Ο Σουηδός αθλητής που πιάστηκε ντοπαρισμένος για δυο μπύρες, η σκοποβολή σε ζωντανά περιστέρια σαν ολυμπιακό αγώνισμα, οι δίδυμες δρομείς που αντάλλαξαν θέσεις και άλλες απίθανες ιστορίες μέσα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Οι 33οι Θερινοί Αγώνες 2024 στο Παρίσι ξεκίνησαν και όλοι μας παρακολουθούμε με μεγάλο ενδιαφέρον τις προσπάθειες χιλιάδων αθλητών από όλο τον κόσμο (ή σχεδόν από όλο τον κόσμο).
Από τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 στην Αθήνα μέχρι και τους πιο πρόσφατους, έχουμε βρεθεί μπροστά σε ασυνήθιστες ιστορίες, κάποιες έχουν να κάνουν με τον άνθρωπο, άλλες με τους αθλητικούς κανόνες της εποχής που σήμερα φαίνονται ξεπερασμένοι και παράξενοι. Θυμόμαστε 10 από αυτές τις απίθανες ιστορίες.
Σκοποβολή σε ζωντανά περιστέρια
Οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1900, γνωστοί ως οι Αγώνες της 2ης Ολυμπιάδας, πραγματοποιήθηκαν στο Παρίσι. Για πρώτη και τελευταία φορά οι «αθλητές» (αν μπορείς να τους αποκαλέσεις έτσι) διαγωνίσθηκαν στο «αγώνισμα» σκοποβολής σε ζωντανά περιστέρια. Αν δεν πετύχαινες ένα περιστέρι με το όπλο για δύο φορές σερί, έβγαινες εκτός παιχνιδιού και διεκδίκησης μεταλλίου. Ο Βέλγος Λεόν ντε Λουντέν πέτυχε-σκότωσε 21 περιστέρια και κέρδισε το χρυσό μετάλλιο της ντροπής.
Στην Αθήνα δεν έχω φίλους μόνο γνωστούς
O Νιλ Χόραν, ένας Ιρλανδός πρώην ιερέας, ντυμένος στα παραδοσιακά χρώματα και ρούχα της χώρας του, εισβάλει στο δρόμο και βγάζει εκτός τον Βραζιλιάνο δρομέα Βαλντερέι ντε Λιμα που εκείνη τη στιγμή προπορευόταν του Μαραθωνίου δρόμου στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004. Όλα αυτά λιγότερο από έξι χιλιόμετρα από τον τερματισμό. Ο Βραζιλιάνος δρομέας αποσυντονίστηκε, έχασε πολύτιμο χρόνο, με αποτέλεσμα να τερματίσει τρίτος. Παρ’ όλα αυτά, δεν έχασε το χαμόγελο του.
Ο Έντουιν Φλακ και ο μπάτλερ του
Ο δρομέας Έντουιν Φλακ (1873-1935) υπήρξε ο πρώτος Αυστραλός Ολυμπιονίκης, κατακτώντας δύο χρυσά μετάλλια στην Ολυμπιάδα της Αθήνας το 1896 για τα 800 και 1500 μέτρα. Ένας πραγματικός ήρωας για την Αυστραλία, με πάρκα, δρόμους και γήπεδα να έχουν πάρει το όνομα του λογιστή από τη Μελβούρνη. Αν και η παρακάτω ιστορία δεν έχει επιβεβαιωθεί και παραμένει ένας αστικός μύθος, κατά τη διάρκεια του Μαραθωνίου δρόμου που επίσης πήρε μέρος ο Φλακ, ένας φίλος – άλλοι λένε ο προσωπικός μπάτλερ του Βρετανού πρέσβη στην Ελλάδα – τον ακολουθούσε με ποδήλατο και του πρόσφερε δροσιστικά ροφήματα και κρύο νερό. Μόνο που ο ίδιος ο μπάτλερ με το ποδήλατο δεν άντεξε στη μέση της διαδρομής και τα παράτησε.
Όταν ο Σπύρος Λούης συνάντησε τον Χίτλερ
Ο φτωχός νερουλάς από το Μαρούσι, ο ήρωας Έλληνας μαραθωνοδρόμος και νικητής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 στην Αθήνα, τριάντα χρόνια αργότερα, προσφέρει ένα κλαδί ελιάς στον Αδόλφο Χίτλερ κατά τη διάρκεια των 11ων Ολυμπιακών Αγώνων στο Βερολίνο το 1936. Φέρεται ότι ο Σπύρος Λούης είπε στον Χίτλερ «Τι χαμπάρια Φύρερ μου; Πως πάει η οικογένεια;»
Τερμάτισε αλλιώς πεθαίνεις
Ο 69χρονος σήμερα Ντιεντονέ Λαμότ είναι δρομέας μεγάλων αποστάσεων από την Αϊτή και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ το 1976, έτρεχε κυριολεκτικά για τη ζωή του. Ο δικτάτορας της Αϊτής, Μπεμπέ Ντοκ Ντιβαλιέ, του έθεσε έναν όρο: Ή τερματίζεις στον αγώνα δρόμου 5 χιλιομέτρων ή εκτελείσαι. Τελικά τερμάτισε τελευταίος και καταϊδρωμένος και γλίτωσε «το κεφάλι του».
H περίεργη υπόθεση της Στέλα Γουόλς
Το 1980, η Πολωνο-Αμερικανή χρυσή Ολυμπιονίκης του στίβου και κάτοχος 20 παγκοσμίων ρεκόρ, Στέλα Γουόλς (γεννημένη σαν Στανισουάβα Βαλασιέβιτς το 1911 στην Πολωνία), χάνει τη ζωή της στο Κλίβελαντ σε ηλικία 69 χρονών μετά από ένοπλη ληστεία. Η αυτοψία θα αποκαλύψει ότι η Στέλα Γουόλς είχε ανδρικά γεννητικά όργανα. Για την ακρίβεια είχε μωσαϊκισμό και διφορούμενα γεννητικά όργανα, με τους γονείς της να την μεγαλώνουν σαν κορίτσι.
Ο απατεώνας ξιφομάχος
Ο χρυσός Ολυμπιονίκης στο ομαδικό και αργυρός Ολυμπιονίκης στο ατομικό, Μπόρις Ονιστσένκο, από τη Σοβιετική Ένωση, μέχρι τη στιγμή που ξεκίνησε να αγωνίζεται σε μία ακόμα Ολυμπιάδα, αυτή του Μόντρεαλ το 1976, ήταν ένας από τους καλύτερους ξιφομάχους του κόσμου. Στην ξιφασκία κερδίζεις πόντους ακουμπώντας με την άκρη του ξίφους τον αντίπαλο, με τους πόντους να καταγράφονται με ειδικό ηλεκτρονικό εξοπλισμό.
Κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, ο αντίπαλος κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ενώ ο Ονιστσένκο δεν τον ακουμπούσε με το ξίφος, πόντοι άρχισαν να κερδίζονται. Μετά από έντονη διαμαρτυρία, αποσυναρμολογώντας το ξίφος του, διαπίστωσαν ότι το είχε φτιάξει έτσι που με το πάτημα ενός διακόπτη θα καταγράφονται πόντοι για τον ίδιο. Οι Σοβιετικοί, με πρώτο τον Μπρέζνιεφ, τον έδιωξαν ταπεινωμένοι από την αποστολή. Ο Ονιστσένκο αργότερα δούλεψε ως ταξιτζής στο Κίεβο, δεν ξέρουμε αν πείραζε το ταξίμετρο.
Ο «ζαλισμένος» Μαραθώνιος του Λονδίνου το 1908
Ο Νοτιοαφρικανός μαραθωνοδρόμος Charles Hefferon προπορευόταν στον Μαραθώνιο των Ολυμπιακών Αγώνων του 1908, σε ένα πραγματικά ζεστό Λονδίνο, με τη θερμοκρασία να «χτυπάει» 35άρια. Βρισκόμασταν στις 24 Ιουλίου, κατακαλόκαιρο, με 100 χιλιάδες θεατές να περιμένουν τους δρομείς να μπουν στο στάδιο White City. Λίγα χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό, ο Hefferon παίρνει ένα ποτηράκι σαμπάνια από έναν θεατή και το πίνει χωρίς να το πολυσκεφτεί. Ο θρίαμβος βρισκόταν μπροστά.
Μόνο που αυτό που ήπιε τον ζάλισε και άρχισε να παραπατά, με αποτέλεσμα να τον προσπεράσει ο Ιταλός μαραθωνοδρόμος Dorando Pietri. Ο Pietri μπαίνει στο στάδιο πρώτος και φαίνεται ότι και αυτός είναι εντελώς εξαντλημένος και ζαλισμένος. Ίσως έφταιγε η υψηλή θερμοκρασία ή ήπιε και αυτός ένα ποτηράκι στο δρόμο του; Με χίλια ζόρια, τρεκλίζοντας και πέφτοντας τέσσερις φορές, έφτασε πρώτος στον τερματισμό με τη βοήθεια των κριτών και αξιωματούχων των αγώνων. Κάτι που τον οδήγησε τελικά στον αποκλεισμό – επειδή δέχτηκε βοήθεια – αλλά και μία θέση στην αιωνιότητα.
Τελικά, την πρώτη θέση και το χρυσό μετάλλιο πήρε ο Αμερικανός Johnny Hayes, μόνο που η βασίλισσα Αλεξάνδρα αναγνωρίζοντας την προσπάθεια του Dorando Pietri, τον βράβευσε με ένα ασημένιο κύπελλο την επόμενη μέρα.
Ο πρώτος ντοπαρισμένος αθλητής είχε απλά «χτυπήσει» δυο μπύρες
Ο 83χρονος σήμερα Σουηδός αθλητής του μοντέρνου πεντάθλου Hans-Gunnar Liljenwall υπήρξε ο πρώτος αθλητής που αποβάλλεται από Ολυμπιακούς Αγώνες - εκείνους της Πόλης του Μεξικού το 1968 – επειδή «χτύπησε» δυο μπυρίτσες για να χαλαρώσει πριν αγωνιστεί στη σκοποβολή. Κάπως έτσι, επέστρεψε το αργυρό μετάλλιο που είχε κερδίσει. Ήταν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες που άρχισαν να πραγματοποιούνται αντι-ντόπινγκ τεστ και ο πρώτος κλήρος έπεσε στον συμπαθή Σουηδό αθλητή. Τότε, μπορούσες να αποκλειστείς από τους αγώνες αν έβρισκαν αλκοόλ αλλά και καφεΐνη στον οργανισμό σου.
Οι δίδυμες που έκλεψαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες
Οι γεννημένες στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης δίδυμες αθλήτριες του στίβου Madeline και Margaret de Jesus έστησαν – έστω για μία μέρα – το απόλυτο τρικ. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες το 1984, η Madeline έτρεχε για τα χρώματα του Πουέρτο Ρίκο, ενώ η αδελφή της, Margaret, δεν κατάφερε να έχει μία θέση τους αγώνες και έτσι τους παρακολουθούσε από την εξέδρα. H Madeline τραυματίστηκε ενώ αγωνιζόταν στο άλμα εις μήκος, με την ομάδα του Πουέρτο Ρίκο να μην έχει την πολυτέλεια για απώλειες στην σκυταλοδρομία 4 x 400 μέτρων που ακολουθούσε τις επόμενες μέρες. Δεν υπήρχε αντικαταστάτρια.
Όπως καλά το υποψιάζεστε, η Margaret πήρε κρυφά τη θέση της Madeline και μάλιστα η ομάδα του Πουέρτο Ρίκο πέρασε στον τελικό. Δεν πέρασαν περισσότερες από 24 ώρες όταν ένας δημοσιογράφος από το Πουέρτο Ρίκο ξεσκέπασε το κόλπο – το κατάλαβε από ένα εκ γενετής σημάδι στο πρόσωπο των διδύμων – με αποτέλεσμα να αποσυρθεί η ομάδα από τον τελικό και στη συνέχεια να τιμωρηθούν οι δύο αθλήτριες, όπως και ο προπονητής που φέρεται να γνώριζε για την αλλαγή.
Σημαντικό: Κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες το 1984, μπορούσαν να δηλωθούν έξι δρομείς για την σκυταλοδρομία 4 x 400 μέτρων. Ο προπονητής θα επέλεγε ποιες τέσσερις θα παίξουν στα προκριματικά και ποιες στον τελικό, προφανώς κρατούσε τις πιο φορμαρισμένες και τις σταρ για τον τελικό. Σε περίπτωση που κέρδιζαν μετάλλιο, θα το έπαιρναν και οι έξι. Μικρότερες χώρες σαν το Πουέρτο Ρίκο δεν είχαν την πολυτέλεια των έξι αθλητριών, σε αντίθεση με μεγάλες χώρες σαν τις ΗΠΑ, κάτι που έδινε ένα μεγάλο πλεονέκτημα στις δεύτερες. Ένας πραγματικά άδικος κανόνας.
