Μιλήσαμε με την Σάλα Σίμουκα, συγγραφέα των «Κόκκινη σαν το αίμα!», «Λευκή σαν το χιόνι» και «Μαύρη σαν τον έβενο».
Στα πλαίσια της προώθησης των βιβλίων της η Σάλα Σίμουκα βρέθηκε στην χώρα μας , καλεσμένη από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί της , για τα βιβλία της, τον κινηματογράφο και για τους Apocalyptica. Διαβάστε τα όσα ενδιαφέροντα είπε στον Παναγιώτη Λουκά.
Οι αγαπημένοι μου συγγραφείς σαν παιδί ήταν οι Astrid Lindgren και Tove Jansson που μάλιστα ανακάλυψα ότι είναι και ιδιαίτερα δημοφιλής στην Ιαπωνία. Από τα κλασσικά παραμύθια το αγαπημένο μου ήταν το "The Little Mermaid", αλλά δεν μου άρεσε καθόλου η ταινία που φτιάχτηκε. Από τα παραμύθια που έγιναν ταινίες αυτό που μπορώ να το βλέπω συνέχεια είναι το “The Lion King”.Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι όταν βγήκε η ταινία , εγώ και η παρέα μου ήμασταν έφηβοι, αλλά καθόλου δεν μας πτόησε αυτό. Μαζευόμασταν στα σπίτια φίλων και βλέπαμε ξανά και ξανά το “The Lion King”. Ξέρω απ’ έξω κάθε σκηνή, κάθε διάλογο και μπορώ να μιλώ με τις ώρες για την ταινία.
Την ιδέα για τα βιβλία την είχα έξω από ένα βιβλιοπωλείο στην Φρανκφούρτη όπου χάζευα τα εξώφυλλα διαφόρων αστυνομικών βιβλίων. Ξαφνικά μου ήρθαν στο μυαλό οι τίτλοι, «Κόκκινη σαν το αίμα!», «Λευκή σαν το χιόνι» και «Μαύρη σαν τον έβενο» , πριν ακόμα έχω σκεφτεί το οτιδήποτε για την ιστορία. Το μόνο που είχα ήταν οι τίτλοι και ότι με κάποιο τρόπο θα έπρεπε να τα συνδυάσω με την Φινλανδία. Σκέφτηκα, Φινλανδία, χειμώνας, χιόνι και από αυτόν τον συνειρμό προήλθε και το όνομα της Χιονάτης. Μετά από χρόνια βρέθηκα στο ίδιο βιβλιοπωλείο στην Φρανκφούρτη για την παρουσίαση του βιβλίου και σκέφτηκα εκείνη την στιγμή ότι ο κύκλος ολοκληρώθηκε!
Πάντα όταν γράφεται μια τριλογία έχεις τον φόβο ότι μπορεί να πλατειάσει και ειδικότερα στο τέλος το τελευταίο βιβλίο να μην είναι τόσο καλό. Είχα μεγάλη αγωνία και δεν μπορείς να φανταστείς το πώς ένιωσα όταν οι κριτικές για το 3ο βιβλίο ήταν οι καλύτερες που είχα πάρει. Πάντα όταν γράφω ένα βιβλίο , μπορεί να αντιμετωπίσω το λεγόμενο writer’s block. Σε αυτή την περίπτωση, η καλύτερη λύση που σε εμένα λειτούργει είναι να κάνω ένα ταξίδι με σκοπό να ηρεμίσω για να γυρίσω μετά να συνεχίσω. Όταν τα έγραφα , πήγα στην Πράγα και στην Αγία Πετρούπολη και με βοήθησε πάρα πολύ αυτό.
Σε κάθε βιβλίο βάζεις και κάποια προσωπικά σου στοιχεία. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι εγώ με την Χιονάτη ήμαστε τελείως διαφορετικοί χαρακτήρες. Εγώ, στην ηλικία της, ήμουν πολύ κοινωνική , είχα φίλους, έβγαινα έξω, ενώ η Χιονάτη είναι το αντίθετο. Το bullying που υπέστη η Χιονάτη την έκανε πιο δυνατή, αλλά και πιο ευάλωτη ταυτόχρονα, και νομίζω πως αυτός ο συνδυασμός ήταν και μια από τις αιτίες που την έκαναν τόσο αγαπητή σε τόσο πολλούς ανθρώπους. Δεν είχα κάποια συγκεκριμένη κοπέλα στο μυαλό μου όταν έγραφα, αλλά προσπάθησα να συνδυάσω μια σειρά από πρόσωπα που ήταν γύρω μου σε αυτή την ηλικία.
Όταν είχα γράψει το βιβλίο και ειδικά την σκηνή που στεγνώνουν κρεμασμένα ένα σωρό πλυμένα χαρτονομίσματα μετά συνειδητοποίησα ότι κάπου την έχω ξαναδεί αυτή την σκηνή. Υπάρχει σε μια ταινία το “Bound” των Wachowski Brothers ( Matrix). Την είχα δει την ταινία , μου άρεσε πάρα πολύ και μετά από χρόνια , μια σκηνή από εκεί , μπήκε στο βιβλίο μου. Έτσι λειτουργούμε οι συγγραφείς, παρατηρούμε τα πάντα και σκόπιμα ή μη μπορεί κάτι από αυτά να τα χρησιμοποιήσουμε κάποια στιγμή.
Πιστεύω ότι η ιστορία της Χιονάτης σταματάει στο 3ο βιβλίο. Βέβαια υπάρχει ένα μικρό «παράθυρο» επιστροφής, αλλά θα πρέπει να υπάρχει κάποιος ιδιαίτερα σημαντικός λόγος για να επιστρέψει.
Υπάρχουν συζητήσεις για να μεταφερθεί η τριλογία στη σινεμά. Ακόμα είναι νωρίς για να πω το οτιδήποτε. Πιστεύω ότι για να γίνει κάτι πραγματικά καλό , πρέπει να έχεις έναν πολύ καλό σκηνοθέτη και έναν screenwriter που να μπορεί να έχει καταλάβει το νόημα του βιβλίου και να ξέρει ποια «κομμάτια» είναι σημαντικά, ποια θα πρέπει να μεταφερθούν αυτούσια, και ποια μπορούν να αλλάξουν , δίχως να αλλάξει το νόημα του βιβλίου. Δεν έχω προτίμηση εάν το γυρίσει κάποιος Αμερικάνος ή Ευρωπαίος σκηνοθέτης , αλλά εάν είχα την επιλογή θα έλεγα κάποιος Ευρωπαίος. Τώρα δουλεύω πάνω σε μια τηλεοπτική σειρά που είναι βασισμένη σε ένα παλιότερο βιβλίο μου αρχικά για την Φινλανδική τηλεόραση , αλλά εάν έχει επιτυχία, που ξέρεις μπορεί να την δείτε και εδώ.
Το επόμενο βιβλίο που τα γράφω αυτή την περίοδο, είναι για μικρότερα παιδιά, και διαδραματίζεται τόσο στον πραγματικό όσο σε έναν φανταστικό κόσμο. Θεωρώ ότι οι συγγραφείς από την μια δεν πρέπει να «προδίδουν» το κοινό τους , αλλά και από την άλλη να μην μένουν στάσιμοι. Η τριλογία της Χιονάτης είχε γραφτεί με στόχο τους εφήβους, γιατί δεν υπήρχαν αντίστοιχα βιβλία στην χώρα μου για εκείνο το κοινό. Τώρα αποφάσισα να γράψω κάτι για διαφορετικό target group, αλλά που όμως να μπορεί να διαβαστεί και από το προηγούμενο μου κοινό.
Έχω δουλέψει ως μεταφράστρια, ως βιβλιοκριτικός, ως σεναριογράφος για την τηλεόραση κι έχω βγάλει κι ένα λογοτεχνικό περιοδικό για εφήβους. Καθώς η τριλογία της Χιονάτης μεταφράζεται διεθνώς, έχω τη δυνατότητα να συγκεντρωθώ αποκλειστικά στο γράψιμο και να ελπίζω ότι θα μπορέσω να ζήσω μόνο από αυτό.
Στην χώρα μου star είναι ηθοποιοί , τραγουδιστές και πολιτικοί. Εγώ δεν νοιώθω και ούτε είμαι star (γέλια). Οπότε κυκλοφορώ κανονικά στον δρόμο δίχως τον φόβο να μου τραβήξουν φωτογραφίες και όλα τα σχετικά κουτσομπολιά. Εάν έρθει κάποιος και μου πει ότι διάβασε τα βιβλία μου και ότι του άρεσαν ή μέσα από αυτά βρήκε κάποιο κομμάτι του εαυτού του, θα με ευχαριστήσει. Εάν κάποιος έρθει και μου πει , ότι έχει γράψει και αυτός κάτι και θα ήθελε να το διαβάσω για να του πω την γνώμη μου, εκεί νιώθω άβολα και με ευγενικό τρόπο θα του πω όχι. Θα πω την γνώμη μου μόνο για τους πολύ δικούς μου ανθρώπους και όχι για κάποιον άγνωστο.
Ευτυχώς στον χώρο μας η πειρατεία δεν είναι τόσο μεγάλη όσο στις άλλες τέχνες. Αυτό βοηθάει , τουλάχιστον σε έμενα, ότι τα βιβλία βγαίνουν πρώτα στην γλώσσα μου και αργότερα μεταφράζονται σε άλλες γλώσσες. Είναι δύσκολο να φανταστώ ότι κάποιος πχ στην Ιαπωνία θα κάτσει να σκανάρει το βιβλίο στα ιαπωνικά και μετά να το ανεβάσει στο ιντερνέτ. Εάν τα βιβλία μου κυκλοφορούσαν μόνο στα αγγλικά τότε εκεί ίσως να υπήρχε πρόβλημα, αλλά και πάλι όχι όπως στην μουσική ή στον κινηματογράφο.
Φυσικά και γνωρίζω συγκροτήματα όπως οι Him, Nighwish, Apocalyptica. Και να μην τα άκουγα , που τα ακούω, είναι από τα συγκροτήματα που παίζουν συχνά στο ραδιόφωνο! Μου αρέσουν περισσότερο οι Apocalyptica! Μικρή είχα κάνει μαθήματα πιάνου, αλλά τα παράτησα. Εάν θα μου άρεσε να είχα μάθει ένα όργανο, αυτό θα ήταν το σαξόφωνο. Μου αρέσει ο ήχος που βγάζει .
Η Σάλα Σίμουκα είναι συγγραφέας και μεταφράστρια από το Τάμπερε της Φινλανδίας. Έχει γράψει μυθιστορήματα και μια συλλογή διηγημάτων για νέους και έχει μεταφράσει πεζογραφία για νέους και ενηλίκους, παιδικά βιβλία και θεατρικά έργα. Γράφει βιβλιοκριτική σε εφημερίδες και περιοδικά της χώρας της, ενώ εργάζεται και για το λογοτεχνικό περιοδικό για νέους Lukufiilis. To 2013 τιμήθηκε με το βραβείο Τοπέλιους για τα μυθιστορήματά της Jäljellä (Κανένα ίχνος) και Toisaalla (Αλλού). Η Τριλογία της Χιονάτης αποτελεί παγκόσμιο εκδοτικό φαινόμενο που μεταφράζεται σε 40 χώρες.
Το τρίτο βιβλίο με τίτλο Μαύρη σαν τον έβενο θα κυκλοφορήσει τον Μάρτιο του 2015.
