O σχεδιαστής κόμικς και σκιτσογράφος της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ ετοιμάζεται για το Comicdom Con Athens 2023 και μιλάει στο Platform.
Πολλοί από εμάς, εποχές που αγοράζαμε πιο συχνά εφημερίδες, γνωρίσαμε τη δουλειά του Κωνσταντίνου Σκλαβενίτη μέσα από τα σκίτσα του στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ. Από το 2010 μέχρι σήμερα, καθημερινά μας δίνει αιχμηρά και χιουμοριστικά σκίτσα που σε κάνουν να σκεφτείς, σκίτσα επίκαιρα, σκίτσα που σε κάνουν να χαμογελάσεις.
Για κάποιους άλλους, όπως και εγώ, λατρέψαμε τα κόμικς του και ιδιαίτερα τη σειρά «Ανώνυμος ο Αθηναίος: Στη Σκιά της Ακρόπολης», με τον ανώνυμο ήρωα να ζει στην Αρχαία Αθήνα, κουβαλώντας, ταυτόχρονα, όλα τα βάρη και άγχη της σύγχρονης εποχής.
Ο Κωνσταντίνος Σκλαβενίτης θα βρεθεί και φέτος στο μεγάλο φεστιβάλ κόμικς της Αθήνας, Comidcom Con, στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων, στις 12, 13 & 14 Μαΐου. Μία βδομάδα πριν από το Comicdom Con, μίλησε στο Platform για τη δουλειά του στα ΝΕΑ, τα κόμικς και την επιστροφή του στη Λευκάδα. 
-Ξεκινώντας με το σήμερα, πώς σε βρίσκει το 2023; Ετοιμάζεσαι να κυκλοφορήσεις κάποιο νέο βιβλίο κόμικ;
Με βρίσκει σε μια αρκετά δημιουργική φάση και εν μέσω προετοιμασίας για το ComicDom Con 2023 της Αθήνας που πλησιάζει. Θα παρουσιάσω εκεί την καινούργια μου αυτοέκδοση, με τίτλο "the ComixFilm", μια εικονογραφημένη συλλογή με την δική μου ματιά σε αγαπημένες ταινίες, συνέχεια του προηγούμενου "the ComixTape" που έχει πλέον εξαντληθεί.
Φυσικά, θα έχω μαζί μου και παλιότερες δουλειές μου, όπως την τριλογία "Ανώνυμος ο Αθηναίος" που κυκλοφόρησε πέρυσι για πρώτη φορά από τις εκδόσεις Comicdom Press.
-Είσαι σκιτσογράφος στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ από το 2010. Ποιες είναι οι απαιτήσεις μίας τέτοιας δουλειάς; Πρέπει να έχεις πάντα ανοιχτά τα αυτιά σου και στην επικαιρότητα;
Είναι μια δουλειά με πολλές απαιτήσεις καθώς πρέπει κάθε μέρα να είμαι σε εγρήγορση και να έχω ιδέες κάτω από πίεση χρόνου αλλά το απολαμβάνω και προσπαθώ να το εξελίσσω συνεχώς. Μέσα από τα σκίτσα μου προσπαθώ να δίνω το στίγμα της ημέρας με χιούμορ, να σχολιάζω ό,τι με ενοχλεί και να κάνω τον αναγνώστη να χαμογελάσει, να προβληματιστεί ή να δει την πραγματικότητα με μια πιο εύθυμη ματιά.
-Θα έβαζες τον εαυτό σου ανάμεσα στους πολιτικούς γελοιογράφους -και μέσα από τη δουλειά στου στα ΝΕΑ- ή στους σκιτσογράφους / σχεδιαστές κόμικς; Υπάρχει ειδοποιός διαφορά ή μιλάμε για το ίδιο πράγμα;
Θα έλεγα πως μου αρέσει να λέω ιστορίες, είτε αυτές είναι ένα σύντομο πολιτικό / κοινωνικό σχόλιο στην εφημερίδα είτε στριπάκια ή πολυσέλιδα κόμικς. Φυσικά υπάρχουν διαφορές ως προς τον τρόπο που τα αντιμετωπίζω και τα σχεδιάζω, τα χαρακτηριστικά του ύφους μου όμως, η αφαίρεση, το χρώμα και οι φιλοσοφικές αναζητήσεις (με χιούμορ ή χωρίς) είναι πάντα εκεί.
-Γεννήθηκες στη Λευκάδα. Πότε άρχισες να ασχολείσαι με τα κόμικς και πώς αυτό εξελίχθηκε στη συνέχεια;
Από πολύ μικρή ηλικία θυμάμαι να αγοράζω τα περιοδικά της Disney, επηρεασμένος από τα καρτούν που έβλεπα. Στα σχολικά μου χρόνια διάβαζα πολλά κόμικς και από ένα σημείο και μετά ήθελα να φτιάξω τα δικά μου. Σχεδόν τυχαία, λίγο μετά τις σπουδές μου, βρέθηκα για ένα δοκιμαστικό στο Βήμα, το ένα έφερε το άλλο και να ‘μαι, επί σχεδόν μια δεκαπενταετία να δημοσιεύω καθημερινά στα ΝEA!
-Βοήθησαν και οι σπουδές στο Τμήμα Πλαστικών Τεχνών & Επιστημών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων;
Σίγουρα. Στη σχολή, πέρα από την θεωρία και ιστορία της τέχνης, ήρθα σε επαφή και με άλλα παιδιά που είχαμε τα ίδια ενδιαφέροντα και επιτέλους, μπορούσα να ζωγραφίζω όλη μέρα! Υπήρξα τυχερός καθώς ήδη από τότε έκανα εικονογραφήσεις για εκδοτικούς και περιοδικά. Ξεκίνησα να σκιτσάρω πιο εντατικά στο Βήμα και τον Ταχυδρόμο από το 2009.
-Τι κρατάς από τη Λευκάδα; Βλέπουμε ότι την έχεις απεικονίσει πολλές φορές μέσα από βιβλία ("Περπατώντας στην Παλιά Πόλη της Λευκάδας", Fagotto), σκίτσα και εκθέσεις.
Είναι ο τόπος που γεννήθηκα και μεγάλωσα και την έχω συνδέσει με ωραίες αναμνήσεις. Πάντα έβρισκα αφορμές να επιστρέφω και να σχεδιάζω γωνιές της πόλης που αγαπώ και σημεία που περνούν απαρατήρητα από τον κόσμο. Μου αρέσει η πολυχρωμία της, η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της και οι αντιθέσεις της. Τα τελευταία δυο χρόνια επέστρεψα σε μόνιμη βάση και δουλεύω από εδώ, ίσως αυτό φαίνεται με κάποιο τρόπο και στα σκίτσα μου πλέον.
-Βλέποντας στα σκίτσα σου, διακρίνω επιρροές από τα ευρωπαϊκά κόμικς, ίσως και από άλλες μορφές τέχνης (χαρακτική, αρχιτεκτονική), σίγουρα όχι τα αμερικάνικα υπερωικά. Συμφωνείς με αυτό;
Έτσι είναι. Έχω ιδιαίτερη αγάπη στα γαλλοβελγικά και ιταλικά κόμικς και οι επιρροές μου προέρχονται από τον ευρύτερο χώρο της εικονογράφησης. Με τα υπερηρωικά δεν μπορώ να πω ότι έχω ιδιαίτερη επαφή, εκτός από κάποιες ιστορίες του Μπάτμαν που μου αρέσουν πολύ. Δεν τα απορρίπτω, απλώς ίσως δεν έχω αφιερώσει τόσο χρόνο σε αυτά ως αναγνώστης.
-Υπάρχει ένα dream project που κάποια μέρα θα ήθελες να υλοποιήσεις και δεν βρίσκεις τον κατάλληλο χρόνο;
Χμμ… Θα μου άρεσε να σχεδιάσω μια ιστορία νουάρ ή μυστηρίου, είναι κάτι που μου το έχουν ζητήσει κατά καιρούς πολλοί αναγνώστες και φίλοι. Ποιος ξέρει, αν βρω μια καλή ιδέα θα βρω και τον χρόνο πιστεύω για να το κάνω…
-Τι θα έλεγε o Ανώνυμος Αθηναίος για την Αθήνα του σήμερα, την Αθήνα του υπερτουρισμού και των Airbnb;
Αρχικά, θα αναρωτιόταν αν όλος αυτός ο κόσμος έρχεται πράγματι για τουρισμό ή μήπως για να διαπιστώσει από κοντά το πόσο έχουμε καταστρέψει ό,τι θυμίζει τις ένδοξες μέρες αυτής της πόλης. Τουλάχιστον, στην εποχή του υπήρχε και ένα δέντρο για να ξεκουραστείς λίγο στη σκιά του και, κάπου, θυμάται, κυλούσε και ένα ποτάμι…
Επειδή όμως πάντα βλέπει τη θετική πλευρά των πραγμάτων, θα αναλάμβανε τον ρόλο του ξεναγού και θα έδειχνε σε λίγους τυχερούς που θα τον ακολουθούσαν, την αθέατη πλευρά της Αθήνας, τις ομορφιές και τα καλά κρυμμένα μυστικά της.
