο κορωνοϊός έφερε νέο λογισμικό κι με ένα -έστω κουραστικό- restart, η επανεκκίνησή σου σε κάνει πιο ευέλικτη, πιο λειτουργική, με περισσότερες εφαρμογές που σου δίνουν απεριόριστες δυνατότητες.
Μοιάζει με διαφήμιση έξυπνης συσκευής ή κινητής τηλεφωνίας και σίγουρα ίσως να ξενίζει να μιλάμε για την ανθρώπινη ύπαρξη και τον «εαυτό» με όρους τεχνολογίας. Ξεκίνησε ως αυτοσχεδιαστική κάλυψη αναγκών. Στη συνέχεια μεταλλάχθηκε σε ένα αναζωογονητικό παιχνίδι ρόλων. Κι ίσως στην τελική του εκδοχή να είναι το μόνο τικ που να θες να διατηρήσεις όταν τελειώσει το lockdown κι η όλη περιπέτεια της πανδημίας.
Αυτός ο ιός θα μείνει στην ιστορία επειδή κατάφερε να καταργήσει τα σύνορα αλλά και δεν έκανε καμία διάκριση στους ποιους μπορεί να προσβάλει. Κατάφερε όμως επιπλέον να καταργήσει και τα εσωτερικά σου σύνορα και όρια και σε έκανε να ανακαλύψεις τις νέες… ατελείωτες εκδοχές του εαυτού σου.
Θα αναρωτιέσαι για τι πράγμα σου μιλάω τόση ώρα…
Ανάλογα με το πού, πώς και κυρίως με ποιον ή ποιους κλήθηκες να περάσεις τον τελευταίο χρόνο, ανάλογες ήταν και οι μεταμορφώσεις που τόλμησες να δοκιμάσεις.
Ο άνθρωπος είναι προσαρμοστικό ον… Και πολυτάλαντο και πολύπλοκο και πολύπλευρο, θα μπορούσα να πω…
Όταν δημιουργούνται περίεργες συνθήκες, όταν ανατρέπονται οι σταθερές του, αναπτύσσει μηχανισμούς άμυνας και αντανακλαστικά που του επιτρέπουν όχι μόνο να επιβιώνει αλλά και να περνάει όσο γίνεται καλύτερα.
Κάποιοι άνθρωποι έχουν στο φυσικό τους την ικανότητα να γίνονται χαμαιλέοντες. Να αλλάζουν δηλαδή και να παίρνουν διαφορετικές μορφές. Όμως κάθε άνθρωπος έχει μέσα του πολλούς διαφορετικούς εαυτούς. Εννοώντας τις δυνατότητες που διαθέτει και μερικές φορές αφήνει αναξιοποίητες, μέχρι να αναγκαστεί να τις ανακαλύψει ή να τις θέσει σε εφαρμογή επειδή του ζητήθηκε.
Γεννιόμαστε με απεριόριστα χαρακτηριστικά που μερικές φορές περνάνε στα ψιλά ή παραμένουν αόρατα. Μεσολαβούν τα κοινωνικά και φυλετικά στερεότυπα, οι υποχρεώσεις, οι νόρμες, ενίοτε και οι επιθυμίες των ανθρώπων που μας μεγαλώνουν και πολλά κομμάτια από το υπέροχο παζλ που αποτελούν τον εαυτό σου χάνονται στην πορεία της ζωής σου.
Πολλές φορές δεν ξέρεις ότι είσαι ικανή να κάνεις κάτι μέχρι να χρειαστεί να φτάσεις ή να ξεπεράσεις τα όριά σου…
Αν λοιπόν για παράδειγμα έμεινες μόνη στην καραντίνα, ίσως να μην ήξερες ότι μπορούσες να γίνεις ο προσωπικός σου life-coach. Που σε βοήθησε να φτιάξεις μια νέα καθημερινότητα τέτοια ώστε να μην πανικοβληθείς αλλά να βρεις δημιουργικούς τρόπους να ανταπεξέλθεις σε αυτές τις συνθήκες, χωρίς να φρικάρεις και χωρίς να βγεις εντελώς «τρελαμένη». Έγινες ο προσωπικός σου ψυχολόγος. Ο personal trainer σου που σε έκανε να συνεχίσεις να γυμνάζεσαι παρά τα κλειστά γυμναστήρια. Η δική σου αισθητικός… εκεί που ορκιζόσουν ότι δεν ξέρεις ή δεν μπορείς να βγάλεις φρύδι, βάψεις μαλλί, φτιάξεις νύχι… να που τελικά δεν υπάρχει «δεν μπορείς αλλά δεν θέλεις»…
Να μη μιλήσω για τον σεφ που έκρυβες μέσα σου και στις μέρες καραντίνας έβγαλες στην επιφάνεια, αλλά και στην κουζίνα σου…
Αν ξέμεινες μαζί με τη σχέση σου ως άλλοι ναυαγοί σε ερημονήσι, ελπίζω να ανήκεις στην κατηγορία που αφήσατε να βγουν οι καλύτερες εκδοχές του εαυτού σας και να μη μετράτε τώρα απώλειες. Και να γίνατε -εναλλάξ κι ο ένας για τον άλλον- πέρα από εραστές (που ήσασταν ήδη) αλλά κι ο κολλητός ή ο καλύτερος φίλος. Αλλά και ο προσωπικός bar tender που τα βράδια δοκίμαζε διαφορετικές συνταγές για κοκτέιλ. Ο προσωπικός σας dj που επιδιδόταν στο να κάνει μοναδικά dj sets που θα μείνουν στην προσωπική σας ιστορία. Ο προσωπικός σας μασέρ… ε καιρός ήταν να βγει από το κουτί εκείνο το ακριβό αρωματικό λάδι που κρατούσες για …ώρα ανάγκης… ε ναι τώρα είναι μια τέτοια ώρα ανάγκης… Ο προσωπικός σας στρίπερ… δεν είναι κακό να βάλατε λίγο έξτρα πιπέρι στην ερωτική σας ζωή. Αν δεν κάνατε κάτι από τα παραπάνω… ποτέ δεν είναι αργά.
Αν ανήκεις στην πολύπαθη αυτό το διάστημα κατηγορία των γονιών, εσύ και αν έγινες γυναίκα-λάστιχο… βγάζοντας από το ρεπερτόριο και τη φαρέτρα της μαμαδίσιας γκαρνταρόμπας-ντουλάπας-αποθήκης… ρόλους που ούτε ήξερες ότι μπορούσες να υποδυθείς…
Ω ναι! Μια μαμά (κι ένας μπαμπάς) μπορούν όχι μόνο να κάνουν τα πάντα για τα παιδιά τους αλλά και να γίνουν τα πάντα! Δάσκαλος και προπονητής είναι οι πιο εύκολες και διαδεδομένες μεταμορφώσεις αυτών των ημερών. Αλλά ας μετρήσεις μαζί μας ποιες άλλες ιδιότητες ενσάρκωσες με φυσική σχεδόν ευκολία: της φουρνάρισσας-ζαχαροπλάστριας. Της ακροβάτισσας κλόουν – της διοργανώτριας παιδικών πάρτι – της αφηγήτριας βιβλίων και ιστοριών – της εικαστικού ή play-therapist. Αυτές τις μέρες μπορεί να τους έκοψες τα μαλλιά, να τους έπαιξες παράσταση κουκλουθεάτρου βγάζοντας ιστορίες από το μυαλό σου. Μπορεί να έφτιαξες και να επινόησες νέα αυτοσχέδια εσωτερικά παιχνίδια μέχρι να δημιούργησες τα δικά σας επιτραπέζια. Μπορεί να σκηνοθέτησες δικές σας θεατρικές παραστάσεις κι έργα και συναυλίες που ανεβάσατε μαζί με τα παιδιά. Να επιδόθηκες σε χορογραφίες, σε μαθήματα τραγουδιού. Να κρύφτηκες, να στάθηκες στο ένα πόδι, να μπήκες σε ντουλάπα, να φόρεσες σεντόνια-κουρτίνες βαφτίζοντάς τα βασιλικά ρούχα. Μπορεί να βάφτηκες τα χρώματα του πολέμου…και να έπαιξες τους καλούς και τους κακούς ιππότες ή να μαύρισες το μάτι σου για να γίνεις ένας από τους καλούς ή κακούς πειρατές.
Το σίγουρο είναι ότι αυτές τις μέρες έπαιξες πολύ. Μπορεί να ξεβολεύτηκες. Μπορεί να πιέστηκες για να σκάψεις μέσα σου και να δεις τι άλλο διαθέτεις στο μυστικό σου οπλοστάσιο… Αλλά ίσως να έγινες ένα τσικ καλύτερος γονιός, καλύτερος άνθρωπος και να έφτασες ένα κλικ πιο κοντά σε αυτό που ονειρευόσουν να γίνεις…
Και, πάνω απ’ όλα, τώρα ξέρεις… από υπερδυνάμεις μπορείς άνετα να λες ότι διαθέτεις και την εξής: δεν φοβάσαι να αλλάζεις ρόλους, να διευρύνεις τα όρια του εαυτού σου, όχι απλώς να μεταμφιεστείς, αλλά πραγματικά να αξιοποιήσεις, ζωντανέψεις και να ενσαρκώσεις όλες τις μαγικές ιδιότητες και όλα τα υπέροχα χαρακτηριστικά και τις απεριόριστες δυνατότητες που κρύβεις μέσα σου.
Αν τόλμησες υπό αυτές τις συνθήκες να δοκιμάσεις νέες ιδιότητες, να ξεπεράσεις τα όρια του εαυτού σου και να σπάσεις τα στεγανά της ύπαρξής σου, θα ανακάλυψες ότι όχι μόνο δεν είχες λόγους να βαρεθείς στην καραντίνα σου, αλλά δεν θα σε χαλούσε να κρατήσει και λίγο παραπάνω… (καλά -εντάξει- το τελευταίο δεν παίζει πια)
