Πιθήκια ενωμένα ποτέ νικημένα!


Με την κυκλοφορία του πολυαναμενόμενου «Kingdom of the Planet of the Apes», το μακροσκελές franchise των Πιθήκων συμπληρώνει φέτος 10 ταινίες -και πάνω από μισό αιώνα ύπαρξης! Ξεκινώντας με την ομώνυμη sci-fi περιπέτεια υψηλού κύρους του 1968, το franchise... «κατρακύλησε» στην καλτίλα για τα επόμενα δέκα χρόνια, πριν πεθάνει και αναστηθεί τρεις δεκαετίες αργότερα από το χέρι του Tim Burton. Τελικά, η δεκαετία του 2010 μας έφερε το ζενίθ της σειράς, με την καλοφτιαγμένη και συναρπαστική τριλογία του Ceasar -και σήμερα, ο μύθος συνεχίζεται με την νεοσύστατη εκδοχή της Disney!

Planet of the Apes (2001)

Μετά από σχεδόν τριάντα χρόνια ανυπαρξίας, το franchise των Πιθήκων επέστρεψε δυναμικά στη μεγάλη οθόνη, κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του Tim Burton -ο οποίος βρισκόταν τότε στην κορυφή της καριέρας του. Δυστυχώς, παρά τα εντυπωσιακά σκηνικά και τις τολμηρές σεναριακές επιλογές, το φιλμ είναι τόσο έντονα αναξιομνημόνευτο, που ούτε η τεράστια εμπορική επιτυχία (αποτελεί ακόμη ένα από τα πιο επικερδή φιλμ του franchise) δεν είναι αρκετή για να το ξεκουνήσει από τον πάτο της λίστας μας. 

Battle for the Planet of the Apes (1973)

Καμία από τις οriginal ταινίες των πιθήκων δεν είναι εντελώς μπανάλ, αλλά το «Battle» είναι σίγουρα το πιο αδιάφορο φιλμ της αυθεντικής σειράς. Με το budget να κατρακυλάει και τα σκηνικά να έχουν χάσει τη λάμψη τους, το φιλμ εξιστορεί την τελευταία μάχη ανάμεσα σε ανθρώπους και πιθήκους, αλλά καταλήγει να κουράζει τον θεατή. Ευτυχώς, η συγκεκριμένη ταινία επρόκειτο να εμπνεύσει (σχεδόν) ολόκληρη την εξαιρετική τριλογία του Ceasar στα 2010s.

Beneath the Planet of the Apes (1970)

Μετά την καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία του πρώτου φιλμ, το franchise έκανε απότομη στροφή στο camp, με τον Charlton Heston σε δευτερεύοντα ρόλο, τον James Franciscus να τον αντικαθιστά, και ενα σωρό μπούρδες (από πολεμοχαρείς γορίλες μέχρι υποχθόνιους μεταλλαγμένους με τηλεπάθεια) να κάνουν την εμφάνισή τους. Παρά την απύθμενη καλτίλα, το φιλμ αποτελεί ξεχασμένο κομμάτι της «Apes» μυθολογίας -αλλά ευτυχώς, το χαρακτηριστικό twist ending (σήμα κατατεθέν της συγκεκριμένης σειράς) εκτροχιάζει την ιστορία σε ακόμη πιο συναρπαστικά sci-fi μονοπάτια.

Conquest of the Planet of the Apes (1972)

Ακολουθώντας την κακοποίηση, την ριζοσπαστικοποίηση και τελικά, την επανάσταση του Ceasar και της παρέας του, το concept του «Conquest» είναι συναρπαστικό -αλλά το αποτέλεσμα είναι υπερβολικά φιλόδοξο για ένα franchise που είχε ήδη αρχίσει να χάνει στροφές. Παρ' όλα αυτά, η κατανυκτική ατμόσφαιρα και οι βρωμερές αστικές τοποθεσίες κάνουν το συγκεκριμένο φιλμ να ξεχωρίζει, και έδωσαν έμπνευση στον Rupert Wyatt ώστε να επανεκιννήσει το franchise 40 ολόκληρα χρόνια αργότερα.

Kingdom of the Planet of the Apes (2024)

Με την πιο πρόσφατη ταινία της σειράς (που μόλις κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους), η Disney επιχειρεί να επανεκινήσσει το franchise, παραμένοντας στον κόσμο του Ceasar αλλά μεταπηδώντας 300 χρόνια στο μέλλον. Αντί όμως να αδράξουν την ευκαιρία και να απομακρυνθούν από τη σοβαροφάνεια των προηγούμενων φιλμ, οι δημιουργοί του «Kingdom» αρκούνται στο να αναπαράγουν το ύφος και τα σενάρια του παρελθόντος -κουράζοντας έτσι και βαραίνοντας το σύγχρονο πιθηκοέπος.

Dawn of the Planet of the Apes (2014)

Στα 2010s, η Fox ανέστησε το franchise δημιουργώντας μία απρόσμενα καλογραμμένη, σκεπτόμενη και δραματική τριλογία. Σαν σύνολο, η τριλογία είναι εξαιρετική, αλλά το δεύτερο επεισόδιο αποτελεί με διαφορά το πιο αδύναμο της σειράς, ακολουθώντας τον Ceasar σε μία τυπική περιπέτεια που αντηχεί περισσότερο σαν filler, παρά σαν απαραίτητο κομμάτι του πιθηκομύθου.

Escape from the Planet of the Apes (1971)

Με το budget του franchise να κατρακυλάει, η ιστορία μεταφέρεται από το βαθύ μέλλον στη σύγχρονη αμερική, στην πιο εύθυμη, ίσως, ταινία της λίστας μας. Roddy McDowall και Kim Hunter (οι MVP της original πενταλογίας) σηκώνουν στους ώμους τους το φιλμ, εμπλεκόμενοι σε μια σειρά από χαζοβιόλικες περιπέτειες αλά «Star Trek 4» -και τελικά, το αναπάντεχα σκοτεινό twist ending εκτοξεύει το «Escape» (σχεδόν) στην κορυφή της αρχικής σειράς. 

Rise of the Planet of the Apes (2011)

Αναπάντεχα συναρπαστικό, ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό, τεχνικά εντυπωσιακότατο, το «Rise» του 2011 εξέπληξε το παγκόσμιο κοινό ανασταίνοντας μία σειρά που έμοιαζε πλέον ξεπερασμένη. Ο Ceasar του Andy Serkis κάνει το ντεμπούτο του, τα πιθήκια ψηφιοποιούνται για πρώτη φορά, και η σύγχρονη ιστορία των Πιθήκων ξεκινάει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

War for the Planet of the Apes (2017)

Η τριλογία του Ceasar κλείνει με το πιο σκυνθρωπό, σοβαρό, τολμηρό και καλοφτιαγμένο φιλμ της λίστας μας. Υψηλή τέχνη μεταμφιεσμένη σε blockbuster διασκέδαση, το «War» είναι μία υπέροχη πολεμική ταινία και μία μελέτη της ανθρώπινης κατάστασης που συγκινεί και συναρπάζει.

Planet of the Apes (1968)

Μπορεί η σύγχρονη τριλογία του Ceasar να αποτελεί την πιο καλογραμμένη και πολυεπίπεδη περίοδo του franchise, τίποτα ωστόσο δεν ξεπερνάει την '60s καλτίλα και την πολύχρωμη ταυτότητα του αυθεντικού φιλμ. Ένας ημίγυμνος Charlton Heston τρέχει πάνω κάτω σε πρώιμα sci-fi σκηνικά, με τα κοστούμια του John Chambers να αφήνουν ιστορία, και το twist ending να σημαδεύει για πάντα την ποπ κουλτούρα.