Λέξεις όπως «νέγροι» και «ιθαγενείς» πρόκειται να αφαιρεθούν από το έργο της εμβληματικής συγγραφέα των ιστοριών του Ηρακλή Πουαρό και της Miss Marple
Μετά το λογοτεχνικό έργο των Ian Flemming και Roald Dahl, η συνέχεια στις επιμέλειες αφαίρεσης προσβλητικού λεξιλογίου δίνεται στο έργο της θρυλικής Agatha Christie, συγγραφέως των ιστοριών των Ηρακλή Πουαρό και Miss Marple.
Στις νέες εκδόσεις του εκδοτικού οίκου Harper Collins, οι ιστορίες του Ηρακλή Πουαρό και της Miss Marple που γράφτηκαν μεταξύ 1920 και 1976, κυκλοφορούν με επαναδιατυπώσεις ή και με αφαίρεση ολόκληρων αποσπασμάτων, με στόχο να αφαιρεθούν όροι και περιγραφές τις οποίες το σύγχρονο κοινό θεωρεί προσβλητικές και σχετίζονται κυρίως με ζητήματα φυλής.
Η αναθεώρηση αφορά ολόκληρη τη σειρά βιβλίων με ηρωίδα τη Miss Marple, όπως και κάποια από τα μυθιστορήματα με ήρωα τον Πουαρό, που πρόκειται να κυκλοφορήσουν ή έχουν κυκλοφορήσει από το 2020. Οι αλλαγές τις οποίες ανέλαβαν «αναγνώστες ευαισθησίας», είναι ήδη εμφανείς στις νέες ψηφιακές εκδόσεις που διατίθενται στο διαδίκτυο.
Έτσι, από τα βιβλία της Agatha Christie αφαιρέθηκαν αναφορές στην εθνικότητα, σε σημεία που για παράδειγμα ένας χαρακτήρας περιγράφεται ως μαύρος, Εβραίος ή Ρομά, αλλά και εκφράσεις όπως αυτή που θέλει έναν δικαστή να έχει «ινδικό ταμπεραμέντο». Επιπλέον, προβληματικοί όροι, όπως «ανατολίτικος» και «νέγρος», αλλά και η λέξη «ιθαγενείς» αντικαταστάθηκαν.
Το έργο της Agatha Christie δεν είναι η πρώτη φορά ωστόσο που διαμορφώνεται ώστε να μην προσβάλει κοινωνικές ομάδες στη σύγχρονη εποχή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το βιβλίο της από το 1939 με τίτλο Ten Little Niggers (Δέκα Μικροί Νέγροι), το οποίο επανακυκλοφόρησε το 1977 ως And Then There Were None (Και δεν έμεινε κανένας), αφαιρώντας δηλαδή έναν κατεξοχήν ρατσιστικό όρο ο οποίος δεν είχε θέση στην κοινωνία από τότε και έκτοτε.
Το ερώτημα που εγείρεται, ωστόσο, δεν είναι άλλο από το κατά πόσο είναι τελικά σωστό να αφαιρούνται λέξεις, εκφράσεις και χαρακτηρισμοί στα βιβλία που κρίνονται στο σήμερα ως προβληματικές/-οί, που γράφτηκαν όμως δεκαετίες πριν και υπό πολύ διαφορετικές κοινωνικές συνθήκες. Δεν θα ήταν προτιμότερο ένα trigger warning και η διατήρηση του υλικού ως είχε, αναδεικνύοντας μάλιστα όλη την πρόοδο που έχει σημειώσει η ανθρωπότητα έκτοτε ως προς το ξεπέρασμα ρατσιστικών, σεξιστικών και άλλων καταλοίπων; Για να δούμε πόσο θα συνεχιστεί αυτή η πρακτική…
