H αποδοχή ότι για κάποιο διάστημα θα ζεις μαζί τους (ξανά) είναι το εισιτήριο για να ρυθμίσεις κάπως καλύτερα τα νεύρα σου
Κι όμως η σκηνή που απέφευγες πέντε χρόνια να παίξεις στο μυαλό σου καθώς μόνο θλίψη σου έφερνε ήρθε, δηλαδή η ώρα να αποδεσμεύεις το σπίτι που φιλοξένησε όλα τα ουρλιαχτά όταν έβλεπες περασμένα μαθήματα, τα κλάματα μαζί με τις κολλητές σου στις απογοητεύσεις σας, τις αξέχαστες νύχτες που διοργάνωνες πάρτυ μέσα στην εξεταστική. Κι όσο εσύ συνειδητοποιείς με τον καιρό ότι η πιο κλισέ ατάκα του κόσμου πως «όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν», βρίσκεσαι ήδη με το ένα πόδι πίσω, στο πατρικό σου σπίτι. Έχει ήδη περάσει ο πρώτος μήνας και σκέφτεσαι ότι τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν πιο τρομακτικά, όμως βλέπεις κι εσύ ότι χειροτερεύουν και οι σχέσεις με τους δικούς σου επιεικώς μπορούν να χαρακτηριστούν πια ως τεταμένες.
Ίσως είναι το μοναδικό φυσιολογικό μέσα στο 2021 η επιστροφή σου στο σπίτι να μη συνοδεύεται από γέλια, χαρές και τρομερές καταστάσεις
Μπορεί τις πρώτες μέρες να ένιωσες πως βρήκες τη θαλπωρή που είχες στερηθεί σε ένα βαθμό όσο σπούδαζες στα Γιάννενα αφού δεν κατάφερες ούτε μέσα σε τέσσερα χρόνια να πετύχεις τη μπεσαμέλ της μητέρας σου, μπορεί να βρήκες ξανά την χαμένη άνεση των έτοιμων σιδερωμένων ρούχων, όμως έχασες όλα τα υπόλοιπα. Είναι σχεδόν αναπόφευκτο να μην χάσεις, για τον πρώτο καιρό τουλάχιστον, την ησυχία σου αφού ήδη βλέπεις ότι μπήκες για δεύτερη φορά στη ζωή σου και κάπως άγαρμπα σε ρυθμούς που μόνο δικοί σου δεν είναι και σε γυρίζουν πολλά χρόνια πίσω, τότε που έκανες πρωινές κοπάνες στο Λύκειο. Υπάρχουν tips όμως που μπορείς να ακολουθήσεις αν θες να βγεις κερδισμένος χωρίς να φτάσεις σε σημείο να υπογράψεις περιοριστικά μέτρα ώστε να μην μπορούν να περνούν από το δωμάτιό σου οι γονείς σου.
Αρχικά, μπορείς να αρχίσεις να «ξεφεύγεις» για όσο καιρό είσαι καταδικασμένος να περνάς τις περισσότερες ώρες σπίτι σου λόγω των περιοριστικών μέτρων.
Αυτό μπορεί να είναι είτε να ολοκληρώσεις τα Γερμανικά που άφησες στη μέση, είτε να κάνεις ξανά εγγραφή στα μαθήματα φωτογραφίας που ποτέ δε παρακολούθησες στο Πανεπιστήμιο καθώς τις Παρασκευές προτιμούσες να πίνεις μπύρες με τη παρέα σου παρά να επισκέπτεσαι σκοτεινούς θαλάμους. Μπορείς ακόμη να συνεχίσεις το ποδήλατο που επίσης παράτησες καθώς τέσσερα χρόνια το πιο κοντινό σε άθληση ήταν να πετύχεις την τέλεια φωτογραφία για το Instagram, έχοντας γίνει τόξο, για να βγάλεις το μπέργκερ από όλες τις γωνίες.
Στα ακόμα πιο βαθιά βήματα για να κερδίσεις ξανά τη χαμένη σου γαλήνη είναι «να το συζητήσεις». Όσο δείχνεις απόμακρος/η από τους δικούς σου, τόσο επιβαρύνεις τη θέση σου αφού θα σε πυροβολούν με ερωτήσεις συνεχώς για το τι σου συμβαίνει. Ίσως η αποδοχή από πλευράς σου ότι για κάποιο διάστημα θα ζεις μαζί τους (ξανά) να είναι το εισιτήριο για να ρυθμίσεις κάπως καλύτερα τα νεύρα σου. Στο μεταξύ ιδανικό σενάριο για εσένα θα ήταν να αρχίσεις να ψάχνεις στην αναζήτηση όλες τις διαθέσιμες θέσεις εργασίας. Ιδανικά σε άλλη πόλη. Έτσι, ίσως βρείτε οριστικά τις χαμένες σας ισορροπίες. Στις άμεσες μα λιγότερο δραστικές λύσεις, είναι το να αρχίσεις να εγκλιματίζεσαι ξανά στη πόλη σου, σε ομάδες, δραστηριότητες ή στέκια. Μπορεί να ακούγεται τρομακτικό στην ιδέα ότι όλο αυτό θα μοιάζει με reunion με παλιούς-χαμένους φίλους, όμως μπορεί να έχουν ανανεωθεί οι ομάδες. Δεν χάνεις κάτι να το δοκιμάσεις.
