Τα πιο εμβληματικά καταδικασμένα ρομάντζα
Για όσους δε γουστάρουν τις γλυκανάλατες κομεντί, αλλά προτιμούν να περάσουν τον Άγιο Βαλεντίνο βλέποντας απαισιόδοξα ρομάντζα, σας έχουμε την ιδανική λίστα! Μόλις χωρίσατε; Είστε μία μόνιμα ραγισμένη καρδιά; Παρακάτω σας παρουσιάζουμε τις πιο iconic ταινίες με ανεκπλήρωτους έρωτες, για να βγάλετε τα απωθημένα σας. Spoilers ahead!
La La Land (2016)
Αν και δεν αποτελεί την αγαπημένη μας αντι-ρομαντική ταινία, το «La La Land» έκανε θραύση όταν κυκλοφόρησε το φθινόπωρο του 2016, αφήνοντας τη σφραγίδα του στην κοινή μας συνείδηση. Οι γοητευτικοί Emma Stone και Ryan Gosling, καθώς και τα catchy τραγούδια των Pasek & Paul μονοπώλησαν τις ζωές μας για κάμποσο καιρό, με το «La La Land» να αποτελεί ίσως την λιγότερο απαισιόδοξη ταινία της λίστας μας.
Like Crazy (2011)
Σαν σκοτεινή αντανάκλαση του «La La Land», το «Like Crazy» του Drake Doremus δεν είναι πολύχρωμο, ηλιόλουστο, τραγουδιάρικο και στιλιζαρισμένο -αντιθέτως είναι υποτονικό, προσγειωμένο και γεμάτο μελαγχολία. Ενώ στο «La La Land» η σύντομη μα συναρπαστική σχέση των δύο πρωταγωνιστών τους αφήνει με γλυκόπικρα συναισθήματα, εδώ η μνήμη του στιγμιαίου πάθους κατατρώει τους ήρωές μας και τους διαλύει εκ των έσω, ώσπου στο τέλος δεν τους έχει μείνει απολύτως τίποτα.
Her (2013)
Ρομάντζο στην εποχή των smartphones, προφητικό και ταυτόχρονα φουλ αντιπροσωπευτικό της εποχής του, σουρεαλιστικό και ταυτόχρονα βαθιά πραγματικό, παραπλανητικά τρυφερό και σπαραχτικά σαρδόνιο, το γκροτέσκο ειδύλλιο του Spike Jonze ακολουθεί έναν γλυκούλη Joaquin Phoenix ο οποίος, καταρρακωμένος από τη μοναξιά του, αναπτύσσει μία ερωτική σχέση με το κινητό του. O Jonze εξερευνά τον έρωτα, το χωρισμό, την τεχνολογία, την απομόνωση, την ομορφιά και την ασχήμια -και τελικά, σύσσωμη την αφόρητη, μπερδευτική, αβάσταχτη ανθρώπινη εμπειρία στον 21ο αιώνα.
Portrait of a Lady on Fire (2019)
Απύθμενα ατμοσφαιρικό και οπτικά θεσπέσιο, το «Portrait of a Lady on Fire» μελετά μία σχέση καταδικασμένη από το σύστημα -με τις δύο φλεγόμενες ηρωίδες να αδυνατούν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Μέσα σε ένα κάστρο, πάνω σε ένα λόφο, οι γυναίκες της Sciamma είναι μόνιμα φυλακισμένες και προς στιγμήν ελεύθερες, με την κάμερα να τις ακολουθεί στενά, ενδόμυχα και υπομονετικά -χτίζοντας αργά και σταθερά προς το αναπόφευκτο φινάλε.
Eternal Sunshine of the Spotless Mind (2004)
Πιστό στις δαιδαλώδεις ευαισθησίες του σεναριογράφου Charlie Kaufman και γεμάτο ατμόσφαιρα χάρη στη σκηνοθεσία του Michel Gondry, το «Eternal Sunshine» ακολουθεί έναν έρωτα εκτός τόπου και χρόνου, με ανάποδη σειρά, και τελικά καταλήγει σε ένα αισιόδοξο τέλος που είναι ο,τι πιο απαισιόδοξο έχουμε δει. Διφορούμενο σε όλα του, το «Sunshine» είναι το απόλυτο αντι-αντι-ρομάντζο -και ένα από τα καλύτερα φιλμ της δεκαετίας του 2000.
Casablanca (1942)
O original καταδικασμένος έρωτας, στην καρδιά του Β' Παγκοσμίου, βρίσκει τους Bogart και Bergman αντιμέτωπους με έναν φλεγόμενο κόσμο, ένα καταπιεστικό καθεστώς, και μία σχέση προορισμένη να αποτύχει. «We'll Always Have Paris» ψιθυρίζει ο Rick στην απαρηγόρητη Ilsa, δημιουργώντας τη φράση-σύμβολο κάθε μελαγχολικού χωρισμού.
In the Mood for Love (2000)
Κανένας δεν είναι μεγαλύτερος μάστερ του heartbreak από τον Wong Kar-Wai, με το ονειρικό, απόκοσμο, ολιγόλογο «In the Mood for Love» του 2000 να στέκεται περήφανα στην κορυφή της φιλμογραφίας του. Δύο γείτονες, θύματα απάτης, γυροφέρνουν ο ένας τον άλλο νοιώθοντας αφόρητη έλξη -αλλά τελικά δεν σμίγουν ποτέ, σε μία σειρά από εμβληματικές συναντήσεις που ξεχειλίζουν πόθο, ρομαντισμό και αυτοσυγκράτηση.
