Το 'BETWEEN US 'NO' SHIT' είναι νέο site που έσκασε απο το πουθενά και προσπαθει να καταγράψει (επιτυχημένα για την ώρα) την ελληνική (και όχι μόνο ελληνική) graffiti πραγματικότητα με ψύχραιμη ματιά και πολύ υλικό. Η εισαγωγή των παιδιών παρακάτω μας βάζει μέσα στο κλίμα, ενώ ακολουθεί το πρώτο interview.
(Photo: LUNE / USE CREW)
Όταν ο χρόνος παίζει τον ρόλο ενός γέρου που ανακατεύει με ένα γουδοχέρι ανθρώπους και ιστορίες και όλα αυτά χάνονται κάπου μέσα στις μεγάλες πιατέλες που λέγονται πόλεις...
…ξεχασμένα και ξεθωριασμένα σαν ένα παλιό throw-up, μια ομάδα ανθρώπων ανέλαβε τον ρόλο ενός ιστορικού ρεπόρτερ που αναζητάει ξανά αυτές τις θαμμένες ιστορίες για να τις φέρει πίσω στο φώς και να τις καταγράψει με λόγια και εικόνες, να ξυπνήσει μνήμες σ’ αυτούς που τις έζησαν και να δώσει στους νεότερους στιγμιότυπα που δεν πρόλαβαν να βιώσουν. Εντοπίζοντας πρόσωπα σε άλλους περισσότερο γνωστά και σε άλλους λιγότερο, ονόματα που θεμελίωσαν και άνοιξαν τον δρόμο στην τέχνη του graffiti από εποχές που οι καλλιτέχνες γνωρίζονταν σε δρόμους, πάρκα και σχολεία με φτωχά τεχνικά μέσα και υλικά, ανοίγοντας εν αγνοία τους δρόμο για ολόκληρες γενιές νεότερων εκφραστών και συνεχιστών που επακολούθησαν. Το blog αυτό είναι ένας ιστότοπος που θα φιλοξενεί στις σελίδες του συνεντεύξεις και οπτικοακουστικό υλικό από graffiti writers που ξεκίνησαν τη δράση τους απ’ τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 μέχρι και τις μέρες μας.
Γεια! Πείτε μας μερικά πράγματα για το ‘Between Us No Shit’ και τι σας οδήγησε σε αυτό; Είσαστε και οι ίδιοι writers;
Το ενδιαφέρον μας για εναλλακτικούς τρόπους έκφρασης και σκέψης μας οδήγησε αρκετά χρόνια πριν, στην παρατήρηση του graffiti. Έτσι μετά απο κάποιες σκέψεις, θέλοντας και εμείς να συμβάλλουμε με τον δικό μας τρόπο, αποφασίσαμε πως ο καθένας τους εκεί έξω μπορεί να έχει κάτι να πει, το οποίο εμείς θα θέλαμε να προωθήσουμε.
Ο τίτλος της ιστοσελίδας μας (Between Us No Shit) επιλέχτηκε με το σκεπτικό του ότι δεν είμαστε ούτε δημοσιογράφοι, ούτε και writers, αλλά απλοί καθημερινοί άνθρωποι που θέλουν να προβάλλουν προς τα έξω την graffiti σκηνή ως αυτή έχει, χωρίς να παραποιήσουμε κανένα στοιχείο/γεγονός, βασιζόμενοι πάντα στα λεγόμενα του εκάστοτε writer.
(Photo: KOMET)
Πέραν κάποιων ελάχιστων προσπαθειών (κυρίως 1-2 βιβλία), δεν έχουμε δει κάποια ιστορική καταγραφή της ιστορίας του ελληνικού graffiti. Φιλοδοξείτε να καλύψετε αυτό το κενό;
Το να γίνει μια ολοκληρωμένη ιστορική καταγραφή του Ελληνικού graffiti είναι αδύνατον. Για να γίνει πρέπει να υπάρχει συμμετοχή απο όλους τους writers της χώρας, παλιούς και νέους, ενεργούς και ανενεργούς. Υπάρχουν πολλοί writers που είτε έχουν χαθεί απο την σκηνή εδώ και χρόνια, είτε για προσωπικούς τους λόγους δεν ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν παραχωρώντας υλικό τους, είτε τα ίχνη τους εξαφανίστηκαν στο εξωτερικό.
Φιλοδοξούμε να καλύψουμε αυτό το κενό, όσο μας το επιτρέπουν οι καταστάσεις και οι ίδιοι οι writers και προσπαθούμε για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
(Photo: Amigos)
Τι ανταπόκριση έχετε βρει μέχρι στιγμής; Λαμβάνετε υλικό ακόμα και από άγνωστα σε εσάς άτομα;
Ο κόσμος φαίνεται να έχει πάρει θερμά την όλη κίνηση και support-άρει εως ένα αρκετά ικανοποιητικό επίπεδο, ωστόσο μια πολύ μεγάλη μερίδα του κοινού φαίνεται διστακτική απέναντι σε αυτή μας την προσπάθεια.
Επειδή είμαστε ακόμα στο ξεκίνημα, λογικό κάποιοι να είναι διστακτικοί, ευελπιστούμε πως ίσως αργότερα καταλάβουν οτι συμβάλλοντας και αυτοί με όποιο υλικό έχουν θέληση να διαθέσουν, θα δυναμώσει συνολικά η εικόνα και το περιεχόμενο. Δεν πιέζουμε κανέναν απλά είμαστε ανοιχτοί σε όλους χωρίς διακρίσεις.
Εν πάση περιπτώσει, το υλικό που έχουμε μέχρι στιγμής προέρχεται κυρίως απο "ιστορικό αρχείο" ανθρώπων που έχουνε επιλέξει να μας στηρίξουν και τους ευχαριστούμε πολύ για αυτό.
(Photo: CON 'The Geeza' / LOVE CREW)
Πότε ουσιαστικά ξεκινάει η ιστορία του ελληνικού graffiti και ποια η κομβική στιγμή που το έκανε να ‘ενηλικιωθεί’;
Η ιστορία ξεκινάει γύρω στα 80's, αλλά το graffiti "ενηλικιώθηκε" στα 90 's, όταν κάποιες εταιρείες με χρώματα αποφάσισαν να φέρουν στην αγορά διάφορες μάρκες χρωμάτων όπως τα Sparvar, τα Crylon, τα Motip, τα Minos ,τα Omega, τα Aerosol art και άλλα και άρχισε να ρολάρει το όλο κόλπο. Πριν απο όλες αυτές τις μάρκες κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα μόνο τα Cosmos γενικής χρήσης.
(Photo: JORZ / WOF CREW)
Ήταν η γέννηση των TXC και SGB από τις σημαντικές στιγμές στα 90’s που οριοθέτησαν μια εποχή και εικόνα του graffiti που μας πηγαίνει και μέχρι σήμερα;
Ένα μεγάλο μέρος της σκηνής έχει ως δεδομένο τους TXC και τους SGB σαν "πατέρες" της Ελληνικής σκηνής, σίγουρα είναι, όμως αξίζει να αναφερθεί πως εκτός απο αυτά τα δύο crew τη δεκαετία του '80 υπήρχαν (και υπάρχουν μέχρι και σήμερα) και άλλα crew-σταθμοί στην ιστορία του graffiti που χάραξαν πορεία και άνοιξαν δρόμο για ολόκληρες γενιές νεότερων εκφραστών που επακολούθησαν. Φυσικά και μιλάμε για τους NBW (Natural Born Writers) με τους Dennis, Dimer, Geo-X και Met που ξεκίνησαν την δράση τους στα τέλη του '80 στην περιοχή του Βύρωνα, για τους DFP, που αν όχι απο την γέννηση της σκηνής,σίγουρα ήταν εκεί απο τα πρώτα της βήματα με τους ANTE, TARE, KERTS, DIMER (πλέον είναι στους NBW απο τα 90's), και αργότερα με την προσθήκη του SENOR (TBD).
Οπότε για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, ήταν οι TXC, SGB, NBW, και DFP, χονδρικά μιλώντας πάντα, γιατί υπήρχαν και διάφοροι μεμονωμένοι writers εκείνη την περίοδο όπως π.χ ο DEE 71, ο PALADIN (και άλλοι) που, συντέλεσαν στο χτίσιμο των θεμελίων του graffiti με αποτέλεσμα να έχει φτάσει εδώ που έχει φτάσει σήμερα.
Όπως επίσης είναι πολύ λογικό να υπήρξαν και άλλοι "πατέρες" του graffiti τους οποίους δεν καταφέραμε ποτέ να γνωρίσουμε γιατί χάθηκαν στο πέρασμα του χρόνου.
Σίγουρα επειδή και εμείς δεν ήμασταν εκεί απο την πρώτη μέρα της ιστορίας του graffiti στην Ελλάδα, η τοποθέτηση αυτή είναι σχετική, οπότε αν κάποιος ξέρει κάτι καλύτερα, ας μας ενημερώσει για να είμαστε συνεπής στο μέλλον για το ιστορικό της φάσης.
(Photo: FOLK)
80’s-90’s-00’s… Ποιες οι πιο σημαντικές στιγμές σε αυτές τις εποχές της ελληνικής σκηνής;
Οι πιο σημαντικές σκηνές είναι όλη η Ελληνική Αστυνομία και η εξέλιξή της! Κάθε χρόνο βγαίνουν όλο και πιο αποβλακωμένοι απο το Σώμα, χαχαχα!
Πέρα απο την πλάκα, κάθε στιγμή είναι εξίσου σημαντική και κομβική για κάθε writer. Ένα τρένο, ένα bomb ή οτιδήποτε μένει στον τοίχο έστω για λίγα λεπτά και μόνο.
Πως βρίσκουμε τη σκηνή του σήμερα; Σίγουρα έχει γίνει ένα μεγάλο ΄ξεσκαρτάρισμα’ όταν πριν τρία χρόνια είχε γίνει ένα μεγάλο (εμπορικό ίσως) μπαμ…
Το μεγάλο μπάμ όσον αφορά το graffiti στην Ελλάδα έγινε γύρω στο 97-98 όταν ήταν στην μεγαλύτερή του ακμή. Κράτησε περίπου δέκα χρόνια. Όπως όλα έχουν την ακμή και την παρακμή τους, έτσι και αυτό καταστάλαξε, περίπου μετά απο μια δεκαετία, χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι παλιοί σταμάτησαν να ασχολούνται. Οι υποχρεώσεις αυξήθηκαν, η οικονομία άλλαξε, και ήρθε -όπως ήταν αναμενόμενο άλλωστε- η νέα γενιά για να δώσει την δικιά της πινελιά. Το μεγάλο εμπορικό μπαμ έγινε με το street art και δυστυχώς πολύς κόσμος ακόμα και σήμερα, το μπερδεύει/ανακατεύει, με το graffiti. Άλλο το ένα άλλο το άλλο. Να το πούμε και σε απλά Ελληνικά, graffiti δεν κάνεις με πινέλα και βούρτσες και χαρτοταινίες. Αυτά τα χρησιμοποιείς στο street art. Στο graffiti χρησιμοποιείς caps, cans, και αν χρειαστεί τα πόδια σου!
Αυτό δεν σημαίνει οτι τα τελευταία χρόνια η χώρα μας έχει έλλειψη από ταλαντούχους καλλιτέχνες. Το graffiti απο την στιγμή που είναι προσιτό στον οποιονδήποτε, είναι δύσκολο να πούμε ότι έχει γίνει ή οτι γίνεται "ξεσκαρτάρισμα" γιατί ο κόσμος ανακυκλώνεται. Πάντα υπάρχουν αυτοί που έρχονται για να φύγουνε και αυτοί που έρχονται για να μείνουνε. Όσοι έμειναν τους ξέρουμε, αναφορές δεν χρειάζονται.
Αξίζει όμως να πούμε πως υπάρχουν παλιοί στη φάση που δίνουν τον σεβασμό και την προσοχή στους νέους που τα αξίζουν/κερδίζουν, όπως επίσης και και νέοι που ξέρουν την ιστορία, ή ένα μέρος της ιστορίας τους graffiti και σέβονται τους μεγαλύτεροους. Οπότε υπάρχει μια αλληλοσύνδεση μεταξύ των τριών γενιών writers.
(Photo: ALONE 98)
Ποιοι κρατάνε τη σκηνή του σήμερα ζωντανή;
Οι μπάτσοι! Χαχαχα! Πέρα απο την πλάκα, υπάρχει μια μεγάλη κοινότητα ανθρώπων που συμβάλλει καθημερινά με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο και στυλ στο να στηριχτεί και να ανθίσει η σκηνή, είτε αυτό γίνεται με οργανωμένα φεστιβάλ είτε απλώς ακόμα και με μια υπογραφή στον τοίχο.
Για καλή μας τύχη, οι νέοι όσο και οι παλιοί writers, έχουν σκαρφιστεί δεκάδες διαφορετικούς τρόπους για να εκφραστούν (ότι και αν αυτό σημαίνει για τον καθένα τους). Αποτέλεσμα της όλης αυτής προσπάθειας είναι το να μην μένει η σκηνή ποτέ στάσιμη. Η παρακμή, μας φαίνεται πολύ μακρινή.
Τι να περιμένουμε από το ‘Between Us No Shit’ για το ερχόμενο διάστημα; Νέες προσθήκες;
Στην Ελλάδα είμαστε, όλα μπορείτε να τα περιμένετε! Χαχα!
# Επισκεφτείτε το Between Us No Shit εδώ! 
(Photo: RTM / YAKUZA)
Το 'BETWEEN US 'NO' SHIT' είναι νέο site που έσκασε απο το πουθενά και προσπαθει να καταγράψει (επιτυχημένα για την ώρα) την ελληνική (και όχι μόνο ελληνική) graffiti πραγματικότητα με ψύχραιμη ματιά και πολύ υλικό. Η εισαγωγή των παιδιών παρακάτω μας βάζει μέσα στο κλίμα, ενώ ακολουθεί το πρώτο interview.
(Photo: LUNE / USE CREW)
Όταν ο χρόνος παίζει τον ρόλο ενός γέρου που ανακατεύει με ένα γουδοχέρι ανθρώπους και ιστορίες και όλα αυτά χάνονται κάπου μέσα στις μεγάλες πιατέλες που λέγονται πόλεις...
…ξεχασμένα και ξεθωριασμένα σαν ένα παλιό throw-up, μια ομάδα ανθρώπων ανέλαβε τον ρόλο ενός ιστορικού ρεπόρτερ που αναζητάει ξανά αυτές τις θαμμένες ιστορίες για να τις φέρει πίσω στο φώς και να τις καταγράψει με λόγια και εικόνες, να ξυπνήσει μνήμες σ’ αυτούς που τις έζησαν και να δώσει στους νεότερους στιγμιότυπα που δεν πρόλαβαν να βιώσουν. Εντοπίζοντας πρόσωπα σε άλλους περισσότερο γνωστά και σε άλλους λιγότερο, ονόματα που θεμελίωσαν και άνοιξαν τον δρόμο στην τέχνη του graffiti από εποχές που οι καλλιτέχνες γνωρίζονταν σε δρόμους, πάρκα και σχολεία με φτωχά τεχνικά μέσα και υλικά, ανοίγοντας εν αγνοία τους δρόμο για ολόκληρες γενιές νεότερων εκφραστών και συνεχιστών που επακολούθησαν. Το blog αυτό είναι ένας ιστότοπος που θα φιλοξενεί στις σελίδες του συνεντεύξεις και οπτικοακουστικό υλικό από graffiti writers που ξεκίνησαν τη δράση τους απ’ τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 μέχρι και τις μέρες μας.
Γεια! Πείτε μας μερικά πράγματα για το ‘Between Us No Shit’ και τι σας οδήγησε σε αυτό; Είσαστε και οι ίδιοι writers;
Το ενδιαφέρον μας για εναλλακτικούς τρόπους έκφρασης και σκέψης μας οδήγησε αρκετά χρόνια πριν, στην παρατήρηση του graffiti. Έτσι μετά απο κάποιες σκέψεις, θέλοντας και εμείς να συμβάλλουμε με τον δικό μας τρόπο, αποφασίσαμε πως ο καθένας τους εκεί έξω μπορεί να έχει κάτι να πει, το οποίο εμείς θα θέλαμε να προωθήσουμε.
Ο τίτλος της ιστοσελίδας μας (Between Us No Shit) επιλέχτηκε με το σκεπτικό του ότι δεν είμαστε ούτε δημοσιογράφοι, ούτε και writers, αλλά απλοί καθημερινοί άνθρωποι που θέλουν να προβάλλουν προς τα έξω την graffiti σκηνή ως αυτή έχει, χωρίς να παραποιήσουμε κανένα στοιχείο/γεγονός, βασιζόμενοι πάντα στα λεγόμενα του εκάστοτε writer.
(Photo: KOMET)
Πέραν κάποιων ελάχιστων προσπαθειών (κυρίως 1-2 βιβλία), δεν έχουμε δει κάποια ιστορική καταγραφή της ιστορίας του ελληνικού graffiti. Φιλοδοξείτε να καλύψετε αυτό το κενό;
Το να γίνει μια ολοκληρωμένη ιστορική καταγραφή του Ελληνικού graffiti είναι αδύνατον. Για να γίνει πρέπει να υπάρχει συμμετοχή απο όλους τους writers της χώρας, παλιούς και νέους, ενεργούς και ανενεργούς. Υπάρχουν πολλοί writers που είτε έχουν χαθεί απο την σκηνή εδώ και χρόνια, είτε για προσωπικούς τους λόγους δεν ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν παραχωρώντας υλικό τους, είτε τα ίχνη τους εξαφανίστηκαν στο εξωτερικό.
Φιλοδοξούμε να καλύψουμε αυτό το κενό, όσο μας το επιτρέπουν οι καταστάσεις και οι ίδιοι οι writers και προσπαθούμε για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
(Photo: Amigos)
Τι ανταπόκριση έχετε βρει μέχρι στιγμής; Λαμβάνετε υλικό ακόμα και από άγνωστα σε εσάς άτομα;
Ο κόσμος φαίνεται να έχει πάρει θερμά την όλη κίνηση και support-άρει εως ένα αρκετά ικανοποιητικό επίπεδο, ωστόσο μια πολύ μεγάλη μερίδα του κοινού φαίνεται διστακτική απέναντι σε αυτή μας την προσπάθεια.
Επειδή είμαστε ακόμα στο ξεκίνημα, λογικό κάποιοι να είναι διστακτικοί, ευελπιστούμε πως ίσως αργότερα καταλάβουν οτι συμβάλλοντας και αυτοί με όποιο υλικό έχουν θέληση να διαθέσουν, θα δυναμώσει συνολικά η εικόνα και το περιεχόμενο. Δεν πιέζουμε κανέναν απλά είμαστε ανοιχτοί σε όλους χωρίς διακρίσεις.
Εν πάση περιπτώσει, το υλικό που έχουμε μέχρι στιγμής προέρχεται κυρίως απο "ιστορικό αρχείο" ανθρώπων που έχουνε επιλέξει να μας στηρίξουν και τους ευχαριστούμε πολύ για αυτό.
(Photo: CON 'The Geeza' / LOVE CREW)
Πότε ουσιαστικά ξεκινάει η ιστορία του ελληνικού graffiti και ποια η κομβική στιγμή που το έκανε να ‘ενηλικιωθεί’;
Η ιστορία ξεκινάει γύρω στα 80's, αλλά το graffiti "ενηλικιώθηκε" στα 90 's, όταν κάποιες εταιρείες με χρώματα αποφάσισαν να φέρουν στην αγορά διάφορες μάρκες χρωμάτων όπως τα Sparvar, τα Crylon, τα Motip, τα Minos ,τα Omega, τα Aerosol art και άλλα και άρχισε να ρολάρει το όλο κόλπο. Πριν απο όλες αυτές τις μάρκες κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα μόνο τα Cosmos γενικής χρήσης.
(Photo: JORZ / WOF CREW)
Ήταν η γέννηση των TXC και SGB από τις σημαντικές στιγμές στα 90’s που οριοθέτησαν μια εποχή και εικόνα του graffiti που μας πηγαίνει και μέχρι σήμερα;
Ένα μεγάλο μέρος της σκηνής έχει ως δεδομένο τους TXC και τους SGB σαν "πατέρες" της Ελληνικής σκηνής, σίγουρα είναι, όμως αξίζει να αναφερθεί πως εκτός απο αυτά τα δύο crew τη δεκαετία του '80 υπήρχαν (και υπάρχουν μέχρι και σήμερα) και άλλα crew-σταθμοί στην ιστορία του graffiti που χάραξαν πορεία και άνοιξαν δρόμο για ολόκληρες γενιές νεότερων εκφραστών που επακολούθησαν. Φυσικά και μιλάμε για τους NBW (Natural Born Writers) με τους Dennis, Dimer, Geo-X και Met που ξεκίνησαν την δράση τους στα τέλη του '80 στην περιοχή του Βύρωνα, για τους DFP, που αν όχι απο την γέννηση της σκηνής,σίγουρα ήταν εκεί απο τα πρώτα της βήματα με τους ANTE, TARE, KERTS, DIMER (πλέον είναι στους NBW απο τα 90's), και αργότερα με την προσθήκη του SENOR (TBD).
Οπότε για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, ήταν οι TXC, SGB, NBW, και DFP, χονδρικά μιλώντας πάντα, γιατί υπήρχαν και διάφοροι μεμονωμένοι writers εκείνη την περίοδο όπως π.χ ο DEE 71, ο PALADIN (και άλλοι) που, συντέλεσαν στο χτίσιμο των θεμελίων του graffiti με αποτέλεσμα να έχει φτάσει εδώ που έχει φτάσει σήμερα.
Όπως επίσης είναι πολύ λογικό να υπήρξαν και άλλοι "πατέρες" του graffiti τους οποίους δεν καταφέραμε ποτέ να γνωρίσουμε γιατί χάθηκαν στο πέρασμα του χρόνου.
Σίγουρα επειδή και εμείς δεν ήμασταν εκεί απο την πρώτη μέρα της ιστορίας του graffiti στην Ελλάδα, η τοποθέτηση αυτή είναι σχετική, οπότε αν κάποιος ξέρει κάτι καλύτερα, ας μας ενημερώσει για να είμαστε συνεπής στο μέλλον για το ιστορικό της φάσης.
(Photo: FOLK)
80’s-90’s-00’s… Ποιες οι πιο σημαντικές στιγμές σε αυτές τις εποχές της ελληνικής σκηνής;
Οι πιο σημαντικές σκηνές είναι όλη η Ελληνική Αστυνομία και η εξέλιξή της! Κάθε χρόνο βγαίνουν όλο και πιο αποβλακωμένοι απο το Σώμα, χαχαχα!
Πέρα απο την πλάκα, κάθε στιγμή είναι εξίσου σημαντική και κομβική για κάθε writer. Ένα τρένο, ένα bomb ή οτιδήποτε μένει στον τοίχο έστω για λίγα λεπτά και μόνο.
Πως βρίσκουμε τη σκηνή του σήμερα; Σίγουρα έχει γίνει ένα μεγάλο ΄ξεσκαρτάρισμα’ όταν πριν τρία χρόνια είχε γίνει ένα μεγάλο (εμπορικό ίσως) μπαμ…
Το μεγάλο μπάμ όσον αφορά το graffiti στην Ελλάδα έγινε γύρω στο 97-98 όταν ήταν στην μεγαλύτερή του ακμή. Κράτησε περίπου δέκα χρόνια. Όπως όλα έχουν την ακμή και την παρακμή τους, έτσι και αυτό καταστάλαξε, περίπου μετά απο μια δεκαετία, χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι παλιοί σταμάτησαν να ασχολούνται. Οι υποχρεώσεις αυξήθηκαν, η οικονομία άλλαξε, και ήρθε -όπως ήταν αναμενόμενο άλλωστε- η νέα γενιά για να δώσει την δικιά της πινελιά. Το μεγάλο εμπορικό μπαμ έγινε με το street art και δυστυχώς πολύς κόσμος ακόμα και σήμερα, το μπερδεύει/ανακατεύει, με το graffiti. Άλλο το ένα άλλο το άλλο. Να το πούμε και σε απλά Ελληνικά, graffiti δεν κάνεις με πινέλα και βούρτσες και χαρτοταινίες. Αυτά τα χρησιμοποιείς στο street art. Στο graffiti χρησιμοποιείς caps, cans, και αν χρειαστεί τα πόδια σου!
Αυτό δεν σημαίνει οτι τα τελευταία χρόνια η χώρα μας έχει έλλειψη από ταλαντούχους καλλιτέχνες. Το graffiti απο την στιγμή που είναι προσιτό στον οποιονδήποτε, είναι δύσκολο να πούμε ότι έχει γίνει ή οτι γίνεται "ξεσκαρτάρισμα" γιατί ο κόσμος ανακυκλώνεται. Πάντα υπάρχουν αυτοί που έρχονται για να φύγουνε και αυτοί που έρχονται για να μείνουνε. Όσοι έμειναν τους ξέρουμε, αναφορές δεν χρειάζονται.
Αξίζει όμως να πούμε πως υπάρχουν παλιοί στη φάση που δίνουν τον σεβασμό και την προσοχή στους νέους που τα αξίζουν/κερδίζουν, όπως επίσης και και νέοι που ξέρουν την ιστορία, ή ένα μέρος της ιστορίας τους graffiti και σέβονται τους μεγαλύτεροους. Οπότε υπάρχει μια αλληλοσύνδεση μεταξύ των τριών γενιών writers.
(Photo: ALONE 98)
Ποιοι κρατάνε τη σκηνή του σήμερα ζωντανή;
Οι μπάτσοι! Χαχαχα! Πέρα απο την πλάκα, υπάρχει μια μεγάλη κοινότητα ανθρώπων που συμβάλλει καθημερινά με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο και στυλ στο να στηριχτεί και να ανθίσει η σκηνή, είτε αυτό γίνεται με οργανωμένα φεστιβάλ είτε απλώς ακόμα και με μια υπογραφή στον τοίχο.
Για καλή μας τύχη, οι νέοι όσο και οι παλιοί writers, έχουν σκαρφιστεί δεκάδες διαφορετικούς τρόπους για να εκφραστούν (ότι και αν αυτό σημαίνει για τον καθένα τους). Αποτέλεσμα της όλης αυτής προσπάθειας είναι το να μην μένει η σκηνή ποτέ στάσιμη. Η παρακμή, μας φαίνεται πολύ μακρινή.
Τι να περιμένουμε από το ‘Between Us No Shit’ για το ερχόμενο διάστημα; Νέες προσθήκες;
Στην Ελλάδα είμαστε, όλα μπορείτε να τα περιμένετε! Χαχα!
# Επισκεφτείτε το Between Us No Shit εδώ!
(Photo: RTM / YAKUZA)
