Το 2021 για όσους ακόμη έχουν τα μάτια να δουν είναι αυτονόητο γιατί συνεχίζουν ανενόχλητοι τη δουλειά τους όσοι εκμεταλλεύονται με τον πλέον βάναυσο, ή μάλλον απάνθρωπο τρόπο, το γυναικείο σώμα
Για τις περισσότερες η τελευταία ανάμνηση να απολαμβάνουν τον ήλιο να καίει ολόκληρη την επιφάνεια του κορμιού τους γυμνή ήταν σε προνηπιακή ηλικία όταν ακόμη «δεν πείραζε, μικρούλα είναι» και τις άφηναν οι μαμάδες τους να απασχολούνται στη παραλία με τα κάστρα τους και τα κουβαδάκια τους, χωρίς να φοράνε μαγιό. Σε άλλες άκρες του κόσμου η αποκάλυψη οποιασδήποτε επιφάνειας του σώματος είναι απαγορευτική και συνεπάγεται τιμωρία. Στην εγχώρια πραγματικότητα πάλι, η φαινομενικά ελεύθερη επιλογή της καθεμιάς να φοράει όποια ρούχα θέλει, πληρώνεται. Πληρώνεται με τα βλέμματα που μετράει μία κοπέλα όταν εμφανίζεται σε μία ταβέρνα τον Αύγουστο φορώντας μόνο το μαγιό της ενώ οι περισσότεροι άντρες από τις πρώτες ζέστες αποχωρίζονται τις περισσότερες ώρες της ημέρας έστω τη μπλούζα τους.
Το 2021 δεν αναρωτιόμαστε πια γιατί γίνονται όσα γίνονται, γιατί αποκαλύπτονται κυκλώματα trafficking, γιατί ακόμη κυκλοφορούν ανάμεσά μας εγκέφαλοι κυκλωμάτων παιδικής πορνογραφίας, γιατί παρουσιάζονται ως εγκλήματα πάθους γυναικοκτονίες, γιατί δεν αναγνωρίζεται ο όρος γυναικοκτονία... Το 2021 για όσους ακόμη έχουν τα μάτια να δουν είναι αυτονόητο γιατί συνεχίζουν ανενόχλητοι τη δουλειά τους όσοι εκμεταλλεύονται με τον πλέον βάναυσο, ή μάλλον απάνθρωπο τρόπο, το γυναικείο σώμα. Είναι αυτονόητο ότι η παρουσίαση των δολοφονημένων γυναικών από τα ΜΜΕ, η επιείκεια που συνηθίζει να δείχνει η Δικαιοσύνη στους θύτες ταυτόχρονα με την ανεπιείκεια στα θύματα, η απαράδεκτη στάση της κοινωνίας μας που μόνο έλλειψη ανθρωπιάς δείχνει κάθε φορά που δικάζει αφήνοντας χαρακτηριστικά σχόλια κάτω από δημοσιεύσεις για θύματα βιασμών και κακοποιημένων γυναικών στα social media όπως «τι φορούσε» ή όταν βρίσκει γοητευτικούς κάποιους εγκληματίες πιλότους ή κάθε φορά που αναρωτιέται τον μήνα του pride «Γιατί να μην παρελάσουμε και οι στρέιτ;», είναι αυτονόητο τι συνέπειες έχουν όλα αυτά.
Η «ιδεολογία» του slut shaming, η νοοτροπία των αντρών που αισθάνονται ότι εξαιτίας της φυσικής κατασκευής των γεννητικών τους οργάνων έχουν εξουσία επάνω στις γυναίκες και κατ΄επέκταση η κουλτούρα του βιασμού δεν θα εξαφανιστούν από τη μία μέρα στην άλλη, όπως δεν εξαφανίστηκαν τόσα χρόνια. Το metoo στην Ελλάδα πράγματι έκανε τον τροχό να γυρίζει αντίθετα με τον φόβο να αλλάζει πλευρά. Τα κινήματα είναι αυτά που έπαιξαν και συνεχίζουν να παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο και αυτό έχει αποδειχθεί πολλές φορές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η τελευταία περίπτωση με την 18χρονη από την Ηλιούπολη. Χάρη στην παρέμβαση της φεμινιστικής οργάνωσης Witches of the South πήρε τη δημοσιότητα που έπρεπε το γεγονός. Διαφορετικά, ενδεχομένως, δεν θα μαθαίναμε ποτέ από ένα κεντρικό δελτίο ειδήσεων ότι ένας αστυνομικός που βρίσκεται εν ενεργεία και κάνει περιπολίες στο κέντρο εμπλέκεται σε υπόθεση κυκλώματος.
