Ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ του Paramount+ για τη μεγαλύτερη απάτη στην ιστορία της μουσικής βιομηχανίας. Ή δεν ήταν ακριβώς έτσι τα πράγματα;
Milli Vanilli. Ένα θρυλικό pop/R&B ντουέτο των τελών των 80s – αρχών των 90s που μνημονεύεται ακόμα και σήμερα για όλους τους λάθος λόγους και για μερικά από τα μεγαλύτερα hits της εποχής (‘Girl You Know It’s True’, ‘Baby Don’t Forget My Number’, ‘Blame It On The Rain’). Για τους περισσότερους, ήταν η μεγαλύτερη απάτη στην ιστορία της μουσικής βιομηχανίας. Οι Rob Pilatus και Fab Morvan, διάσημοι σαν Milli Vanilli, δεν τραγούδησαν ποτέ στους δίσκους και στα live τους, απλά ανοιγόκλειναν το στόμα τους. Οι φωνές ήταν τρίτων, άλλων.
Όλοι ήταν στο κόλπο, ο μουσικός παραγωγός που τους ανακάλυψε και σκέφτηκε αυτό το project, η δισκογραφική εταιρεία, μάνατζερ και ατζέντηδες, οι τραγουδιστές που δάνεισαν τις φωνές τους, οι ίδιοι οι Milli Vanilli. Τελικά ποιον πείραξαν; Ποιον κορόιδεψαν; Οι μόνοι που καταστράφηκαν κοινωνικά, ηθικά και οικονομικά ήταν ο Rob και ο Fab, τα δύο παιδιά που έμεναν στις εργατικές πολυκατοικίες του Μονάχου και ήθελαν μία καλύτερη ζωή. Με όχημα το ταλέντο τους στον χορό και πώς να το κάνουμε, με τα πιο χαρακτηριστικά και ασυναγώνιστα μακριά dreadlocks.
Το ντοκιμαντέρ του Αμερικανού σκηνοθέτη Luke Korem - ψάξτε το συναρπαστικό ντοκιμαντέρ “Dealt” για τον τυφλό card magician Richard Turner – που προβάλλεται στο Paramount+ (θα διατίθεται στην Ελλάδα αποκλειστικά μέσω της COSMOTE TV) είναι πραγματικά αποκαλυπτικό για τον τρόπο που λειτουργεί η μουσική βιομηχανία και δίνει την ευκαιρία να ακουστεί και η φωνή της άλλης πλευράς, αυτή των Milli Vanilli. Μόνο που οι Milli Vanilli, εδώ και πολλά χρόνια δεν υπάρχουν. Ο Rob Pilatus έφυγε από τη ζωή μόλις στα 32 του χρόνια το 1998 μετά από ένα θανατηφόρο κοκτέιλ με αλκοόλ και χάπια. Δεν κατάφερε ποτέ να ξεπεράσει την απόρριψη, τη χλεύη και την οικονομική καταστροφή, μετά την αποκάλυψη ότι δεν τραγουδούσαν οι ίδιοι αλλά κάποιοι άλλοι.
Ο δεύτερος του ντουέτου, ο Fab Morvan, στα 57 του χρόνια σήμερα, περνώντας και αυτός ένα μεγάλο διάστημα «στα σκοτάδια», μόλις τα τελευταία χρόνια φαίνεται να βρίσκει την εσωτερική του γαλήνη, φτιάχνοντας μία όμορφη οικογένεια στο Άμστερνταμ και συνεχίζοντας τις ζωντανές εμφανίσεις με τραγούδια των Milli Vanilli και των Rob & Fab. Και όμως, τραγουδάει καλά. Τραγουδάει αυτός.
Αν ανατρέξουμε στην ιστορία τους, οι Milli Vanilli ήταν το προσωπικό project του δαιμόνιου Γερμανού μουσικού παραγωγού Frank Farian, που τη δεκαετία του ’70 είχε φτιάξει τους Boney Μ. Με τη μπογιά των τελευταίων τη δεκαετία του ’80 να ξεθωριάζει, τα δύο μαύρα παιδιά από το Μόναχο (ο Fab, για την ακρίβεια, είναι Γάλλος που ζούσε στην πόλη της Γερμανίας), με τρομερό ταλέντο στον χορό και φοβερό στυλ (πόζαραν και σαν μοντέλα), φάνταζαν σαν το επόμενο big thing στα μάτια του διορατικού Farian. Οι Milli Vanilli πήραν μορφή το 1988.
Μόνο που δεν μπορούσαν να τραγουδήσουν. Κανένα πρόβλημα. Τραγούδησαν άλλοι για αυτούς. Και δεν το έμαθε κανείς για κάποια χρόνια, μέχρι τη στιγμή που άρχισαν να μπαίνουν «ψύλλοι στ’ αυτιά» πολλών, με τους πρώτους τους ίδιους να μην νιώθουν καλά με όλη αυτή την ιστορία και τεράστια επιτυχία. Κάτι που επισφραγίστηκε με ένα βραβείο Grammy για το Καλύτερο Πρωτοεμφανιζόμενο Καλλιτέχνη το 1990. Αυτό το βραβείο ήταν η αρχή του τέλους για τους Milli Vanilli. Λίγο αργότερα, στα τέλη του 1990, μετά από μεγάλη πίεση, ο Farian αποκάλυψε ότι δεν τραγουδούσαν οι ίδιοι στους δίσκους και στις συναυλίες τους και σταματάει τη συνεργασία μαζί τους.
Από τη μετεωρική άνοδο στην πτώση μεσολάβησαν μόλις δύο χρόνια, 1988 με 1990. Αυτή ήταν η ζωή των Milli Vanilli. Δύο χρόνια, δύο άλμπουμ και μερικά super hits. Οι ίδιοι καταστράφηκαν, το ντοκιμαντέρ είναι συγκινητικό και σπαρακτικό κάποιες στιγμές, ο παραγωγός και η δισκογραφική δεν είχαν καμία επίπτωση. Ίσα ίσα, ο Frank Farian – που αρνήθηκε να συμμετάσχει στο ντοκιμαντέρ – αμέσως έψαξε για νέους όμορφους μαύρους καλλιτέχνες για το επόμενο project που θα του έφερνε νέα κέρδη.
Στην τελική, ποιον πείραξαν οι Milli Vanilli; Ήταν δύο υπερταλαντούχοι χορευτές και entertainers που έφεραν χαρά σε εκατομμύρια ανθρώπους. Δεν αρκούσε αυτό; Δύο μαύρα παιδιά από τα projects του Μονάχου σταυρώθηκαν από τα media και τη μουσική βιομηχανία. Λες και οι σημερινοί pop stars μπορούν να τραγουδήσουν καλύτερα…
