Για ορισμένους χρειάζεσαι κάτι παραπάνω από 2 μέτρα απόστασης…
Υπάρχουν αρκετοί που ανήκουν στη φυλή των βαμπίρ ενέργειας, τώρα όμως έχεις την εμπειρία και τη δικαιολογία για να τους κρατήσεις μακριά. Ίσως ήταν από τα λίγα δώρα που σου χάρισε η πανδημία και που δεν χρειάζεται να επιστρέψεις όταν με το καλό τελειώσει όλο αυτό. Το δύσκολο ήταν να πάρεις τις αποστάσεις σου! Τώρα που τις πήρες καλό είναι να τις διατηρήσεις. Η αναγκαστική κοινωνική αποστασιοποίηση είχε και τα οφέλη της. Σε κράτησε μακριά από ανθρώπους που είναι επιβλαβείς για την ψυχική σου υγεία…
Μπορεί να σου έλειψαν οι φίλοι και οι κολλητές σου ή οι διάφοροι γνωστοί που αποτελούν το παλίμψηστο των κοινωνικών σου επαφών, αλλά αλήθεια τώρα πόσο σου έλειψε η αγενής ταμίας στο γκισέ των εισιτηρίων του μετρό, ο αχάριστος προϊστάμενός σου, η επικριτική ξαδέλφη σου ή ο κακότροπος κολλητός του συντρόφου σου, ή ακόμα και η κουτσομπόλα γειτόνισσα του πρώτου ορόφου.
Ζουν ανάμεσά μας. Έχουν πάντα μια κακή κουβέντα για όλους. Αν δαγκώσουν τη γλώσσα τους μπορεί να δηλητηριαστούν. Το ένα τους φρύδι κοντεύει να πάθει «λουμπάγκο» έτσι όπως στέκει μονίμως ανασηκωμένο. Το ίδιο ισχύει και για την ξινισμένη όψη που παίρνει το πρόσωπό τους όταν απευθύνουν σε άλλους τον λόγο.
Ένα ιδιότυπο μείγμα αγένειας, υπεροψίας, ξερολίασης, ψευτοπερηφάνιας οπλίζει τη συμπεριφορά τους και νιώθουν ότι είναι καλύτεροι ή ανώτεροι από σένα, από μένα, από τον καθένα. Συνήθως ανήκουν στις εφτά παρακάτω φυλές που καλό είναι να μάθεις να ξεχωρίζεις για να κρατάς τις αποστάσεις σου!
Τα «αιώνια θύματα» - Είναι οι άνθρωποι που κατηγορούν πάντα τους άλλους για τα προβλήματά τους και δεν αναλαμβάνουν ποτέ ευθύνη για τις δικές τους ενέργειες. Συμβάλλουν στην έλλειψη ευτυχίας τους πιστεύοντας ότι άλλοι, καταστάσεις ή γεγονότα, συνωμότησαν εναντίον τους. Βλέπουν την επιτυχία και την ευτυχία των άλλων ως αποτέλεσμα της ύπαρξης ευκαιριών και πλεονεκτημάτων που δεν είχαν ποτέ. Το να είσαι κοντά σε αυτούς τους ανθρώπους μπορεί πολύ εύκολα να σου ρίξει τη διάθεση.
Οι μονίμως γκρινιάρηδες – Με ένα μόνιμο παράπονο, δεν φαίνεται ποτέ να είναι ικανοποιημένοι, εκτός εάν έχουν κάποιο άτομο, περίσταση ή κατάσταση για να αντιταχθούν. Έχουν έμφυτη ικανότητα να ξεχωρίσουν το αρνητικό σε οποιαδήποτε κατάσταση και δεν διστάζουν να το δείξουν σε εσάς ή σε οποιονδήποτε άλλο θα ακούσει – και να εστιάσουν σε αυτό. Αγαπούν να κάνουν παρέα με άλλους «παραπονιάρηδες» της ίδιας φυλής και τρέφονται από τις κόντρες και τις αντιπαραθέσεις. Αυτοί οι άνθρωποι θα εξαντλήσουν γρήγορα την ενέργειά σου εάν δεν είσαι σε θέση να ξεφύγεις από αυτούς.
Control Freak – Θέλουν να έχουν τον απόλυτο έλεγχο για τα πάντα. Εάν δεν είναι σε θέση να το κάνουν, χάνουν γρήγορα το ενδιαφέρον τους και μεταβαίνουν σε περιβάλλοντα όπου μπορούν να είναι «υπεύθυνοι». Αγαπούν να βρίσκουν αδύναμους ανθρώπους που έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση που μπορούν εύκολα να ελέγχουν και να χειραγωγούν. Εάν διαπιστώσουν ότι δεν μπορούν να σε ελέγξουν, θα χάσουν γρήγορα το ενδιαφέρον τους και θα προχωρήσουν σε ευκολότερες επιλογές.
Ζηλότυποι και ζηλόφθονοι - Αυτοί είναι οι τύποι των ανθρώπων που θα εκφράσουν γρήγορα μια αρνητική γνώμη κάθε φορά που εμφανίζεται το θέμα της επιτυχίας οποιουδήποτε άλλου. Συχνά απογοητευμένοι από την επίτευξη αυτού που έχουν καταφέρει στη ζωή τους, η επιτυχία των άλλων τους ενοχλεί καθώς επισημαίνει τις δικές τους ανεπάρκειες. Εάν είσαι αναγκασμένη να βρίσκεσαι κοντά σε αυτούς τους τύπους λόγω κοινωνικών, εργασιακών ή οικογενειακών υποχρεώσεων, μην μοιράζεσαι ποτέ τα επιτεύγματα ή τα όνειρά σου μαζί τους.
Οι κουτσομπόληδες - Η Eleanor Roosevelt είχε πει κάποτε: «Τα μεγάλα μυαλά συζητούν για ιδέες, τα μεσαία μυαλά συζητούν για γεγονότα και τα μικρά μυαλά συζητούν για ανθρώπους». Τα κουτσομπολιά είναι για τα μικρά μυαλά που φαίνεται να βρίσκονται στο στοιχείο και στη comfort zone τους όταν συζητούν για άλλους ανθρώπους. Συχνά η συζήτησή τους είναι κακόβουλη και φαίνεται να παίρνουν μεγάλη ευχαρίστηση από τις ατυχίες των άλλων. Δεν είναι άτομα που έχουν πάθη ή στόχους για τους οποίους προσπαθούν ούτε έχουν ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερόντων. Έχουν την τάση να αλληλοεπιδρούν με άλλους που έχουν επίσης περιορισμένα ενδιαφέροντα και το μόνο που τους νοιάζει είναι ο κοινωνικός σχολιασμός, ή το θάψιμο, κουβαλώντας πάντα μαζί τους το φτυάρι τους...
Οι επικριτικοί – Λες κι έχουν βγει από την κριτική επιτροπή μεγάλου τηλεοπτικού διαγωνισμού είναι έτοιμοι να αξιολογήσουν τον καθένα. Το να βγεις για καφέ μαζί τους είναι σαν να περνάς από οντισιόν και πάντα θα βρουν κάτι να σου πουν να διορθώσεις. Οκ, όλοι έχουμε τις προτιμήσεις και τις κρίσεις μας, αλλά οι επικριτικοί άνθρωποι παίρνουν τη δική τους γνώμη περί πολλού. Βλέπουν τον κόσμο ως ασπρόμαυρο, σωστό ή λάθος. Υπάρχει λίγος χώρος στον κόσμο τους για ιδέες και απόψεις που διαφέρουν από τη δική τους. Είτε είσαι στο πλευρό τους, είτε εναντίον τους. Συχνά στερούνται ή έχουν περιορισμένη αίσθηση του χιούμορ. Εάν χρησιμοποιούν χιούμορ, είναι συχνά σαρκαστικού και καυστικού τύπου, που απευθύνεται σε όσους έχουν διαφορετική άποψη ή στάση ζωής.
Αλαζονικοί - Σχεδόν όπου κι αν πηγαίνεις υπάρχει κάποιος που πιστεύει ότι ξέρει περισσότερα από εσένα ή σου δείχνει ότι μπορεί να κάνει τα πάντα καλύτερα. Αν υπάρχει κάτι που μπορείς να κάνεις καλύτερα, θα το θεωρήσει ασήμαντο. Η αλαζονεία είναι αρκετά διαφορετική από την αυτοπεποίθηση. Όσοι έχουν αυτοπεποίθηση δεν απειλούνται από τα επιτεύγματα των άλλων και δεν αισθάνονται την ανάγκη να τα υποτιμήσουν. Η αλαζονεία είναι ένας τρόπος κάλυψης συναισθημάτων έλλειψης εμπιστοσύνης και ανασφάλειας. Το να είσαι γύρω από αλαζονικούς ανθρώπους μοιάζει σαν μια συνεχή πάλη, καθώς θα νιώθεις ότι όλα όσα κάνεις υστερούν και δεν φτάνουν τα «υψηλά στάνταρ» τους.
Τους τοξικούς ανθρώπους δεν τους συναντάς μόνο στην «πραγματική» ζωή αλλά και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – είναι αυτοί που δεν θα βάλουν ποτέ καρδούλα, και που το dislike θα γινόταν η αγαπημένη τους αντίδραση, που μπαίνουν στα posts και σχολιάζουν με τα μανίκια σηκωμένα κι έτοιμοι για καβγά – πολύ συχνά κρύβονται πίσω από ψευδώνυμα ή ψεύτικα προφίλ.
Δεν παύουν ωστόσο να είναι επιλογή σου, αν τους επιλέγεις στη ζωή σου κάτι θα σημαίνει αυτό και για τη δική σου ψυχοσύνθεση – αν δεν είναι επιλογή σου τότε άρχιζε να τους αποφεύγεις. Άλλωστε χάρη στην κοινωνική αποστασιοποίηση έχεις ήδη κάνει μια καλή αποτοξίνωση, συνέχισέ την! Το καλοκαίρι ευνοεί στο less is more αλλά και στο ξεσκαρτάρισμα.
