Αφορμή το ξέσπασμά της στο δικαστήριο, για την κηδεμονία του πατέρα της που η ίδια χαρακτηρίζει «κακοποιητική»
Τις τελευταίες μέρες η ιστορία της Μπρίτνεϊ Σπίαρς έχει έρθει στην επικαιρότητα με αφορμή το ξέσπασμά της στο δικαστήριο, όπου χαρακτήρισε την κηδεμονία του πατέρα της «κακοποιητική» και ζήτησε την άρση της. Ο ίδιος, ωστόσο, έχει αποδώσει τον έλεγχο που επιμένει να ασκεί σε κάθε πτυχή της προσωπικής ζωής της κόρης του στα προβλήματα ψυχικής υγείας που φέρεται να αντιμετωπίζει εκείνη.
Λέγεται πως το 2007 η σταρ πέρασε μια δύσκολη ψυχικά περίοδο μετά το διαζύγιό της από τον Κέβιν Φέντερλαϊν και την απώλεια της κηδεμονίας των παιδιών της. Η συμπεριφορά της έγινε αλλόκοτη: μεταξύ άλλων, ξύρισε γουλί το κεφάλι της και επιτέθηκε σε ένα αυτοκίνητο με μια ομπρέλα. Λίγο καιρό μετά τη νοσηλεία της σε κλινική, ο πατέρας της ανέλαβε την κηδεμονία της, με το σκεπτικό της προστασίας της σε εκείνη την περίοδο που ήταν πιο ευάλωτη.
Δεκατρία χρόνια μετά όμως, η κηδεμονία δεν έχει αρθεί. Στα 39 χρόνια της, η Σπίαρς ισχυρίζεται στο δικαστήριο ότι ο πατέρας της αποφασίζει για κάθε λεπτό της ζωής της. Μέσα σε αυτή την περίοδο, ωστόσο, κάτι έχει αλλάξει στην κοινή γνώμη. Ενώ το 2007 η άλλοτε λαμπερή σταρ έγινε κυρίως αντικείμενο χλευασμού, για μια σειρά από συμπεριφορές που αντιμετωπίστηκαν σαν ιδιοτροπίες μιας celebrity απεγνωσμένης να τραβήξει την προσοχή, το 2019 ξεκίνησε μια μεγάλη εκστρατεία, η #FreeBritney, με όλο και περισσότερους να ζητούν να ανακτήσει τον έλεγχο της ζωής της.
Η ψυχολόγος Τζένιφερ Φάγιαρντ με αφορμή την ιστορία της Μπρίτνεϊ εφιστά την προσοχή μας στο στίγμα που συνοδεύει τις ψυχικές νόσους. Οι ασθενείς, όπως και η Σπίαρς, κινδυνεύουν να πέσουν θύματα διάκρισης και στερεοτύπων, αντί να εισπράξουν την κατανόηση και την απαραίτητη υποστήριξη. Αλλά το γεγονός ότι η 39χρονη σταρ παραμένει υπό την κηδεμονία του πατέρα της ίσως δείχνει και μια θεσμική διάκριση κατά της ψυχικής ασθένειας, του δικαστηρίου εν προκειμένω, η οποία βασίζεται στην ιδέα ότι όσοι υποφέρουν από ψυχικές διαταραχές πρέπει να βρίσκονται κάτω από στενή επιτήρηση, σαν να είναι μικρά παιδιά.
Τουλάχιστον κάτι φαίνεται να αλλάζει στη συνείδηση του κόσμου. Ενώ το 2007 η Μπρίτνεϊ Σπίαρς αντιμετωπιζόταν σαν μια καρικατούρα του κοριτσιού που είχε γνωρίσει τεράστια φήμη στην εφηβεία του, σήμερα αντιμετωπίζεται σαν ένα θύμα των περιστάσεων, με σάρκα και οστά.
«Οι περισσότεροι από εμάς δεν γνωρίζουμε την Μπρίτνεϊ Σπίαρς προσωπικά, αλλά ακούγοντας την ιστορία της καλλιεργούμε ένα είδος σχέσης μαζί της, αισθήματα οικειότητας που εμπνέουν ενσυναίσθηση» εξηγεί η ειδικός. Η ίδια προσθέτει ότι μπορούμε να αποκομίσουμε ένα σημαντικό μάθημα από την υπόθεσή της: «Ακόμα και αν η αρχική αντίδρασή μας σε κάποιον ψυχικά ασθενή καθορίζεται από το στίγμα, ας προσπαθήσουμε να υπενθυμίσουμε ότι είναι ένα ακόμα ανθρώπινο πλάσμα με τις δικές του ιστορίες, τους δικούς του θριάμβους και τις δικές του τραγωδίες. Έτσι, θα αγαπήσουμε περισσότερο τους δικούς μας ανθρώπους και θα αγωνιστούμε για την καλή υγεία τους όπως αγωνίζονται σήμερα κάποιοι για την Μπρίτνεϊ».
Φωτογραφία: @britneyspears
