Ο παρανοϊκός δολοφόνος του Γουινσκόνσιν που έφτιαχνε μάσκες και λαμπατέρ από ανθρώπινο δέρμα.
Ο Εντ Γκέιν μπορεί να μην ήταν είναι υπεύθυνος για τη δολοφονία πολλών ανθρώπων, ομολόγησε για δύο φόνους, καταδικάστηκε για έναν, αλλά υπάρχουν υποψίες για άλλους επτά, αλλά η φήμη του ξεπερνάει κατά πολύ αντίστοιχους «συναδέλφους» του serial killers που έδρασαν αργότερα και τα θύματά τους ήταν πολλαπλάσια.
Κάποιοι δεν τον τοποθετούν καν στην κατηγορία των κατά συρροή δολοφόνων. Ελάχιστη σημασία έχει αυτό μπροστά στον πόνο που φέρνουν στις οικογένειες των θυμάτων και των ίδιων των θυμάτων που έχασαν τη ζωή τους από τα χέρια τους.
Ο Εντ Γκέιν γεννήθηκε σαν Έντουαρντ Θίοντορ Γκέιν στην πόλη Λα Κρος του Γουινσκόνσιν το 1906 και ήταν ο μικρότερος από τα δύο αδέλφια της οικογένειας. Η μητέρα του, Αγκούστα, υπήρξε φανατική θρησκευόμενη και θεωρούσε το ποτό και τις γυναίκες «όργανα του διαβόλου», ενώ ο πατέρας του, Τζωρτζ, ήταν αλκοολικός και δεν μπορούσε να κρατήσει μία σταθερή δουλειά. Το 1915, η οικογένεια μετακομίζει σε μία μεγάλη φάρμα στο Πλέινφιλντ του Γουινσκόνσιν, όταν ο Εντ ήταν 9 χρονών. Στην απομονωμένη μεγάλη φάρμα ξεκίνησε και η προσωπική απομόνωση του μικρού Εντ που σπάνια έβγαινε εκτός αυτής, μόνο για να πάει στο σχολείο.
Κατά τη διάρκεια του ’40, ο Εντ Γκέιν έχασε όλη του την οικογένεια μέσα σε λίγα χρόνια. Όλοι τους έφυγαν από τη ζωή κάτω από φαινομενικά φυσικά αίτια. Ο πατέρας του το 1940 από ανακοπή, από την ίδια αιτία – μετά από πυρκαγιά στη φάρμα - ο αδελφός του, Χένρι, το 1944, ήταν μόλις 42 χρονών, ενώ ένα χρόνο αργότερα, το 1945, πεθαίνει από εγκεφαλικό η μητέρα του. Αρκετά περίεργη συγκυρία, σίγουρα δραματική, με τις αρχές να μη βρίσκουν κάτι ύποπτο στις συγκεκριμένες περιπτώσεις θανάτων στην ίδια οικογένεια.
Ο Εντ μένει εντελώς μόνος του και αρχίζει σταδιακά να βυθίζεται στην παράνοια. Το σπίτι μένει παρατημένο, σε άθλια κατάσταση, εκτός από κάποια δωμάτια που τα κρατάει καθαρά, όπως αυτό της μητέρας του. Τα περισσότερα παράθυρα τα έχει κλείσει με ξύλα για να μην μπαίνει καθόλου φως. Βγάζει τα προς το ζην δουλεύοντας περιστασιακά στο δήμο, φτιάχνοντας δρόμους και κόβοντας χόρτα, ενώ πούλησε και ένα μεγάλο μέρος της έκτασης που κατείχε.
Στις 16 Νοεμβρίου 1957 εξαφανίζεται μυστηριωδώς η 58χρονη Μπερνίς Γουόρντεν από το μαγαζί με εργαλεία και σιδηρικά στο Πλέινφιλντ στο οποίο δούλευε, ενώ λείπει η ταμειακή μηχανή και κηλίδες αίματος υπάρχουν στο πάτωμα. Δεν είναι η μοναδική εξαφάνιση στο Πλέινφιλντ και στην ευρύτερη περιοχή τα τελευταία χρόνια.
Η περίεργη και αλλόκοτη συμπεριφορά του Εντ Γκέιν κινεί τις υποψίες του γιου της Μπερνίς, αστυνομικού Φρανκ Γουόρντεν, πόσο μάλλον όταν βλέπει ότι η τελευταία απόδειξη που έχει κοπεί είναι για ένα γαλόνι αντιψυκτικό το οποίο είχε παραγγείλει την προηγούμενη μέρα ο Γκέιν. Το ίδιο απόγευμα συλλαμβάνεται ο Εντ Γκέιν και οι αρχές κατευθύνονται προς τη φάρμα του. Πού να ήξεραν τι θα αντικρίσουν. Οι πύλες της κολάσεως ανοίγουν μπροστά από τα μάτια τους.
Το θέαμα του ακέφαλου σώματος της Μπερνίς Γουόρντεν, κρεμασμένο ανάποδα από το ταβάνι, τους κόβει την ανάσα. Είχε χάσει τη ζωή της από πυροβολισμό. Γρήγορα, θα συνειδητοποιήσουν ότι βρίσκονται μέσα στο «σπίτι της φρίκης», βρίσκοντας διάφορα «ενθύμια» και αντικείμενα σε κάθε γωνιά του σπιτιού: Ανθρώπινα κόκκαλα, κρανία και γεννητικά όργανα, μάσκες, κολάν, κορσέδες και λαμπατέρ φτιαγμένα από ανθρώπινο δέρμα, μπολάκια από κρανία, και άλλα μακάβρια ευρήματα, μαζί με το κρανίο και διάφορα μέρη από το σώμα της 54χρονης Μαίρη Χόγκαν που είχε εξαφανιστεί πριν από τρία χρόνια.
Μέσα από την ανάκριση, ο Εντ Γκέιν ομολόγησε για τις δολοφονίες των Μπερνίς Γουόρντεν και Μαίρη Χόγκαν και ότι τα υπόλοιπα σώματα προήλθαν από τις επισκέψεις του στα νεκροταφεία της περιοχής, ξεθάβοντας πτώματα που είχαν πρόσφατα ταφεί. Αυτή η «συνήθεια» ξεκίνησε, σύμφωνα με τα δικά του λόγια, από το 1947, δύο χρόνια από τη στιγμή που έχασε και τη μητέρα του και ξεκινούσε η «κάθοδος στο σκοτάδι και την τρέλα».
Υπήρξαν υποψίες ότι ο Εντ Γκέιν βρισκόταν πίσω από περισσότερες δολοφονίες και εξαφανίσεις, όπως και για το θάνατο του αδελφού του, αλλά οι αρχές δεν βρήκαν τα στοιχεία εκείνα για να του προσάψουν νέες κατηγορίες και θύματα. Δικάζεται μόνο για τη δολοφονία της Μπερνίς Γουόρντεν, ομολογεί για τη δολοφονία της Μαίρη Χόγκαν, ενώ για περισσότερα από δέκα χρόνια απέφυγε τη δίκη λόγω σχιζοφρένειας και αδυναμίας να σταθεί στο δικαστήριο.
Ο Εντ Γκέιν θα περάσει το υπόλοιπο της ζωής του σε μία ψυχιατρική κλινική υψίστης ασφαλείας. Θα πεθάνει στις 26 Ιουλίου 1984 σε ηλικία 77 χρονών από καρκίνο στον πνεύμονα. Ένα χρόνο μετά από τη σύλληψή του το 1957, το σπίτι του καίγεται μετά από πυρκαγιά που ξέσπασε σε διπλανή έκταση. Οι αρχές λένε ότι ήταν ατύχημα, αλλά όλοι πρέπει να ένιωσαν ανακουφισμένοι που εξαφανίστηκε κάθε τι που θα τους θύμιζε τον απόμακρο γείτονα.
Δεκάδες ταινίες, σειρές, ντοκιμαντέρ και βιβλία, ακόμα και ένα τηλεοπτικό μιούζικαλ, έχουν κυκλοφορήσει και αντλούν έμπνευση από τη ζωή και τις ειδεχθείς πράξεις του Εντ Γκέιν. Με αυτό θα ασχοληθούμε στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος.
