Η street κουλτούρα που από τους δρόμους έφτασε στις πασαρέλες.
Από μια μορφή εξέγερσης σε ένα παγκόσμιο σύμβολο στυλ, το hip hop έχει ξαναγράψει τη γλώσσα της μόδας. Πριν από τα πολυτελή brands και τις πασαρέλες, υπήρχαν τα πεζοδρόμια του Bronx, τα φαρδιά φούτερ, τα ραδιόφωνα στους ώμους και μια ακατανίκητη δίψα για δικαίωση. Πενήντα χρόνια αργότερα, το hip hop δεν είναι πλέον (μόνο) ένα μουσικό είδος – είναι τρόπος ζωής. Είναι ο ρυθμός των δρόμων που σήμερα καθορίζει και τη μόδα, επαναπροσδιορίζοντας τους κανόνες της κομψότητας και της ταυτότητας.
Σήμερα, αυτό το στυλ έχει κατακτήσει τις πασαρέλες και κανείς δεν μπορεί να το χαρακτηρίσει απλώς μια περαστική τάση. Γιατί αυτή η στάση ζωής έχει πλέον μεταμορφωθεί σε πολιτιστικό ορόσημο.
Η Εκδίκηση του Bronx
Όταν μιλάμε για τη μόδα του hip hop, πάντα επιστρέφουμε στο ίδιο μέρος: το Bronx της δεκαετίας του 1970. Σε μια Νέα Υόρκη πληγωμένη από την οικονομική κρίση και διαπερασμένη από φυλετικές εντάσεις, τα block parties γίνονται τρόπος αντίστασης, κοινωνικοποίησης και αυτοέκφρασης. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον γεννιέται η αισθητική του hip hop – vintage bomber jackets, φόρμες, πολυφορεμένα sneakers και τα χαρακτηριστικά Kangol bucket hats. Δεν υπήρχαν ακόμα διάσημα brands, αλλά το στυλ ήταν προσωπικό, αυθεντικό και γεμάτο νόημα.
Τη δεκαετία του 1980, αυτή η οπτική γλώσσα άρχισε να ξεφεύγει από τα όρια της γειτονιάς. Σε αυτό συνέβαλαν συγκροτήματα όπως οι Run-DMC, πρωτοπόροι της hip hop κουλτούρας. Όταν κυκλοφόρησαν το τραγούδι My Adidas το 1986, η βιομηχανία της μόδας στράφηκε προς αυτούς (και προς τα Adidas Superstars που φορούσαν χωρίς κορδόνια), οδηγώντας στη δημιουργία της πρώτης συνεργασίας μεταξύ αθλητικού brand και καλλιτέχνη εκτός του χώρου του αθλητισμού. Ήταν η αρχή ενός μεγαλύτερου φαινομένου: το hip hop στυλ χτύπησε την πόρτα του mainstream.
Μαζί τους, ο νεαρός ράπερ LL Cool J συμβάλλει στη διάδοση του B-Boy στυλ, που χαρακτηρίζεται από Kangol καπέλα, φαρδιές φόρμες, sneakers και εντυπωσιακά κοσμήματα. Την ίδια στιγμή, στο Χάρλεμ, ο σχεδιαστής Daniel Day — γνωστός ως Dapper Dan — μεταμορφώνει το streetwear σε ανεπίσημη υψηλή ραπτική, ράβοντας στο χέρι μοναδικά κομμάτια που συνδυάζουν luxury logos με urban γραμμές.
Οι δημιουργίες του, λατρεμένες από καλλιτέχνες και αθλητές, επαναπροσδιορίζουν την έννοια της αποκλειστικότητας. Και αν τη δεκαετία του ’90 οι μεγάλες Μαιζόν τον αναγκάζουν να κλείσει λόγω παραβίασης πνευματικών δικαιωμάτων, χρόνια αργότερα θα είναι η Gucci που θα του ζητήσει να συνεργαστούν.
90's: H χρυσή εποχή της Hip-Hop
Μέσα σε λίγα μόλις χρόνια, η hip hop μόδα πέρασε από το περιθώριο στις πιο λαμπερές σελίδες των περιοδικών, στις μεγάλες διαφημιστικές καμπάνιες και, τελικά, στις πασαρέλες. Παρέμεινε όμως πιστή στο αρχικό της πνεύμα: ένα στυλ που γεννήθηκε για να φαίνεται, να ακούγεται, να αναγνωρίζεται.
Έγινε mainstream παράλληλα με την άνοδο καλλιτεχνών όπως οι Tupac, Notorious B.I.G. και Missy Elliott τη δεκαετία του ’90, καθιερώνοντας μια νέα, πιο χαλαρή αισθητική. Βελούδινες φόρμες, Timberlands, oversized φούτερ, μπαντάνες και εντυπωσιακά κοσμήματα έγιναν τα απόλυτα must-haves. Για τους άνδρες, το hip hop στιλ σήμαινε αυστηρά baggy παντελόνια, ενώ για τις γυναίκες, crop tops, εμφανή εσώρουχα και φαρδιά τζιν.
Από τις κακόφημες γειτονιές στις πολυτελείς πασαρέλες
Αρχικά, οι δρόμοι ήταν εκείνοι που ενέπνευσαν το στυλ. Σύντομα, όμως, οι πασαρέλες άρχισαν να κυνηγούν το πνεύμα του hip hop. Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, η urban αισθητική έπαψε να θεωρείται περιθωριακή και έγινε επιθυμητή.
Η καθοριστική στιγμή ήρθε όταν οι ίδιοι οι hip hop καλλιτέχνες μπήκαν στη βιομηχανία της μόδας – αρχικά ως πρόσωπα καμπανιών και στη συνέχεια ως σχεδιαστές, δημιουργικοί διευθυντές και καλλιτεχνικοί επικεφαλής.
Ένας από τους πρώτους που διέβλεψε αυτήν τη δυναμική ήταν ο Sean “Diddy” Combs, ο οποίος το 1998 λάνσαρε το brand Sean John, συνδυάζοντας την υψηλή ραπτική με το streetwear. Λίγο αργότερα, ακολούθησε ο Pharrell Williams, ιδρύοντας το Billionaire Boys Club μαζί με τον Nigo.
Οι συλλογές του συνδύαζαν pop γραφικά, φουτουριστικές αναφορές, skate κουλτούρα και επιρροές από το ιαπωνικό streetwear—μια αισθητική που προανήγγειλε την έκρηξη της logomania και της genderless μόδας τουλάχιστον μια δεκαετία νωρίτερα.
Ωστόσο, ο Kanye West είναι αυτός που σηματοδοτεί την οριστική μετάβαση από τον δρόμο στην πασαρέλα. Αρχικά, με τις συνεργασίες του με τον οίκο Louis Vuitton (2009) και στη συνέχεια με την κυκλοφορία του Yeezy σε συνεργασία με την Adidas, ο ράπερ – που πλέον αποκαλείται απλά Ye – μετατρέπει το athleisure σε σύμβολο status. Η αισθητική του, με ουδέτερους τόνους, αποδομημένες σιλουέτες, oversized παλτό και “distressed” πουλόβερ, εξελίσσεται σε ένα cult φαινόμενο, ικανό να εξαντλεί ολόκληρες συλλογές μέσα σε λίγα λεπτά.
