40 posters by Theopsy @ Stigma Lab και President Hotel.
Ο Theopsy θα παρουσιάσει μια σειρά από 40 αφίσες, εμπνευσμένες από τη μοντέρνα μυθολογία και τα κοινωνικά και πολιτιστικά στερεότυπα. Οι ίδιες πολλαπλές εικόνες και αρχέτυπα παρουσιάζονται την ίδια στιγμή ως υποκείμενοι ψήφοι, εμπορικά στοιχεία, συγκεκριμένες πεποιθήσεις (προπαγάνδα), δίνοντας έτσι έμφαση στην όλη ιδέα της σύγχυσης, της επιπολαιότητας της επιλογής, της αίσθησης εκτάκτου ανάγκης και ρίσκου, όπως επίσης και της επιθυμίας αλλά και της ανικανότητας να υπερβαίνουν ένα κοινωνικό πρότυπο.
Εγκαίνια έκθεσης: Κυριακή 1 Απριλίου 2012 @ Stigma Lab (20.00 - 01.00)
Η έκθεση για παραμείνει ανοιχτή: 1 - 26 Απριλίου. Είσοδος Ελεύθερη.
Stigma Lab, Ανδρέα Μεταξά 4, Εξάρχεια.
Η έκθεση θα λάβει χώρο σε δυο αντίθετα – αν όχι αντιφατικά- σημεία ταυτόχρονα, σε μια πόλη που υποφέρει όλο και περισσότερο από οικονομικό και ταξικό διαχωρισμό.
Stigma Lab:
Η “έδρα” των Ελλήνων καλλιτεχνών Graffiti & Street Art. Ένα υπόγειο στη καρδιά της αναρχικής περιοχής των Εξαρχείων.
Ξενοδοχείο President:
Μια έκθεση στο lobby και ισόγειο του μεγαλόπρεπου ξενοδοχείου President, που λειτουργεί ως σημείο αναφοράς για την «είσοδο» από τα βόρεια προάστια στο κέντρο της πρωτεύουσας.
{vimeo width="469"}38540466{/vimeo}
Πιο συγκεκριμένα στο Stigma Lab:
Όλο το υπόγειο θα μεταμορφωθεί σε ένα ζεστό κουκούλι που θα φιλοξενεί ένα πρωτότυπο έργο, θα είναι «ντυμένο» με αφίσες και θα προβάλλονται animation και ηχητικά εφέ που θα έχει δημιουργήσει ο καλλιτέχνης για τον συγκεκριμένο χώρο. Η γενική αίσθηση που θα γεννιέται θα δίνει - με ένα περίεργο τρόπο - την ίδια στιγμή μηνύματα ξεκάθαρα, δυσνόητα αλλά και ανούσια, όλα χαρακτηριστικά της έννοιας του «χάους» που στιγματίζει από την αρχή της δεκαετίας την ελληνική πρωτεύουσα.
Αντιθέτως στο President:
Στο lobby του ξενοδοχείου θα φιλοξενηθούν οι ίδιες 40 αφίσες, οι οποίες όμως θα είναι πολύ προσεγμένες σε κορνίζα, καθώς και ένα μεγάλο πρωτότυπο έργο (500x320cm) που θα λειτουργεί στο χώρο ως μια επίπεδη απεικόνιση με αναφορές στην ταυτόχρονη έκθεση στο Stigma Lab.
Ο διάλογος που αναπτύσσεται ανάμεσα στους δυο αυτούς χώρους, καθώς επίσης και το περιεχόμενο των έργων που παρουσιάζονται, εκφράζουν μια αδιάκοπη επιθυμία να δημιουργηθεί μέσω της τέχνης μια γέφυρα ανάμεσα σε κοινωνικές ομάδες σε μια πόλη που «βράζει». Άρα, όντως, είναι το μήνυμα που δίνει τη μορφή ή η μορφή που δίνει το μήνυμα;. H απάντηση του Theopsy είναι σαφής: «Προσπαθώ να δημιουργήσω λίγο χώρο να μπορεί να αναπνεύσει κανείς. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, το μέσο ΕΙΝΑΙ το μύνημα. Προσπαθώ να ανατινάξω το μήνυμα και τη μορφή ώστε να δω τί θα απομείνει για εμάς;!».
Συνεργάτες:
Giorgos Lambropoulos (2monochannels.com)
Agathe Moynot (Graphic Design)
Το μακροχρόνιο φλερτ του Theopsy με την τέχνη του Graffiti και Street Art, ξεκίνησε στο Παρίσι στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Εκεί «έπαιζε» μαζί με τον στενό του φίλο Andre (Monsieur A)ένα εικαστικό κυνηγιτό στους τοίχους της γαλλικής πρωτεύουσας που σημάδεψε την αρχή μιας ανορθόδοξης, αλλά με μεγαλύτερη διαύγεια, προσέγγισης της τέχνης του graffiti.
Τη δεκαετία του 1990 μετακομίζει στην Ελλάδα όπου ταξιδεύει και μένει σε ελληνικά νησιά. Εκεί αρχίζει να δουλεύει γύρω από μια ιδέα «φιλικών προς το περιβάλλον graffiti», χρησιμοποιώντας εφήμερα υλικά όπως λευκή άμμο και ασβέστη. Το 2011 του αποδόθηκε το Αυστραλέζικο βραβείο Τέχνης στην Αρχιτεκτονική (Art in Architecture Australian Award) για ένα τεράστιο έργο-τοιχογραφία ύψους 9 ορόφων στο New Acton, της Camberra. Το μόνιμο αυτό έργο (τοιχογραφία)είναι αντιπροσωπευτικό της πιο πρόσφατης δουλειάς του με μελάνι και χαρακτηρίζεται από την εκπληκτική πυκνότητά του σε μαυρόασπρη οπτική και τις αφηγηματικές καταγραφές του, που αποδίδονται με ύφος που συχνά έχουν ονομάσει ως μετα-συμβολικό και νεο-ρομαντικό. Όπως δηλώνει χαρακτηριστικά ο καλλιτέχνης: « Αυτό που πραγματικά με ενδιέφερε ήταν η δυνατότητα να ταξιδεύω μόνο με δυο πινέλα, να παίρνω το μελάνι μου και να ξεκινάω το «γράψιμο», μια πολυδιάστατη ιστορία σε έναν τεράστιο τοίχο.».
Tο 2012, γοητευμένος από την ιστορική συνέχεια και την απόδοσή της από τα ΜΜΕ, καθώς και από την αισθητική της πολιτικής και κοινωνικής αφήγησης, ξεκινάει την «παραγωγή» αφισών με ένα συγκεκριμένο στυλ που θυμίζει αφίσες προπαγάνδας όμοιες με αυτές που συναντά κανείς στη περιοχή των Εξαρχείων ή άλλες περιοχές με έντονη αναρχική δραστηριότητα. Στα τυπογραφεία της περιοχής των Εξαρχείων παρατηρείται έντονη δραστηριότητα και συχνά πρέπει να τυπώνουν την ίδια μέρα αφίσες με αναρχικό, φασιστικό ή φιλελεύθερο περιεχόμενο.
40 posters by Theopsy @ Stigma Lab και President Hotel.
Ο Theopsy θα παρουσιάσει μια σειρά από 40 αφίσες, εμπνευσμένες από τη μοντέρνα μυθολογία και τα κοινωνικά και πολιτιστικά στερεότυπα. Οι ίδιες πολλαπλές εικόνες και αρχέτυπα παρουσιάζονται την ίδια στιγμή ως υποκείμενοι ψήφοι, εμπορικά στοιχεία, συγκεκριμένες πεποιθήσεις (προπαγάνδα), δίνοντας έτσι έμφαση στην όλη ιδέα της σύγχυσης, της επιπολαιότητας της επιλογής, της αίσθησης εκτάκτου ανάγκης και ρίσκου, όπως επίσης και της επιθυμίας αλλά και της ανικανότητας να υπερβαίνουν ένα κοινωνικό πρότυπο.
Εγκαίνια έκθεσης: Κυριακή 1 Απριλίου 2012 @ Stigma Lab (20.00 - 01.00)
Η έκθεση για παραμείνει ανοιχτή: 1 - 26 Απριλίου. Είσοδος Ελεύθερη.
Stigma Lab, Ανδρέα Μεταξά 4, Εξάρχεια.
Η έκθεση θα λάβει χώρο σε δυο αντίθετα – αν όχι αντιφατικά- σημεία ταυτόχρονα, σε μια πόλη που υποφέρει όλο και περισσότερο από οικονομικό και ταξικό διαχωρισμό.
Stigma Lab:
Η “έδρα” των Ελλήνων καλλιτεχνών Graffiti & Street Art. Ένα υπόγειο στη καρδιά της αναρχικής περιοχής των Εξαρχείων.
Ξενοδοχείο President:
Μια έκθεση στο lobby και ισόγειο του μεγαλόπρεπου ξενοδοχείου President, που λειτουργεί ως σημείο αναφοράς για την «είσοδο» από τα βόρεια προάστια στο κέντρο της πρωτεύουσας.
{vimeo width="469"}38540466{/vimeo}
Πιο συγκεκριμένα στο Stigma Lab:
Όλο το υπόγειο θα μεταμορφωθεί σε ένα ζεστό κουκούλι που θα φιλοξενεί ένα πρωτότυπο έργο, θα είναι «ντυμένο» με αφίσες και θα προβάλλονται animation και ηχητικά εφέ που θα έχει δημιουργήσει ο καλλιτέχνης για τον συγκεκριμένο χώρο. Η γενική αίσθηση που θα γεννιέται θα δίνει - με ένα περίεργο τρόπο - την ίδια στιγμή μηνύματα ξεκάθαρα, δυσνόητα αλλά και ανούσια, όλα χαρακτηριστικά της έννοιας του «χάους» που στιγματίζει από την αρχή της δεκαετίας την ελληνική πρωτεύουσα.
Αντιθέτως στο President:
Στο lobby του ξενοδοχείου θα φιλοξενηθούν οι ίδιες 40 αφίσες, οι οποίες όμως θα είναι πολύ προσεγμένες σε κορνίζα, καθώς και ένα μεγάλο πρωτότυπο έργο (500x320cm) που θα λειτουργεί στο χώρο ως μια επίπεδη απεικόνιση με αναφορές στην ταυτόχρονη έκθεση στο Stigma Lab.
Ο διάλογος που αναπτύσσεται ανάμεσα στους δυο αυτούς χώρους, καθώς επίσης και το περιεχόμενο των έργων που παρουσιάζονται, εκφράζουν μια αδιάκοπη επιθυμία να δημιουργηθεί μέσω της τέχνης μια γέφυρα ανάμεσα σε κοινωνικές ομάδες σε μια πόλη που «βράζει». Άρα, όντως, είναι το μήνυμα που δίνει τη μορφή ή η μορφή που δίνει το μήνυμα;. H απάντηση του Theopsy είναι σαφής: «Προσπαθώ να δημιουργήσω λίγο χώρο να μπορεί να αναπνεύσει κανείς. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, το μέσο ΕΙΝΑΙ το μύνημα. Προσπαθώ να ανατινάξω το μήνυμα και τη μορφή ώστε να δω τί θα απομείνει για εμάς;!».
Συνεργάτες:
Giorgos Lambropoulos (2monochannels.com)
Agathe Moynot (Graphic Design)
Το μακροχρόνιο φλερτ του Theopsy με την τέχνη του Graffiti και Street Art, ξεκίνησε στο Παρίσι στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Εκεί «έπαιζε» μαζί με τον στενό του φίλο Andre (Monsieur A)ένα εικαστικό κυνηγιτό στους τοίχους της γαλλικής πρωτεύουσας που σημάδεψε την αρχή μιας ανορθόδοξης, αλλά με μεγαλύτερη διαύγεια, προσέγγισης της τέχνης του graffiti.
Τη δεκαετία του 1990 μετακομίζει στην Ελλάδα όπου ταξιδεύει και μένει σε ελληνικά νησιά. Εκεί αρχίζει να δουλεύει γύρω από μια ιδέα «φιλικών προς το περιβάλλον graffiti», χρησιμοποιώντας εφήμερα υλικά όπως λευκή άμμο και ασβέστη. Το 2011 του αποδόθηκε το Αυστραλέζικο βραβείο Τέχνης στην Αρχιτεκτονική (Art in Architecture Australian Award) για ένα τεράστιο έργο-τοιχογραφία ύψους 9 ορόφων στο New Acton, της Camberra. Το μόνιμο αυτό έργο (τοιχογραφία)είναι αντιπροσωπευτικό της πιο πρόσφατης δουλειάς του με μελάνι και χαρακτηρίζεται από την εκπληκτική πυκνότητά του σε μαυρόασπρη οπτική και τις αφηγηματικές καταγραφές του, που αποδίδονται με ύφος που συχνά έχουν ονομάσει ως μετα-συμβολικό και νεο-ρομαντικό. Όπως δηλώνει χαρακτηριστικά ο καλλιτέχνης: « Αυτό που πραγματικά με ενδιέφερε ήταν η δυνατότητα να ταξιδεύω μόνο με δυο πινέλα, να παίρνω το μελάνι μου και να ξεκινάω το «γράψιμο», μια πολυδιάστατη ιστορία σε έναν τεράστιο τοίχο.».
Tο 2012, γοητευμένος από την ιστορική συνέχεια και την απόδοσή της από τα ΜΜΕ, καθώς και από την αισθητική της πολιτικής και κοινωνικής αφήγησης, ξεκινάει την «παραγωγή» αφισών με ένα συγκεκριμένο στυλ που θυμίζει αφίσες προπαγάνδας όμοιες με αυτές που συναντά κανείς στη περιοχή των Εξαρχείων ή άλλες περιοχές με έντονη αναρχική δραστηριότητα. Στα τυπογραφεία της περιοχής των Εξαρχείων παρατηρείται έντονη δραστηριότητα και συχνά πρέπει να τυπώνουν την ίδια μέρα αφίσες με αναρχικό, φασιστικό ή φιλελεύθερο περιεχόμενο.
