Μας μιλάει για την Feelform που σκοπεύει αρχικά να παράγει εκπαιδευτικό υλικό για τυφλούς, καθώς και τρισδιάστατους χάρτες πόλεων για προσανατολισμό στην πόλη.
Είναι γνωστό ότι η Αθήνα δεν είναι η καλύτερη πόλη για να ζουν πολίτες που έχουν κάποια ειδική ανάγκη. Για παράδειγμα δεν είναι καθόλου φιλική προς άτομα με προβλήματα όρασης. Το μετρό Αθηνών δεν διαθέτει οδηγό τυφλών, braille σημάνσεις και δεν διαθέτει ανάγλυφο χάρτη των επιμέρους στάσεων αλλά και του γενικότερου συστήματος. Η Feelform χρησιμοποιεί την τρισδιάστατη εκτύπωση προκειμένου να παρέχει κατάλληλα εκπαιδευτικά εργαλεία για μη βλέποντες και οργανισμούς εκπαίδευσης που δεν παρέχονται αυτή την στιγμή από την αγορά. Σε συνεργασία με οργανισμούς για τους μη βλέποντες σχεδιάζουν, οργανώνουν, προμηθεύονται και υλοποιούν την 3D τεχνολογία προκειμένου να δώσουνε την δυνατότητα για ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση αλλά και στην καθημερινή ζωή. Για την Feelform μιλήσαμε με τον Δημήτρη Βόγια. Διαβάστε τα όσα ενδιαφέροντα είπε στον Παναγιώτη Λουκά.
To ερέθισμα για την ίδρυση της επιχείρησης ήταν μία μέρα στο μετρό, στάση ακρόπολη όπου ένα άτομο με προβλήματα όρασης ζήτησε την βοήθειά μου για να πάρει τον σωστό συρμό μετρό. Τότε ήταν που αντιλήφθηκα ότι το μετρό Αθηνών, ένα έργο εκατομμυρίων δεν είχε κανένα σύστημα πρόσβασης για τα άτομα με προβλήματα όρασης εκτός από τις ηχητικές ανακοινώσεις των στάσεων. Το μετρό Αθηνών δεν διαθέτει οδηγό τυφλών, braille σημάνσεις και δεν διαθέτει ανάγλυφο χάρτη των επιμέρους στάσεων αλλά και του γενικότερου συστήματος. Εκείνο τον καιρό ασχολούμουν με τους τρισδιάστατους εκτυπωτές και σκέφτηκα πως θα ήταν πολύ φθηνότερο να κατασκευάζονταν οι χάρτες με την χρήση τρισδιάστατου εκτυπωτή. Έτσι μου μπήκε το μικρόβιο να ασχοληθώ με το πως θα μπορούσε η χρήση της τεχνολογίας της τρισδιάστατης εκτύπωσης να χρησιμοποιηθεί για την βελτίωση της ζωής των τυφλών.
Θέλουμε να αναφέρουμε αρχικά πως σκοπεύουμε να παράγουμε εκπαιδευτικό υλικό για τυφλούς (χάρτες, αρχιτεκτονική, διάστημα κτλ) καθώς και τρισδιάστατους χάρτες πόλεων για προσανατολισμό στην πόλη. Απευθυνόμαστε σε όλους όσους έχουν απώλεια όρασης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, στις οικογένειές τους, σε εκπαιδευτές που εργάζονται πάνω στην εκπαίδευση τυφλών καθώς και σε συλλόγους και οργανισμούς που ασχολούνται με τα άτομα με απώλεια όρασης. Το όφελος που έχουν από τις υπηρεσίες είναι αφενός η παραγωγή εξειδικευμένων εκπαιδευτικών εργαλείων τα οποία θα μπορούν να εξατομικεύονται ανάλογα με την συγκεκριμένη ανάγκη εκπαιδευτή και εκπαιδευόμενου, αφετέρου η παραγωγή με το χαμηλότερο δυνατό κόστος. Με την χρήση τρισδιάστατης εκτύπωσης αλλά και με την χρήση ανοιχτών (open source) εργαλείων μπορούμε σήμερα να ρίξουμε πολύ το κόστος παραγωγής του εκπαιδευτικού υλικού καθώς και να το καταστήσουμε διαθέσιμο αφού πολλές φορές δεν υπάρχει το καν στην αγορά. Με άλλα λόγια το όφελος είναι στην τιμή αλλά και στην διαθεσιμότητα.
Οι στόχοι μας είναι να καταστήσουμε την Feelform βιώσιμη προκειμένου να μπορούμε να παράγουμε όσο το δυνατόν περισσότερο και να μπορέσουμε να δώσουμε όλη την ενέργεια και τον χρόνο μας στην ανάπτυξη ενός μικρού καινοτόμου εργοστασίου το οποίο θα μπορεί να σχεδιάζει και να παράγει εκπαιδευτικό υλικό για όλο τον κόσμο. Το όραμά μας είναι να μπορούμε να ρίξουμε το κόστος της παραγωγής εκπαιδευτικού υλικού και χαρτών για τυφλούς τόσο πολύ ώστε το κόστος να μην αποτελεί εμπόδιο για την πραγματοποίηση κανενός στόχου που θα έχουν θέσει τα άτομα με προβλήματα όρασης.
Η απόσταση πιστεύω έχει εκμηδενιστεί για την οργάνωση της εργασίας μεταξύ των διαφορετικών μελών μια επιχείρησης. Δεν αναφέρομαι φυσικά στο mail καθώς πιστεύω πως έχει φτάσει στο τέλος της ζωής του. Εργαλεία όπως το Slack και το Asana και άλλα εργαλεία στο cloud κάνουν την ζωή εύκολη για συνεργασία από απόσταση αλλά αυξάνουν και την παραγωγικότητα μικρών και μεγάλων ομάδων. Η αλήθεια είναι πάντως ότι η προσωπική επαφή δεν μπορεί να αντικατασταθεί από κανένα πρόγραμμα προς το παρών.
Η γνώμη μου όσο αφορά την γραφειοκρατία είναι ότι δεν είναι περισσότερη από άλλα κράτη όσο αφορά τους περιορισμούς και τις απαιτήσεις που έχει. Το πρόβλημα με την ελληνική γραφειοκρατία είναι πως είναι χαοτική και πως δεν εκτιμά καθόλου τον χρόνο των επιχειρήσεων. Και ο χρόνος είναι χρήμα. Απλές διαδικασίες που θα μπορούσαν να γίνονται διαδικτυακά απαιτούν πολύ χρόνο από τους Έλληνες επιχειρηματίες με παράλογες απαιτήσεις και χωρίς διασύνδεση των ελληνικών δημόσιων υπηρεσιών. Την ίδια στιγμή που ο Έλληνας επιχειρηματίας περιμένει στην ουρά για να κάνει κάτι πολύ απλό κάποιος άλλος ανταγωνιστής του στο εξωτερικό παράγει. Επίσης η φορολογία των επιχειρήσεων ποσοστιαία δεν διαφέρει σημαντικά από άλλα Ευρωπαϊκά κράτη (αν και υψηλό για το επίπεδο παραγωγικότητας των Ελληνικών επιχειρήσεων και αποτρεπτικό για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας), όμως το γεγονός ότι αλλάζει κάθε λίγο και λιγάκι, με έκτακτες εισφορές αποτρέπει το σωστό μακροπρόθεσμο σχεδιασμό των επιχειρήσεων. Εκεί είναι το πρόβλημα. Τέλος ιδιαίτερα σημαντικό για τις Ελληνικές επιχειρήσεις ειδικά τις μικρομεσαίες είναι οι ασφαλιστικές εισφορές (φορολογία επί της εργασίας) καθώς και η ευκολία εξαγωγών και εισαγωγών.
Ως σύγχρονες προκλήσεις για τις επιχειρήσεις θεωρώ ότι είναι να επιβιώσουν σε ένα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό περιβάλλον. Αυτή την στιγμή συμβαίνει κάτι εντυπωσιακό στον πλανήτη καθώς ζούμε τις επιπτώσεις της εποχής της πληροφορίας. Μία επιχείρηση μπορεί να προσλάβει άτομα με ειδικές γνώσεις (όπως για παράδειγμα graphic designers ή developers) από οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη και την ίδια στιγμή μπορεί να απευθύνει το προϊόν της σε όλο τον κόσμο από την έναρξη της λειτουργίας της. Εκεί που η αγορά ήταν η γειτονιά σου και η πόλη σου τώρα είναι σχεδόν ολόκληρος ο κόσμος. Αυτό σημαίνει απίστευτες ευκαιρίες για ανάπτυξη αλλά και μεγάλο ανταγωνισμό. Τέλος distruptive επιχειρήσεις αλλάζουν ολόκληρες βιομηχανίες. Δείτε για παράδειγμα τι γίνεται με την βιομηχανία ξενοδοχείων από την είσοδο του Airbnb στην αγορά. Άρα η ικανότητα για προσαρμογή και η ευελιξία των επιχειρήσεων στην εποχή μας θα κρίνουν την δυνατότητα επιβίωσης και ανάπτυξης.
Όσο αφορά το πρότζεκτ του Feelform αυτό που θα άλλαζα θα ήταν χτίσω την ομάδα από την αρχή. Στην αρχή το πρότζεκτ ήταν αυτό που λένε one man show. Στην συνέχεια όμως η πραγματικότητα επέφερε την ανάγκη να μοιραστούν οι ρόλοι σε άλλα άτομα που είχαν διάθεση και κουράγιο να ασχοληθούν με την δημιουργία μιας συμπαγούς αλλά ευέλικτης ομάδας που θα αναλάμβανε και θα εκτελούσε διαφορετικούς ρόλους. Καμία προσπάθεια δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς ομάδα και είναι κάτι που στην Ελλάδα μας λείπει. Θα έλεγα ότι είναι ίσως το μοναδικό μειονέκτημά μας. Όλοι θέλουν να είναι αρχηγοί είτε αυτό είναι μια επιχείρηση, ένα κόμμα ή ένα κυριακάτικο ψήσιμό. Χρειάζεται να μάθουμε να δουλεύομε ομαδικά και αυτό είναι κάτι που μπορεί να διδαχτεί στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο.
Η κρίση δημιουργεί ευκαιρίες καθώς επιτρέπει σε disruptive επιχειρήσεις με νέα μοντέλα ή νέα προϊόντα να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουν μέχρι στιγμής οι επιχειρήσεις. Πάρτε για παράδειγμα την αγορά της μπύρας η οποία προ κρίσης ήταν ιδιαίτερα μονοπωλιακή. Η κρίση, με την αλλαγή του τρόπου σκέψης των καταναλωτών έδωσε την ευκαιρία στις μικροζυθοποιίες να δραστηριοποιηθούν και να πετύχουν. Ίσως το καλύτερο παράδειγμα πως η κρίση επιτρέπει σε αυτούς που καινοτομούν να πετύχουν είναι ο συνεταιρισμός ΘεσΓαλα όπου καινοτόμησε στο μοντέλο παροχής του προϊόντος στην αγορά, εκμεταλλεύτηκε την ανάγκη λόγω κρίσης των καταναλωτών για φθηνότερο γάλα και πέτυχε κάτι το εξαιρετικό. Όσο αφορά αυτόν που βγαίνει τώρα στην αγορά εργασίας, η συμβουλή μου είναι να δουλέψει σε οποιαδήποτε δουλειά ακόμα και αν ο μισθός είναι χαμηλός. Ο χώρος εργασίας είναι το καλύτερο πανεπιστήμιο και είναι καλύτερο να χτίζεις εμπειρία από το να περιμένεις την τέλεια δουλειά.
https://www.facebook.com/feelform3d
{youtube}ujkeNdDcBzs{/youtube}
