Η πόλη που έμαθε στα παιδιά να "πιστεύουν στα φαντάσματα" αποκαλύπτεται. 


Βουτηγμένο στη σκοτεινή ιστορία ως ένα hotspot για όλα τα μεταφυσικά πράγματα, το Σάλεμ στη Μασαχουσέτη έχει γίνει το μέρος που συνδέεται άμεσα με το Halloween.

Γνωστή για τις περίφημες Δίκες Μαγισσών της το 1692, η πόλη συγκεντρώνει μεγάλα πλήθη κάθε φθινόπωρο και είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς κατά τη διάρκεια της τρομακτικής σεζόν του Φθινοπώρου. Μάλιστα, η πόλη υποδέχθηκε 1,2 εκατομμύρια τουρίστες πέρυσι και αναμένει να ξεπεράσει αυτόν τον αριθμό φέτος.

Όσοι πιστεύουν στους θρύλους αλλά και οι πιο επιφυλακτικοί μπορούν να κάνουν κράτηση για μία από τις πολλές "στοιχειωμένες" ιστορικές περιηγήσεις που προσφέρονται στην πόλη με την ελπίδα να πετύχουν ένα φάντασμα, μια μάγισσα ή ακόμα και έναν βρικόλακα. Ο Mason, ένας ντόπιος του Σάλεμ, μεγάλωσε στην πόλη και τώρα ηγείται μιας τέτοιας περιοδείας για τους πολλούς επισκέπτες της.

Ο οδηγός του U.S. Ghost Adventures αποφάσισε να δημιουργήσει μια καριέρα από τη σκοτεινή ιστορία του Σάλεμ καθώς όπως λέει και ο ίδιος είχε μερικές απόκοσμες εμπειρίες από πρώτο χέρι. Ως παιδί, θυμάται ότι η ατμόσφαιρα στο Σάλεμ το Halloween ήταν πραγματικά υπέροχη, ειδικά στην περιοχή του κέντρου. Υπήρχαν πολλοί που ντύονταν σαν άποικοι των πρώτων αποικιών. Κυκλοφορούσαν με άμαξες στους λιθόστρωτους δρόμους που είναι κυρίως πλίνθινοι τώρα. «Είχαμε πολύ περισσότερο αυτό το συναίσθημα ιστορίας όταν το μέρος δεν ήταν τόσο πολυσύχναστο», λέει ο Mason.

Ενώ θυμάται έναν μεγαλύτερο ξάδερφό του να του λέει «περίεργες ιστορίες» για τη φυλακή της παλιάς πόλης στο Σάλεμ, οι δικές του εμπειρίες με το υπερφυσικό συνέβησαν όταν ήταν ενήλικας. Η πιο περίεργη συνάντησή του συνέβη το 2023, την ημέρα του Halloween. Ο Mason αφηγείται ότι είχε σταματήσει κοντά στο Σάμιουελ Πίκμαν Σπίτι, που χρονολογείται από το 1665, για να πει μια ιστορία στην ομάδα περιοδειών στην οποία ήταν οδηγός.  Ενώ είχε την πλάτη του στον κοντινό χαμηλό πέτρινο τοίχο, συνέβη κάτι κακό.

«Στη μέση της ομιλίας, ένιωσα ένα χέρι να αρπάζει το πίσω μέρος του σακακιού μου και να το τραβάει, σαν ένα παιδί που προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή σου. Με τράβηξε τρεις ή τέσσερις φορές», λέει. «Τελείωσα την ομιλία μου και κοίταξα πίσω από τον τοίχο, δεν υπήρχε κανείς εκεί. Κάποια στιγμή είχα δει κάποιον να τρέχει. Αλλά δεν υπήρχε τίποτα.»

Ο Mason κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η συνάντηση μπορεί να συνδέθηκε με τα παιδιά που όπως λέει πέθαναν στο κτίριο από ευλογιά το 1700. Και σημειώνει δυσοίωνα πώς «κάποιοι έχουν δει τα πρόσωπα των παιδιών στα παράθυρα του δεύτερου ορόφου».

Άλλες τρομακτικές εμπειρίες του Mason ήταν ένα ιπτάμενο γυάλινο φλιτζάνι πάνω από ένα ράφι ενώ καθόταν σε μπαρ και κραυγές που κάνουν το αίμα να παγώνει σ' ένα δρομάκι πίσω από ένα εστιατόριο που ονομάζεται Rockafellas. «Είναι παράξενο για μένα ό,τι συμβαίνει τη σεζόν του Οκτωβρίου. Έχω συζητήσει με ανθρώπους για αυτό», λέει. «Είναι άραγε η ενέργεια που φέρνουν τα πλήθη όταν περιμένουν να δουν κάτι στοιχειωμένο που το τραβάει μέσα;»

Όσο για το πώς νιώθουν οι ντόπιοι για τα ολοένα και μεγαλύτερα πλήθη που συρρέουν στο Σάλεμ τα τελευταία χρόνια, ο Mason ανέφερε ότι «οι περισσότεροι το μισούν», ειδικά λόγω της κίνησης και της δυσκολίας να βρουν χώρο στάθμευσης. Ωστόσο, σημειώνει ότι οι μικρές επιχειρήσεις και τα εστιατόρια ευδοκιμούν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και τα έσοδα που αποκομίζουν το φθινόπωρο βοηθούν «να ξεπεραστεί η δύσκολη περίοδος».

Προσθέτει ότι ο τουρισμός ανθεί ιδιαίτερα μετά την πανδημία του COVID-19 και ότι η μεγαλύτερη τουριστική ομάδα που ηγήθηκε από τότε ήταν 40 άτομα.